Countless Times

Kabanata 6

KABANATA 6

I closed my eyes tightly and bit my lower lip, upang mapigilan ang anumang tunog nalalabas sa'king labi. While enzo, continue kissing my jaw down to my neck. Ang mumunting halik na may kasamang pag kagat sa sinsitibo kong balat.

His hands caressing my legs. Napakapit ako sa laylayan ng kaniyang damit while his other hand were on my back, pushing me to closer to him.

"Enz.." i whispered.

Wala s'yang sagot at tuloy parin ang mumunting halik niya sa collar bone ko. I pushed his chest lightly, he groaned at mas lalong akong hinapit papalapit sa kaniya. I opened my eyes and roam it around. Nasa loob kami ng sasakyan na may kalayuan sa bahay ko.

"Enzo.. stop.." i said and push his chest once again.

Napatigil siya sa kaniyang ginagawa, finally. I sighed heavily when i met his eyes. "N-no.." i whispered and looked away. Lumayo sa kaniya at sinimulang ayusin ang aking sarili.

Tila wala parin siya sa huwisyo, 'cause his eyes remaining staring at me. Ilang segundo lang ay nag iwas siya ng tingin at kinagat ang pang ibabang labi. His breath still in ragged,nag tataas din ang kaniyang dibdib. He ran his fingers on his clean cut hair.

"U-uwi na ako.."

He looked at me, smiling. "We're okay now baby okay?"

I smiled and nodded. "I miss you.."

"I love you and I'm sorry.." he said softly.

Tumango na lamang ako. Maaga pa naman at halos mag 6pm palang. And enzo has surprise visit on me, nakapag usap narin kami kanina nang umalis kami dito sa bahay. My papa's was here earlier, kaya napag desisyonang sa labas nalang kami mag usap, at baka mag away pa kami. Luckily, hindi umabot sa ganon, we just talk sincerely and calm. Inamin niya narin ang pag kakamali niya, maging ako.. and that was happened earlier, we kissed each other..

-

The sound ticking of the clock echoed in the whole classroom. Habang ako naman ay nakasalumbaba habang sila'y nag iisketch. Tapos na kasi ako at kagabi ko pa ito pinag puyatan, habang ang iilan ay gumagawa ng tahimik. Our professor are infront of the class, sa'min siya nakaharap habang nag mamasid.

Ang akala pa nga niya'y wala akong ginagawa kaya napag sabihan pa ako kanina, nasabi ko naman na tapos na ako, kaya nanahimik narin siya gaya ko.. Kaya heto ako para siya, nag mamasid rin.

Lahat kami ay napalingon ng bigla may kumatok sa pintuan. I gasped when i recognize who is it. Ang iba ay pasimpleng tumili at nakipag kwentuhan habang nakatingin sa kaniya.

It was vioxx.

"I'm here to excuse ms. alvarez ma'am.." aniya at pumasok sa room namin.

I shifted my eyes to our professor. Napangiwi ako ng makitang nag mamasid siya kay vioxx at mukhang namumula pa.

Vioxx smiled at her,and handed the paper. Mukhang excuse letter or something na pakulo lang. May halong pahaplos pa ng professor namin kay vioxx na nag paikot sa'king mata.

Nag angat ang professor ko sa'kin, matapos mabass niya ang nilalaman ng papel. "It looks like, ms. Alvarez were not doing anything.." she glanced at vioxx back at me.

"You can go now.. pleasr be updated on gc if may i a-announce ako, alright?" She said to me.

Ngimiti ako ng alanganin bago tumayo. All eyes at me, ngunit hindi ko sila nilingon. Maging ang mga kaibigan ko ay mukhang nag tataka at mahina nila akong tinatawag.

"Thanks ma'am.." malambing na saad ni vioxx.

I glared at him. Kasalukuyan kami ngayon nasa hallway habang nag lalakad, halos lahat ng tao napapatingin sa'min kaya dumistansya ako sa kaniya.

