“Oo, hindi ko naman ito sadyang tinatago. Sa tamang panahon, ako mismo ang magsasabi sa iyo kung sino talaga ako,” sagot ko.
“Okay lang naman. Sapat na na totoo ka sa akin. Gabi na, matulog na kaya tayo?”
“Sige, matulog na tayo.” Niyakap ko siyang muli. Ang pagkakaiba sa yakap na ito mula sa kanina, nakapirmi lang ang mga kamay ko sa bewang niya at walang hinahawakan.
Hindi nagtagal at nakatulog kami ng malalim.
…
Pagkagising ko sa sumunod na umaga, nakaalis na si Montana. Nagiwan siya ng almusal sa lamesa.
Alam ko na ayaw niyang makita si Carl, kung kaya’t maaga siyang umalis.
Naghanda akong pumasok matapos ko makapagayos.
Pero, nakasalubong ko si Macy paglabas ko ng bahay.
Dali dali akong naging alerto matapos ko siyang makita. “Anong ginagawa mo dito?”
“Bakit ka galit, Mr. Lan
