“Bakit ka nandito?” napasimangot ako.
Ang taong nasa harapan ko ngayon ay walang iba kundi si Nadia, na kakatanggal lang mula sa school.
“Hindi ka naman pupunta kung alam mo na ako ang nagpatawag sa iyo dito,” malungkot na sagot ni Nadia.
“Anong kailangan mo?”
“Pasok ka, at magusap tayo.” Nagbigay daan si Nadia, paraan niya para sabihing pumasok ako. Isinara niya ang pinto matapos ko pumasok.
“Ano ba talaga ang kailangan mo?” naiinis kong tanong.
“Freddie, magkakaklase naman tayo. Kailangan mo ba talagang maging malupit at hayaan na tanggalin ako ng school?”
“Ako? Malupit?”
Nainis ako sa sinabi niya. “Mahigit sa isang beses mo akong pinagbintangan, tapos ngayon sasabihin mo ako ang malupit? Ikaw ang nagsimula nito!”
“Those were just harmless pranks…” sinubukan niyang magpalusot.
