“Açelya?”
Mehir’in sesiyle kendime geldiğimde gözlerimi birkaç kez kırpıştırdım, öğrenci kimliğim artık yoktu. Kaç bin dolarını çaldığımı bilmediğim adam artık kim olduğumu biliyordu.
Ben bitmiştim.
“Mehir,” dedim endişeyle, bu duyguda neyin nesiydi? Nasıl korkuyla karışırdı?
“Ben...Öğrenci kimliğimi kaybettim.”
Gülerek omzuma hafifçe vurduğunda bu yaptığına anlam veremedim, elini bir kokuyu dağıtır gibi havada sallarken konuştu.
“Güvenliğe öğrenci numaranı söyle, misafir girişinden girersin olur biter.”
Evet, mesele derse girmek olsaydı hallolurdu ama parasını çaldığım çok zengin bir adam yüksek ihtimalle peşimdeydi. Dur bir dakika, çok zengindi. Belki de peşimde değildi belki o da bulamamıştı ve beni aramıyordu.
“Doğru.” diyerek gülümsemeye çalıştım, güvenliğe doğru ile