"Saan tayo pupunta?" I whispered, dumadaan kami ngayon sa maraming tao kaya pabulong ang ginawa ko ng mag kalapit kami.

"We're going out here in campus.."

Nanlaki ang aking mata at napatigil sa pag lalakad. "W-what?" He stopepd too, and looked at me.

Tamad lamang s'yang tumingin sa'kin. "Red ask me if I can pick you up, dahil may ginagawa s'ya sa studio.. so i agreed and picked you up.."

"Why would I should come with you?"

Nag kibit balikat s'ya. "Bakit alam mo ba kung saan?"

Kunot ko parin s'yang tinignan. "H-hindi!" I hissed.

He sighed. "Now let's go, 'wag kana mag inarte dyan. I didn't even know what's going on with you two" aniya at nag simulang mag lakad.

Ano na naman ba ang pakulo nung zaimon na 'yon?! What did he just said? Red? Saan naman nakuha ang palayaw na 'yon?

Nag padyak pa ako at nakakunot ang noo habang tinitignan ang likuran ng lalaking iyon na papalayo na sa'kin. I sighed irritated at hadaling sinundan ito. Naabutan ko naman s'ya at nasa likuran niya ako.

I have no choice but to do this. Lalong lalo na na maayos na kami ni enzo, at hindi ko hahayaan na mag kaaway kaming muli. Lalong lalo na kung dahilan nuon ang pag kakamali ko. I don't want to lose him, i love him.

Vioxx opened the door of his car. "Sakay" bordong boses n'ya.

Sa loob - loob ko ay naasar at naiinis ako sa lalaking ito, ewan koba dahil sa unang pag kikita namin ay namamangga siya ng ilang beses!

Umirap ako bago sumakay sa loob ng sasakyan niya. Not that bad tho, mabango at maganda ang sasakyan niya at hula ko ay ford ito or bmw, wala naman kasi akong alam sa sasakyan at iilan lamang iyon, at wala rin kaming ganuon.. kaya.. ganon.

My eyes were outside of the mirror. Hindi ko na mabilang kung ilang beses akong nag bubuntong hininga. Ilang minuto rin ng tumigil kami sa isang building na iilan lamang ang palapag.

I glanced at vioxx. He pulled out the keys. "Out now"

"What?" Inis na boses ko.

His eyes met mine. Halos sumasayaw ang hikaw niya sa kaniyang tainga, tatlo iyon at nasa dulo ang mahaba. "We're here, so get out now"

Nag parte ang aking labi. Seriously? Wala man lang bang kahihiyan o kahit ka- gentleman itong lalaking ito?

I mimick some words. Ngunit hindi naman niya ko pinapansin kaya okay lang. Luminga ako sa paligid ng makitang walang tao, at iilan lamang ang sasakyan.

"Hindi ba kayo pumapasok sa klase?" I asked, nakapasok na kami sa loob ngunit may iilan pa kaming lilikuan.

"We've practice" he smiply replied.

Humigpit ang kapit ko sa tote bag ko. Hindi pwpwedeng araw-araw naman ako ma eexcuse dahil marami rin akong ginagawa, medyo malapit narin ang midterms kaya hindi 'to pwpwede. I should talk with zaimon, saka legal management ang course niya, hindi ba't law iyon? Nag aaral pa ba 'yon?

We stopped at the door. Nasa likurna lang ako ni vioxx ng buksan niya ang pinto. Narinig ko kaagad ang ilang system at instrument ng buksan ang pinto, hula ko ay sound proff pa ang silid na ito.

When we entered the studio, nilinga ko ang paligid at nakitang malinis naman ngunit ang isang parte ay may lamesa at magulo iyon.

My eyes shifted at them. Napatigil ang nag ke-keyboard at nag angat sa'min. His eyes shifted on me immediately. Tumingin ang lalaking iyon sa isa, at mukhang nag uusap sila sa pag titigan kaya sabay sabay silang tumingin sa'min, o sa'kin.

