My Ruthless Better Half

2

NAMIMIGAT talukap nang kanyang mata nang magising ang diwa ni Ella. Saka tila agos ang tubig na bumalik sa alaala niya ang nangyari bago siya nawalan nang malay. Mabilis na napabalikwas siya nang bangon. Pero para siyang lumubog sa kinahihigaan, the bed was huge and soft. The scent in the room was so refreshing. Parang ang sarap matulog at magrelax sa malamig at may kaaya ayang kulay na silid.

Pero hindi 'yon oras para purihin ang lugar na 'yon. She was still wearing her dance outfit. Kaya medyo giniginaw siya, dahil sa lamig nang aircon. Tumayo siya, malampot ang tila mga balahibong karpet nang sahig, at nagsimulang maglakad patungo sa pinto. Sinubukan niyang buksan 'yon pero hindi bumukas. Nakadama siya nang panic. Dapat siyang maging alerto. Hindi 'yon oras para magmukmuk o matakot siya.

Then she walk toward the window. Hinawi niya ang kurtina. Maliwanag na ang paligid. Bigla niyang naalala ang Tita Julie niya siguradong nag-aalala na ito sa kanya. Binuksan niya ang slidding window, bumukas 'yon. Sumalubong sa kanya ang malamig at preskong na hangin mula sa labas. May grills ang salaming bintana kaya hindi siya makakalabas doon.

"Nasan ba ako?" Panic na tanong niya sa sarili. Maya maya ay biglang bumukas ang pinto. Isang lalaking may malaking katawan, para itong gangster. Umagay sa attention niya ang tattoo sa kamay nito. Napa-urong siya.

"Kumain ka." Parang tumayo ang balahibo niya nang marinig ang malaki at malalim na boses nito. Humakbang ito palapit sa kanya.

"D'yan ka lang huwag kang lalapit!" Muli siyang napaatras. Pero hindi siya pinansin nito, inilapag lang nito ang dalang tray sa lamesitang naroon. Saka walang paalam na umalis. Sukat doon ay kumalam ang sikmura niya. Pero hindi niya pinansin ang pagkain. Natakot siya, paano kung may lason pala 'yon.

Kailangan niyang makaalis sa lugar na 'yon. Hindi man lang desinte ang sout niyang damit, kung damit bang maituturing 'yon. Muli siyang lumapit sa bintana. Sinipat niya ang grills, saka inuga 'yon. Biglang gumalaw ang grills na ikinalaki nang mga mata niya.

Hindi niya alam kung bakit siya dinukot nang mga lalaking 'yon. Hindi naman siya mayaman. Kaya wala siyang ipanraranson. Kaya impossible namang pera ang dahilan.

"Teka, paano pala kung napagkamalan lang nila ako." Natuop niya ang bibig. Saka sinalakay nang takot. Baka naman isa sa mga customer nang star dancer na pinalitan niya ang dumukot sa kanya. Pero impossible rin naman dahil hindi naman sila magkamukha. Nasabunutan niya ang sarili dala nang kung ano anong tumatakbo sa utak niya.

Kaya muli niyang ibinalik ang atensyon sa grills. Pinagpatuloy niya ang pag-uga noon nang unti-unting kumalas'yon. Hindi naman pala ganun katibay ang ikinabit na grils nakadama siya nang pag-asa.

Mapangiwi siya nang muntik na niyang mabitawan ang grill, may kabigatan kasi 'yon. Walang pagdadalawang isip na sumampa siya sa bintana. Pagtapak niya ay kaagad niyang naramdaman ang lamig sa marmol na sahig. Wala siyang sapin sa paa. Hindi niya alam kung nasaan ang heels niya. Pero wala siyang panahon para isipin 'yon.

Nasa veranda pala siya. Sa tantiya niya ay nasa ikalawang palapag siya. Luminga linga siya. Wala siyang nakitang tao sa ibaba.Kaagad nahanap nang mata niya ang exit ladder. Wala siyang sinayang na oras, sinubukan muna niya kung matatag 'yon, di katulad nang grill. Nang makatiyak ay tinanaw niya ang ibaba. May mga gumagapang na halaman siyang nakita sa pader. At sa tingin niya kaya na aniyang tumalon mula sa dulo nang hagdan, hindi kasi umabot 'yon sa baba.

Maingat ang bawat kilos niya. Sa bawat hakbang ay humihiling siya na sana na ay walang makakita sa kanya. Hanggang sa maabot nang paa niya ang dulo nang hagdan. Kumapit siya sa tubong nakakabit sa pader. At laking tuwa niya nang tuluyan siyang nakatalon nang maayos.

