Zilan
olmuş veya olacak her şey yaşandı. artık korkacak bir şey kalmadı. ne arkamda bir yaşam kaldı, nede ileriye bakacak takatim...
yorgun ve halsizdim. uyumak bana iyi gelecek, görmek istediğim rüyalarda kaybolacaktım. ailemle gerçekten bir bütün olduğumuz bir rüya...
boyun eğmek hiç bir zaman tercihim olmadı, her zaman zorlandım. ama bu gün, bu gece bir şeyleri çok iyi fark ettim, beni benden başka kimse koruyamazdı, koruyanlar bile gelip geçiciydi...
çoban efendinin iyi bir kalbi vardı. ve bana yardımcı olmuştu. şu saatte kaçıp gitmemesi bile büyük bir mucizeydi...
evine geldiğimden beri çoban efendi beni süzüyor, bedenime şüpheci bakışlarla bakıyordu. her ne kadar bir şey yok desemde bakışları benim yalan söylediğimi düşünür gibi bakıyordu...
omuzlarımdan tutmuş ellerinden kurt
