Habang tinitignan ko ang dalawa na hindi mahulaan kung ano ba talaga ang nangyayari, sinabihan ko sila, “Ano pang hinihintay ninyo? Labas.”
“Tama, tama, tama, hindi ka na dapat namin istorbohin. ‘Absence makes the heart grow fonder’ ika nga.” Mukhang naintindihan ni Tabachoy kung anong ibig ko sabihin.
Matapos niya itong sabihin, hinawakan niya si Chris sa balikat at hinatak palabas ng opisina at isinara pa niya ang pinto.
“…”
Natanga na lang ako at walang masabi matapos ko marinig ang sinambit ni Tabachoy.
Pero, ang importante ngayon, maasikaso ko si Susan na nasa harapan ko.
“Uh, bakit ka nandito?”
“Mr. Lang, alam ko po ang mga pagkakamali ko. Maaari mo po ba akong bigyan ng ibang trabaho? Hinding hindi ko po talaga gusto ang maglinis pa ng inidoro,” nakakaawang sagot ni Susan.
“