Hindi niya akalain na kaya pala niyang mag-ala cat woman--- na nakasilver dress. Wala namang bakod kaya mabilis siyang tumakbo. Pero hindi pa siya nakakalayo nang marinig niya ang tunog nang alarm.

SAMANTALA

NATIGIL ang pag-uusap ni Gael at ang kaibigan niyang si Rowan Luciano. Nang marinig niya ang alarm.

"What's going on?" Kuryos na tanong nito saka tumayo. Pero hindi niya pinansin ang tanong nito. Lumabas siya kanyang opisina para alamin ang nangyayari.

Then he heard a woman screaming outside his villa.

"Sino ba kayo, pakawalan n'yo na ako." Hystirecal na sigaw nito. Napailing siya.

"May babae ka palang tinatago dito?" Anito saka nakakalukong ngumiti.

"Let's go back to business." He said ignoring him.

"Wait--- what the hell, you're keeping a goddess in your villa. Saang langit mo ba nahanap 'yan." Bakas sang excitement sa mukha nito.

Then she become silent, nakita na lang niyang nakasalpak ito sa sofa. Then he saw one of his men throw a white hanky on the bin.

"Let---"naudlot ang sasabihin niya nang talikuran siya ni Rowan, tuloy tuloy ito sa hagdan. Kibit balikat na napasunod na lang siya dito. Aktong bubuhatin ito nang isa sa mga tauhan niya nang pigilan niya ito.

"Yes Boss." mabilis na sagot nito. They all are staring at the unconscious woman, her pearl-white legs catch his attention. Hinubad niya ang jacket at itinakip sa hita nito.

"Paano siya nakakabas?"

"Sorry Boss, mukhang natangal ang grills na nilagay namin kanina."

"Teka, sino siya?" Rowan still watching her. Medyo nainis siya dito.

"Since when did you become nosy on my business." Walang emosyong saad niya.

"Ngayon lang, at ngayon lang ako nakakita nang ganyan kagandang babae. "

"She's a w***e, hindi yan ang mga tipo mong babae. "

"So are you, so I don't believe you." Anito saka nakakalukong ngumiti. Walang babalang binuhat niya ang babae saka muling dinala sa itaas. Pero huminto rin siya para sabihing ayusin ang grills. He could feel questioning eyes watching him.

Sa totoo lang hindi niya inaasahan na ito ang babaing kailangang dukutin nang mga tauhan niya. Noong una niya itong nakita bilang waitress ay sadyang naagaw na nito atensyon niya. And he was right hindi lang ito isang waitress. Pumalatak niya.

Watching her on that stage made him think she was no different from those b***h he slept with. Pero hindi niya magawang alisin ang titig dito.

Naalis ang jacket nakatakip sa hita nito. She got nice pair of leg. Then his eyes went to her body, hindi na nakapagtatakang magkaingay kagabi nang lumabas ito mula likod nang kurtina, she looks like a seductive goddess. He could feel his pants tighten. His friend wanted to take a peek too.

He could imagine his hand touching her flawless body. Alam niya kung gaano kalambot ang balat nito. He felt his urge to touch her has become intense. He groaned to suppress his waging desire.

She want her on his bed, before she dies. Then he turn his back on her. He lock the door behind him. Pero nakatayo doon si Rowan mukhang hindi siya nito titigilan dahil sa babae.

"I'll buy her, name your price."

"Bakit tinatangap mo na ba ngayon ang pinagsawaan ko na." Walang emosyong saad niya dito.

" I'll clean her well." Anito saka nakakalukong ngumiti. Halatang hindi ito kumbinsido sa sinabi niya.

"No! At umalis ka na, saka na tayo mag-usap" taboy niya dito. Madalas itong nagpupunta sa kanya, dahil tinatakasan nito ang ama nito. Pareho sila ni Rowan na lumaki sa magulong mundo nang mga Mafia. Magkaibigan ang kanilang mga magulang. Kaya kumaki silang magkaibigan na rin. There parents built a big organization, na nakakalat na sa boung Pilipinas. Compare to Rowan, isa rin siyang CEO nang Dela Vega Empires.

He was a happy go lucky man, at ayaw pa nitong hawakan ang responsibilidad nito sa pamilya. On the other hand, he was obliged to be responsible, dahil walang mamahala sa negosyo nang pamilya niya. His father died in an accident five years ago. Kaya maaga siyang namulat sa pagpapatakbo nang Dela Vega Empires at maging ang pagpapatakbo sa oraganization.

