Habang malalim ang aking iniisip, narinig ko bigla nag boses ni Montana mula sa likod ko. “Anong iniisip mo, Freddie?”
“Wa… Wala.”
Inayos ko ang sarili ko at ngumiti kay Montana. “Engaged na tayo sa makalawa. Sumama ka sakin at bumili tayo ng kuwintas.”
“Anong engagement? Ni hindi nga ito totoo,” nakangusong sagot ni Montana.
“Kahit na hindi ito totoo, kailangan pa din natin pagmukhaing totoo to. Hindi ko kayang hayaang na sabihin ng mga tao, na ako, si Freddie Lang, ay isang kuripot lang at hindi kayang bumil ng alahas habang maeengage na siya.”
“Ayoko ng alahas.” Hindi masyang sagot ni Montana.
Alam ko kung bakit siya malungkot kaya nagkunwari akong galit. “Hindi puwede, tara na.”
Matapos ko itong sabihin, hinatak ko na siya palabas ng hindi nagpapaliwanag at tumatanggap ng paluso
