WARNING SPG
~Elziel Dela Cruz~
[IMPYERNO SA ALAPAAP]
“You’ll pay for this, Ziel! You’ll regret ever remembering Zoran…”
Nakakatakot ang banta ni Mav. Hindi lang iyon basta banta, ito ay gagawin niya talaga. Ngayon ko lang muling nasambit ang pangalan ni Zoran.
Inumpisahan niya sa pagwagayway ng syringe sa hangin. Pilit ko mang tumakas, o kahit man lang umiwas sa ituturok ni Mav, pero wala ring nangyari dahil hindi ko na nagawang makaalpas. Bagamat ramdam ko ang pagtusok ng karayom sa braso ko ay nananatiling wala akong galaw at wala akong maramdaman na sakit.
My body grew increasingly numb as a haze began to cloud my sight. Aakyat na naman ako ng alapaap.
“Nique, oras na ng kain ni Cindy,” narinig kong sabi ni Mav.
“Ha? Ayoko nga, hindi ako yaya ng anak mo,” sagot ni Monique.
Hindi ko na narinig pa ang mga pinagsasasabi nila. Kung nagtatalo ba sila ay hindi ako sigurado. Narinig ko na lang ang pagbukas at pagsara ng pinto. Siguro ay umalis na si Monique.
Pinilit kong gisingin ang aking diwa kahit na ako ay paralisado. Parang nabuhay bigla ang dugo ko nang marinig ang pangalan ni Cindy. Mabuti naman at naiisip pa rin ni Maverick ang anak namin.
“Tayo na lang dalawa, Babe,” bulong ni Mav sa tenga ko sabay halik sa aking leeg. “I'd rather f**k you when you're sober… but let's see.”
Nagsimula na naman akong makaramdam ng kakaibang init sa kaloob-looban ko. Sabayan pa ng mapusok na halik. Magaling si Mav sa kama, masarap mag romansa, at very satisfying ang bawat sèx namin. Kaya hindi ko alam kung bakit kailangan pa niya itong gawin. Naiinip na ba siya sa akin? Ah oo nga pala, he’s living a double life, ano bang aasahan ko.
Naigalaw ko ang aking kamay na parang nabuhay muli dahil sa kakaibang pakiramdam. Biglang nag-init ang katawan ko at buong pusong tinanggap ang halik at bawat haplos. Muntik ko nang makalimutan ang anak ko. “Cindy!” hiyaw ko. Sa wakas at nawala na ang pamamanhid. “Mav, nagugutom na ang anak mo—”
“Don't worry, nand'yan naman si Monique.”
Tinulak ko siya palayo sa akin. Kanina niya pa ako sinasaktan. Pinaparamdam niya sa akin na kulang na kulang ako bilang isang asawa at ina. “Kung pwede lang sana kitang sampalin.”
“Too bad, Ziel. You can’t. You owe me everything. Kaya ‘pag sinabi kong hubad… hubad. ‘Pag sinabi kong buka… buka!”
Nagsimula na namang maging marahas ni Mav. Mariin niyang hinawakan ang isa kong kamay habang ibinuka niya ang hita ko at walang ano ano ay ipinasok ang nangangalit niyang ari sa aking hiyas.
Hindi ko magawang manlaban dahil magprotesta man ang aking isip pero tinatraydor ako ng aking katawan. “Ahhhh Mav, tumigil ka na,” paki-usap ko.
“Bakit? Sarap na sarap ka nga, ’di ba?” bulong niya sa tenga ko. I don’t know why, but it sent chills down my spine, even though it wasn’t the first time he had whispered in my ear. Why were they the most sensuous words I had heard thus far?
“Sarap na sarap? Matapos mong magparaos sa babae na ‘yun?” Napa-angat ako ng balakang nang umulos ng madiin at malakas si Mav. May kalakihan ang kanyang alaga kaya dama ko kaagad ang kahabaan niya lalo pa't sinasagad niya ang pagbayo.
Lalong nag-iinit ang buo kong katawan. For the first time, imbis na masatisfy, parang lalo akong nabitin. Parang gusto ko pa. So before he cûm inside me, I laid him down and went on top of him.