Kung mayroon man silang pagkakapareho nito 'yon ang ang pareho hindi titigil hanggang hindi nakukuha ang gusto. Kaya nga magkasundo sila nito. Some people would think that they are brothers.

At the age of twenty nine malaki na ang achievement niya bilang isang negosyante, mas naging malaki pa nga ang negosyo. He was handling logistic, realty and owned several Malls in the country. Mas dumami mga proterties niya dahil sa investement. But he wanted more. People may consider him greedy but who cares.

"Fine aalis na ako pero, huwag mo na siyang paki-alaman." Kinindatan pa siya nito bago tuluyang umalis. Saka siya bumalik sa opisina niya.

Hindi nagtagal ay dumating si Brendon ang kanyang right hand man. Inabot nito ang brown envelop na dala nito.

"Kaya pala gusto siyang ipapatay. She's flitty f**king rich. Sira ulo ang matandang 'yon ah." He devilishly smile. He caress his chin then he look at Brendon. Gusto nitong ipapatay ang totoong tagapagmana.

"Mukhang may iba kayong plano Boss." Tumango tango siya. He knew him well.

"I believe it was more humane. Sayang naman ang babaing 'yon, diba." His been eyeing Monreal Industries, dahil gusto niyang makuha ito noon pa man pero, dahil matatag ang negosyo ni Gustavo Monreal, hindi pa siya magtagumpay sa planong pagtake over dito. Nakapagpasok na na rin siya ng invesment pero limitado lang 'yon.

"Akala ko ang anak ni Mrs. Monreal ang gagamitin natin?"

"Why would I use gold if I can have a diamond, right?"

"Kayong bahala Boss. "

"Set me up a meeting with Mrs. Monreal." Kaagad naman itong tumango saka nagpaalam.

NAGISING si Ella nang maaramdaman niyang gumagalaw siya. Pagmulat niya nang mata ay nasa sasakyan siya at nakatali ang mga kamay. May isang lalaki siyang katabi na abala sa paglalaro sa kanyang cellphone. Iginala niya ang mata sa paligid. Madilim ang tinatahak nilang daan. Kinabahan siya. Sunod-sunod siyang napalunok. Wala siyang ibang nakita kundi ang matataas na talahiban na nasisinagan ang ilaw mula sasakyan. Pakiramdam niya ay nanghihina siya. Hindi nga pala siya nakakain. Kahit makatakas siya, siguradong mahahabol siya nang mga ito.

"Sa'n n'yo ba ako dadalhin?" nagawa niyang itanong dito. Bumuntong hiniga ang lalaki.

"Saan pa ba? Sh*t! 'Yan natalo tuloy ako." Inis na singhal nito. "Ayaw ko na nga."

"Itigil mo na kasi yan, kanina ka pa natatalo." Anang nang driver saka nakakalukong tumawa.

"Malayo pa ba?"

"Malapit na, relax ka lang." Sinulyapan pa siya nang lalaki. Napahalukipkip siya dahil pakiramdam niya ay hinihubaran siya nang tingin nang dalawang kasama.

"Puwede ho bang pauwiin n'yo na ako. Nag-aalala tiyak ang Tita ko." Nakikiusap na turan niya sa mga ito.

"Sira ka ba, eh kung isumbong mo kami sa mga police."

"Naku, promise hindi ako magsusumbong," napasigok pa siya. Halos wala na siyang lakas para ipagtangol ang sarili. Kaya lalo siyang kinakabahan. Mas binilisan pa nang driver ang takbo, pero ganun na lang ang gulat nila nang may isang sasakyan na sumalubong sa kanila. "Oh God!" napahawak siya sa handle ng pinto. Matinding takot ang sumalakay sa kanya dahil akala niya ay sasalpok sila sa kasalubong.

At bago pa sila makahuma ay lumabas ang limang lalaki sa isang van na may dalang baseball bat ang ilan.

"Shoot!" Panic na usal nang katabi niyang lalaki.

Napatili siya nang simulang basagin nang mga lalaki ang salamin nang sasakyan. The few moments later ay nakaladkad na nang mga lalaki ang dalawa palabas. Then she heard a gunshoot kaya lalo siyang nataranta.

Ano bang nangyayari sa buhay niya? She was praying for her life, nang biglang bumukas ang pinto sa tabi niya.

"Please, huwag n'yo akong patayin, wala akong kasalanan. " Her tears fall down. Parang sasabog ang dibdib niya sa matinding kaba.

