“พอ ๆ เลยทั้ง 2 คน หนูโบว์ก็ไปกับอาจารย์ผา ส่วนผู้ใหญ่นั่งเป็นเพื่อนย่า”
“ครับ” สองพี่น้องรับคำพร้อมกันเพราะไม่อยากให้ย่าต้องปวดหัวเรื่องการทะเลาะเพื่อเอาชนะกันซึ่งเป็นมาตลอดและไม่เคยแก้ได้
ผู้ใหญ่อิฐยังนั่งจิบน้ำชาเป็นเพื่อนย่าพิศที่โต๊ะตัวเดิมพลางคุยเรื่องชาวบ้านทั่วไปภายในหมู่ 5 แต่สายตาของเขาก็ยังแอบมองไปทางบ้านตะวันส่องบ่อย ๆ
“แล้วคนดีของคุณย่ายังไม่ตื่นเหรอครับ”
“หนูแป้งตื่นตั้งแต่เช้าแล้วก็เข้าไปห้องพยาบาลแล้ว พูดถึงเรื่องนี้ พอดีเลย พาน้องไปซื้อยาและอุปกรณ์การแพทย์ในตัวจังหวัดหน่อยลูก ถ้ารอจัดซื้อก็ไม่ค่อยทันใจย่า”
“เดี๋ยวให้ไอ้รักพาไป”
“ตามใจผู้ใหญ่ กำชับลูกน้องดี ๆ อย่าไปทำรุ่มร่ามกับหนูแป้งเด็ดขาด”
“หวงจังเลยนะครับ”
“ย่าจะหาผู้ชายดี ๆ ให้หนูแป้งสักคน”
คนเป็นย่าเหลือบมองหลานคนเล็กที่เพิ่งเดินออกไปพลางยิ้มมุมปากนิด ๆ
“ย่าฝากดูแลหนูแป้งหน่อยนะลูก บางทีหนูแป้งก็จิตใจดีเกิน
