2 AY ÖNCE, DALYA ANLATIYOR
İnsanlar tarafından yargılanmaya ve acınmaya henüz on iki yaşındayken başlamıştım. Babasının kim olduğu belli olmayan bir çocuktum ve bu yaşadığım toplumda büyük bir ayıptı. Ben de bu büyük ayıbın bir lekesiydim. Önce annem bana, ben doğmadan babamın öldüğünü söylemişti ki bu daha iyi bir seçenekti. Ortaokuldayken, eve geldiğimde erkek kokusu alırdım ama bu benim için önemsizdi. Çünkü annemin eve erkek almış olma ihtimali aklımdan bile geçmezdi.
Şimdi babam belli değil dedim diye aklınıza annemin kötü bir kadın olduğu gelmiş olabilir ama hayır. Yumuşak başlı, evine düşkün görünen ve üsturuplu giyinen bir kadındı. İnsanlar arasında cüretkâr, asi ve keyfine düşkün tanımlanan fahişe kavramından oldukça uzaktı.
Lise birinci sınıfta dersimiz boş olduğu için eve gön