My heart beat raced.

"Oh, hi!"

"Look who's here.."

"It is the first time woman stepped here aside from julia right?"

Tumango ang isa sa pag sangayon. "Yep"

Bigla akong nahiya sa kanilang paninitig. Biglang lumabas sa isang pintuan ang lalaking hambog at agad na tumingin sa'kin. He didn't look like shock at all.

"You're here.." aniya at nag lakad papalapit sa'min. He's holding a guitar, and the other one was a can.

"You invited her, red?"

"Is she your girlfriend?"

Nanlaki ang aking mata. "N-no!"

Umiling rin si zaimon at ngising bumaling sa'kin. While the guys were just staring on us.

My eyes landed to the man who's holding a book, while wearing an eyeglasses. He's cute. "Duda ako.. may something 'no?!"

"H-hindi.."

Hindi na sumagot si zaimon at tumalikod at lumakad papalayo sa'min, at nilapag ang guitara na hawak niya.

Zaimon glanced on us. "Don't mind her, she's just a friend.."

Kailan pa tayo naging mag kaibigan huh?!

"Baka mag kai-bigan.." ngisi nito.

"I agree" asar ng dalawa. Nakalimutan ko na ang pangalan nila kaya hindi ko sila mapangalanan.

Halos natuod lamang ako sa kinatatayuan ko at hindi ko alam ang gagawin. And zaimon looks like he just want me here, kung kailangan man lang niya ako.

"Do you know us?" The pianist asked me, while he's seating besides of his keyboard, siya ang huli kong nakitang tumugtog na iyon.

Alangan akong umiling at ngumiti sa kanila. They looked suprised at the same time, disappointed? Ay ewan.

The other one, started chewing his bubble gum ang iisa naman sucking his lollipop. Habang ang dalawa ay nakatingin lamang sa'kin at mukhang nag hihintay ng sasabihin ko.

"Third! Mahaba ang name ko so.. I am thirdy Angeles" he smiled. Just earlier he's the one who mock on us na 'mag ka-i-bigan' I noticed too, he has the light aura compared with this four men.

The man besides on his piano, smiled at me. "Eren, Eren Raciano" ngumiti ako ng tipid sa kaniya.

The one who's sucking his lollipop, jist nodded at me. "Vyne Marquez"

Vioxx boredly looked at me. "Vioxx Villamor" after that he looked away.

Tamo! Ang sungit! Feeling gwapo!

My eyes shidted at zaimon, he's just staring at me, tila nag hihintay na mag tagpo ang aming tingin. His arms were crossed infront of his chest, leaning his back on the wall.

"Zaimon De Villiere.." he smirk at me.

Nag sukatan kami ng tingin hanggang sa ako na nag iwas ng tingin dahil sa biglang pag ubo ni thirdy. Nabaling ang atensyon sa kaniya.

"Can we talk red?" Vioxx asked zaimon. Napabaling ako ng tingin sa kanila.

"Hey, can you seat here? We didn't know your name yet.." paanyaya sa'kin ni thirdy. He looks like kind, and approachable.

I smiled on him and nodded.

"Great, tara dun muna tayo?" I nodded at him at sumunod sa kaniya. Nag lakad lamang kami papalapit sa mga song book maging sa mga guitara.

"So, what's your name?" He asked.

"Scarlet, scarlet alvarez.."

Tumingin s'ya sa aking mata. "Is that your full name?" He asked.

I shook my head. "Lucy was my second name, I'm used to called scarlet.. so.." i chuckled.

He chuckled too and nodded. Kinuha ang gitara and he started strumming. "How about you? Ahm, your course?" Alangan ko oang tanong.

"Ahm, nag wo-work na ako eh.."

Nanlaki ang aking mata. He looks like younger than me!

"Oh.. h-hindi halata.. what's your work then?"

