Napagtanto ni Howard na kailangan niyang lumuhod at humingi ng tawad sa harap ng aming mga kaklase.
Nagalit si Howard, “Freddie, sumosobra ka na!!!”
“Freddie, humingi na kami ng tawad sa iyo. Patawarin mo na kami tutal magkakaklase naman tayo dito. Bukod pa doon, nagsaya din naman tayo ng isang gabi, hindi ba?” malagkit akong tinignan ni Nadia tila paraan niya para kumbinsihin ako.
Sigurado akong mas alam ko kung ano ang nangyari sa aming dalawa kaysa kanino man.
Ngumiti ako at itinuro ang isa pang puwesto, “Bakante dito. Samahan mo si Howard sa pagkotow sa harap ko.”
Nainis si Nadia sa sagot ko, “Freddie, kailangan mo ba talaga sirain ang pagkakaibigan natin? Magkaklase tayo!”
“Hindi ba’t matagal na itong nasira?”
“Ikaw…!!!” Walang masabi si Nadia.
Matapos makita ng mga kaklase na