"Until when are you going to cry like a child." Hilam ang luhang napatingala siya sa may-ari nang malamig na boses na 'yon. Then that deep dark eyes meet her gaze. Biglang nag-init ang kanyang mukha. He was the handsome but pervert man at Couch 5.

Subalit hindi niya maiwasang pag-initan nang mukha nang biglang sumagi sa isip niya ang ginawa nito sa kanya. Kaya marahas siyang napailing upang sawayin ang sarili.

"Kailangan pa ba kitang buhatin para makababa ka d'yan." Walang emosyong tanong nito. Nagpasya siyang bumaba. Pero dahil nanginginig ang tuhod niya kaya muntik na siyang matumba. Buti na lang ay napawak siya sa pinto ng kotse. Ni wala man lang siyang sapin sa paa. Nangiwi siya nang maramdaman ang kirot sa paa niya. Mukhang nasugatan siya sa pagtakas niya. Pero nilampasan lang siya nito at dumiretso sa nakaparadang kotse nito sa likod nang van.

Bukod pala sa pagiging pervert nito, hindi rin ito gentleman. Ipinagbukas siya nang pinto nang isa sa mga tauhan nito. Naisip niyang napakayaman siguro nito dahil sa dami nang bodyguard nito. Nailang pa siya nang maupo siya sa tabi nito.

"Maihahatid n'yo ba ako sa amin." Basag niya sa katahimikan na namamayani sa loob nang sasakyan. Nag-aalala na siya sa Tiya Julie niya. "Ahmmm-- salamat mga pala tulong. Paano n'yo nalamang kinidnap nila ako."

" Dahil sa nangyari sa bar." Mabilis na sagot nang Driver. Kung ganun ito nga ang nakita niya noong gabing 'yon. But why is he helping her?

"Akala ko ba waitress ka---" may bahid nang disgusto ang tanong nito. "At bakit ka nagtatrabaho sa ganun klasing lugar, eh bilyonarya ka pala. Ano 'yon nang hahanap ka lang nang tril---"

"Ano bang sinasabi mo, kung mayaman ako bakit naman ako magtatrabaho doon. Ulila na ako, at ang Tita Julie ko na lang ang pamilya ko. Naghihirap na kami dahil nagkasakit siya, kaya napilitan akong magtrabaho sa bar bilang waitress." Wala siyang planong magpaliwanag dito, pero hindi niya gusto ang punto nito. " Alam mo Sir---Teka sino ka nga ba?"

"Do I have to answer your question?"

"Siguro kasi tinatanong kita. Napakayabang, "gusto sana niyang idagdag. "pero kong ayaw mong magpakilala, ayos lang. Salamat pa rin sa tulong. Puwede mo ba akong ihatid sa amin, sa Cavite ako nakatira." Natawa ito sa sinabi niya. Pero napaisip siya, bakit naman nito nasabing mayaman siya.

"Cavite Huh! Alam mo ba kung nasaan ka ngayon?" Sarcastikong tanong nito.

"Sana alam ko diba." gusto sana niyang sabihin. Napipikon na siya sa kabastusan nang dila nang lalaking ito. Nanoot sa katawan niya ang lamig nang aircon sa kotse nito kaya nayakap niya ang sarili. Pero nagulat siya nang iabot nito sa kanya ang coat na nasa tabi pala nito. "Salamat."

Pagkalipas nang halos isang oras na biyahe ay pumasok sila sa isang malaking sudivision, then fifteen minutes later ay nasa harap niya ang isang malaking mansion. Bumukas ang malaki at mataas gate na bakal matapos bumisina ang driver. Sumaludo pa tatlong uniformadong lalaki nang pumasok ang kotse sa loob. Hindi na niya napansin ang van na kasunod nilang umalis kanina.

"Dito ka ba nakatira?"aniya nang huminto na ang kotse nito.

"Isa lang ito sa mga paboritong bahay bakasyunan ni Boss." Sagot nang driver. Dahil halata namang wala itong planong sagutin siya.

Napasunod siya ng bumaba ito. Pero muli siyang napangiwi nang madama ang kirot ng paa niya. At di sinasadyang napahawak siya sa braso nang masungit na lalaki. Parang may kung anong kuryente ang nanulay sa kamay niya at gumapang 'yon sa bawat bahagi nang katawan niya. Pero pag-angat niya nang tingin, halos mag-isang linya ang makapal na kilay nito.

"Ayaw ko sa lahat ay 'yong hinahawakan ako." Walang gatol na saad nito saka tinabig ang kamay niya. Muntik na siyang matumba dahil doon.

"Sama nang ugali."