He hold the string stopping from strum it. "Ahm, I'm.. doctor.."

Mas lalong nabighani ako sa kaniyang sagot. Third nodded at me. "I'm cardiologist"

Napatikhim ako at hindi parin makapaniwala. He chuckled and stood up, kumuha ng bago at nag salin ng tubig mula sa water dispenser. "You're belong with thise people who surprised too.."

Inabot sa'kin ang baso. Kaya tinanggap ko iyon at dahan dahang uminom. "Sorry, hindi kasi talaga halata.. pero wow.. edi ilang taon kana?"

"I'm just 21.."

"Oh.." nag tataka parin ako. Ngunit nginitian ko na lamang s'ya. Umupo muli si third at sinimulang mag strum ng gitara.

"Do you play any instrument?" He suddenly asked.

Agad akong umiling. "A-ahm, nakakahiya man.. pero hindi eh.."

He just chuckled and nodded. "Don't be.. okay lang.." i nodded and smiled.

"Recently knew about us?" He follow up question. I noddrd shyly. Mas lalo akong nahihiya sa mga tinatanong niya. Dahil hindi talaga ako mahilig sa mga band, pero nakikinig naman ako ng mga kanta, pero random lang, hindi ko rin masyadong kinikillaa ang mga artist.

"Pleasant to meet you then.. how's your day?"

Nag kibit balikat lamang ako. "Okay lang, wala pa namang inaasign na bagong gagawain.."

"Oh, i almost forgot, anong course mo?" He asked.

"Architecture.." i replied.

Sasagot pa lamang s'ya ng biglang bumukas ang pintuan at gumawa iyon ng ingay kaya sabay sabay kaming napalingon. Woman with curly shodt haired, and she looks like angry right now. Namumula ang pisngi maging ang labi, she just wearing a simple black skirt and simple blouse, yet she looks like classy.

"Nasa'n si vioxx?!" Her voice thundered in the whole room. Lahat kami ay napatigil at halos naman ako'y napanganga.

She rushly walked inside and looked for vioxx. Napatayo naman si thirdy maging ako, sinundan ni third ito. Ako naman ay napatayo lamang at hindi alam ang gagawin.

Instead watching them, nanatili lamang alo sa kinatatayuan ko, labas na ako ruon kung ano man iyon.

"What's your problem juls?"

"What's going on julia?" Rinig ko pag uusap nila. Napahawak naman ako sa aking tuhog habang nakikinig. It wasn't my intention but their voices are loud.

"G-gosh vioxx! Stop being playboy for a meantime! Makinig ka muna sa'kin 'coz I'm your manager here! Stop playing with that stupid girl of yours!"

Natahimik silang saglit. Narinig ko ang pag bubulungan nila na inaawat nila ang nag ngangalang 'julia' or 'juls'

"She's not stupid.. and I'm not playing with her, julia.."

"Bumabangon palang kayo vioxx! Leader ka! You're the one should be followed with your members and stop being s**t! Or asshole!"

Napasinghap ako sa narinig. "Simula nung umalis si tristan, you're being like these. Just stop hurting someone else, maraming ibang paraan para makabangon ka, kayo at huwag na huwag kang gagamit ng iba para sa kapakanan ng sarili mo. Stop being selfish vioxx" madiin ang pag kakasambit.

"Now you five! Practice now! Ayaw na ayokong makarinig sa iba na may eskandalo na naman kayo! Huwag na huwag niyo akong susubukang lahat!"

Nag angat ako ng tingin ng biglang tumigil ito. She's planning to walk out but she stopped infront of me.

"God.. you? Who are you?"

I blinked twice. "S-sorry po.. I'm just zaimon's friend.. nothing more, nothing less.."

She examine me. She sighed and shook her head. "Siguraduhin mo lang, please, leave this place peacefully. I'm just protecting my boys, 'cause I'm their manager, nahihirapan akong mag linis ng kalat nila. I hope you're gonna cooperate after you hearf that. I'll leave now, i hope everything i said will not be spread outside okay? thank you.."

