“Ano..” nabigla si Sean at walang masabi.
Pero, natawa siya bigla. “Mas gusto kita maging manugang ko, pero wala akong magagawa doon. Gusto kitang makontak pero ayaw ibigay ni Montana ang numero mo. Kaya wala akong magawa.”
“Nagsasabi ba siya ng totoo, Montana?” tinignan ko si Montana.
“Oo.” Dahan dahan na pagtango ni Montana.
“Kung ganoon, hindi kita sisisihin sa ngayon.” Malamig kong sagot kay Sean.
“Wala naman talaga akong magagawa doon. Nagugutom ka na siguro matapos ang mahabang biyahe? May dala akong mainit na pagkain.”
Matapos niya itong sabihin, inihain niya ang mga dala niyang pagkain sa lamesa. “Ito ang mga lokal na paborito dito sa lugar namin. Umupo ka at tikman ito. Dapat nating uminom na dalawa at magsaya ngayong gabi.”
Uminom at magsaya ngayong gabi?
Isang malamig na
