“ผมก็นึกว่าคุณก็แค่จะมาค้างบ้านผมเฉย ๆ”
“ก็ใช่ไงครับ”
“แล้วชุดพวกนี้....?”
“ก็ตามที่เราคุยกันไว้ในตอนแรกไง” เมื่อได้ยินคุณเขาว่าเช่นนั้น ภัทรก็ถึงกับถอนหายใจออกมา เขามองชุดที่ถูกวางไว้บนเตียงอย่างพินิจพิจารณา ก่อนจะหยิบมันขึ้นมาดูให้ชัด ๆ
ภัทรว่าแล้วเชียว คุณภาสกรไม่มีทางมานอนค้างบ้านเขาอย่างเดียวแน่นอน มันต้องมีอะไรที่ไม่ชอบมาพากลแน่และมันก็เป็นอย่างที่เขาคิดไว้จริง ๆ ด้วย
หลังจากที่เราเข้ามาในห้องนอนแล้ว คุณเขาก็ไม่รีรอที่จะเปิดกระเป๋าสัมภาระ เอาเสื้อผ้า ของใช้ส่วนตัวออกมาวางไว้และควักชุดผ้าลูกไม้เนื้อบางซึ่งได้เตรียมการมาตั้งแต่คอนโด มาวางไว้บนเตียงรอให้ภัทรลองสวมใส่
ภัทรหยิบชุดลายลูกไม้ขึ้นมาดู พลิกหน้าพลิกหลังราวกับหาอะไรบางอย่าง หากแต่ไม่พบความผิดปกติอะไรนอกจากเน