Tumango ako sa kaniya before she left us. Halos kapusin ako dahil sa kaniyang sinabi. I was expecting that she'll be mad at me, at ang hula ko'y tungkol sa babae ang pinag uusapan nila.

I sighed and glanced at them. Naramdaman ko silang lahat at pagsunod nila sa babaeng iyon. She's their manager at all, na dapat sundin o kung ano man.

Zaimon grabbed my bag. "Hey!" Sita ko, ngunit hinawakan niya ako sa braso bago pa ako makapg protesta.

"Hey red.."

"Zai.." third and eren said.

We faced them, still his hands on my arms, may kahigpitan ang kaniyang hawak kaya napangiwi ako.

"Babalik ako, I'll just drop her off" may pag prprotesta sa kanila ngunit tumango silang tatlo, while vioxx walked out.

Zaimon grabbed my arms, at nag simula na kaming mag lakad. Tinabig ko ang kaniyang kamay papalayo sa'kin ng makalabas kami sa loob.

He looked at me. "K-kaya kona.. babalik nalang ako sa klase, maaga pa naman.."

He's staring at me. Zaimon nodded and sighed. "Ihahatid na kita.." tumango na lamang ako at sumunod sa kaniya.

We're infront of the university. I grabbed my tote bag with me. "A-alis na ako.."

I was about to leave inside of his car, when he grabbed again my arms. "I'll see you later.."

My eyes widened, "h-ha?"

He's staring at me, seriously. His jaw clenched. "Our.. agreement.." he said slowly.

Tumango ako at hindi narin nagulat. I'm willingly to do with anything basta lang ay makuha ko ang video na iyon, para matapos narin ito.

"When?" Walang bahid na kaba at tapang kong sabi.

I stared at him, his hair are little bit long, ngunit malinis naman ang gilid, hindi ko alam ang tawag sa hairstyle na mayroon s'ya but.. it suits him so well. Maging ang tainga niyang walang hikaw ngunit may butas.

"After your class, you won't be late when you get home.. just.. come over, okay?"

I gasped. P-punta ako sa bahay niya? Ano naman ang gagawin namin dun?

"Silly woman, just go there after your class, I'll text you what'll do there, not sure tho kung anong oras ako makakauwi.."

Still, ano naman ang gagawin ko ruon kung ako lang mag isa?

Tumango na lamang ako sa kaniya, he ket me get off to his car. And he drove away. Napailing na lamang ako at bumuga ng hininga bago nag lakad papunta sa next class ko, may dalawa pa akong class, kaysa naman umuwi agad ako. At isa pa, for sure matatambakan na naman ako. Hay nako.

I was about to opened the gate ngunit hindi ito nag bukas. Napatingin ako sa paligid ng mapag tantong ayaw ng mabuksan. Paano naman ako makakapasok nito sa loob ng bahay ng hambog na iyon kung dito palang 'di ako makapasok?

At saka pa, it's getting dark here. Five pm palang naman pero iba ata ang aura ng araw ngayon dahil ang bilis n'yang mag laho agad.

Nasa'n naba kasi 'yon? Wala pa naman akong number nung lalaking iyon. Well, hindi naman ako interesado.

"Tao po!!" Aking tawag. Hindi ko alam kung pang ilang beses na ito. Napaupo na ako dahil sa isang oras ko ng nag hihintay, ang zaimon naman na iyon ay hindi man lang umuwi agad!

Napasabunot ako sa'king anit nang masabunutan iyon. Argh! Nakakainis! Uuwi nalang ako kung ganuon!

"Excuse me miss?"

Napatigil ako sa'king pag sabunot sa sarili. Dahan dahan ang pag angat ng aking ulo. I gasped when i met his eyes, hindi ko ito kilala at bago lang ang mukha niya sa'kin.

I stood up immediately. Fixing my skirt, "a-ahn yes?" Mukhang na we-weirduhan s'ya sa'kin dahil nakakunot ang kaniyang kilay.

"Ahm, sorry. I'm just asking you if you know zaimon de Villiere-"

My phone rang loudly. Napatingin ako sa'king bag at nilipat sa kaniya. Unlike zaimon, his hair were long, hindi naman pa short hair na gaya ng aking ngunit mahaba talaga.

"Sorry.. sasagutin ko muna.." he nodded.

Lumayo ako papalayo sa kaniya at tumalikod. "Hello who's this-"

"Zaimon, plesse be quite you woman, nakasalalay sa'yo ang kinabukasan ko. Now, I'm asking you, why you're in outside?"

Ano na naman ba ito? "Walang tao! Nakasara ang gate-"

"Ipasok mo 'yung kamay mo sa loob, try to reach the lock from above the gate. That's the secret lock to all of us, who's the tenant there. Now do it, just don't tell my name with that man, got it?"

I gulped hardly. "O-okay.."

"Good, now, don't talk with him, at lalong lalo na huwag mo siyang papasukin sa loob ng bahay ko, alright?"

I bit my lower lip. "Okay.." i hang up the call.

Ngumiti sa lalaki nang humarap na ako sa kaniya. He's wearing the tuxedo and he looks so formal. "Sorry. What are your question again?"

"Do you know Zaimon Red De Villiere?"

I gasped. Kumpirma ngang ang lalaking ito ang unang itatanong ang pangalan ng hambog.

I smiled and shook my head. "Hindi eh, sorry.."

He wasn't satisfied yet, mukhang marami pang itatanong. "Sorry.. marami pa kasi akong gagawin.. pasok na ako ha?"

This man nodded. "Oh okay, sorry.."

I smiled. " No prob mr?"

"De Villiere.."

Oh, sino naman ito? I'm about to slipped na kung ka ano-ano niya si zaimon buti nalang ay nakagat ko sa dila ko! Gosh!

Alangan akong tumango at ngumiti sa kaniya. Nilusot ko naman ang aking kmaay sa butas ng gate na may kaliitan, at mabuti nalang payat ang braso ko.

I succeed to opened the gate. I glanced where the man is and smiled. Nag tataka parin ako kung bakit hindi pa s'ya umaalis, tila nag hihinala at ayaw maniwala na hindi ko kilala si zaimon.

I just left him after i smiled at him. Nakahinga naman ako ng maluwag ng makarating sa tapat ng apartment ni zaimon, buti nalang hindi kita 'yung harap ng bahay sa labas dahil sa sementong nakaharang. Sinandal ko ang aking likod sa pintuan nito, habang ang bilis ng t***k ng puso ko, halos pag pawisan ako.

It looks like zaimon has a greatest secret. At De Villiere? Kamag anak niya iyon at bakit naman s'ya mag tatago? Seriously? Anong meron sa lalaking ito? He's too mysterious!

Napamulat ako ng marinig ang marahas na pag bukas ng gate. My hand turned into fist when i met his eyes.

"Seriously ikaw na hambog ka! Kung ano-ano ang pinagawa mo sa'kin! Ipagawa mo na sa'kin ang lahat 'wag lang ang pag sisinungaling-"

He went faster and closer with me. "Yeah? You're already lying since the day you kissed me woman, now get into my house and clean it now"

What.. the..

Natahimik lamang kaming dalawa habang nag susukatan ng tingin. I wanted to throw a words on him, but, i just can't. Hindi ko kakayanin at baka gawin niya nga iyon, kahit na wala akong kasiguraduhan kung kaya nga.

Besides this man are mysterious. Ang daming tinatago, bakit s'ya mag isa rito? Wala ba s'yang pamilya?

"Who was that?"

He stared at me, serious. "It's none of your business, scarlet.. do your thing here. After a five months, I'll give what you wanted.."