Nagsalubong ang kilay niya nang naudlot ang kanyang ôrgasm. Ayaw niya ng nabibitin, ayaw niya ng nagpipigil, So I smirked.
“Sorry, nabitin ako. Humina na pagbayo mo. Inubos na ba ng kabit mo lakas mo?”pang-iinis ko. Wala akong pakialam sa inis niya ngayon. Ang tanging naiisip ko lang ay makaraos.
Ako naman ang bumayo nang bumayo. Gumiling-giling sa ibabaw niya. Napaliyad pa ako sa tindi ng libôg ko. My libido had never been this high before. Ang lakas ng tama ng tinurok sa akin. Hindi ako mapakali. I pound him real hard. I even kissed him while grinding my cúnt against him. Ah, shït! I’ve never been this wild before.
I arched my back in ecstasy as I finally felt the surge of my lust. Hindi ko na pinansin kung natutuwa siya sa cûmming face ko at nagwiwiggle na dalawang bundok. He even squished it. Sarap na sarap naman ako sa pag-pisil niya.
“Ah fûck I have to release it,” bulong ko habang patuloy lang sa pag indayog sa ibabaw niya.
Nang naramdaman kong lalabasan na siya ay bigla akong tumigil at hinugot ang ari niya mula sa pagkakabaon. Again, I smirked. Naasar ko siya for the second time. Pinaglalaruan niya ako, might as well, give him the dose of his own medicine.
Humiga ako at pinagatuloy ang pagpapaligaya sa sarili ko. Ayoko ngang putukan niya ako sa loob. Ngayon pa na ang kapal ng mukha niyang ipakilala sa akin ang kabit niya at harap harapang saktan ako. Lintik lang ang walang ganti.
I'd rather pleasure myself. Kaya iyon nga ang ginawa ko. Ibinuka ko ang aking mga hita at ako na ang magpaparaos sa sarili ko. Bumangon na si Mav at pumwesto sa tapat ko. Pinanood niya ako habang nilalaro ang aking hiyas. Imbis na makaramdam ng hiya parang mas lalo pa akong ginanahan at mas sumasarap.
Sa tatlong taon naming pagsasama si Mav, hindi ko pa nagawang mag mastùrbate sa harap niya. But who cares, kailangan kong makaraos. I was groaning in pleasure as my thighs and toes began to stiffen. Ahh lalabasan na ako. Gusto kong umungol pero bigla na lang niyang hinablot ang kamay ko at piniid sa kama para hindi ako maka-kilos.
Ako naman ang nagsalubong ang kilay. “Fûck you! Malapit na ‘ko!” hiyaw ko. Imbis na magalit siya sa akin ay parang natuwa pa ang animal.
Lalo pa siyang ginanahan at parang f**k machine na binira ako nang binira. Gusto ko siyang pigilan, iyon ang sinasabi ng utak ko pero ang katawan ko ay nababaliw na sa sarap.
“Ah Ziel, that's it. That's it! I'm going to cvm–”
Mas ginanahan pa siya at mauuna pang labasan. Pilit ko mang kumawala, mas nanaig pa rin ang matinding pagnanasang makaraos. Pero galit pa rin ako sa kanya. Galit na galit. Alam kong dala lang ng gamot ito. Kaya kung gusto niya akong paglaruan, hindi ako magpapatalo. Lalaban ako. Masyado niya nang tinapakan ang pagka babae ko, sinaktan niya ang puso ko, at ibinaba ang pagkatao ko.
Sinabayan ko ang madiin niyang pag-ulos bago pa namin sabay na marating ang alapaap ng kamunduhan. Kapwa kami nagpakawala ng malakas na ungol.
“Ahhh ooohhh,” ang kanya.
“Aahhh sarap, Zoran,” ang akin.
Mahigpit na kapit sa kanyang batok at galitrong tubig ang nilabas ko habang si Mav ay bumwelo pa ulit para iputok sa loob ko ang masaga niyang tamôd. Pero ramdam ko ang diin, ang pagsagad, ang kanyang gigil.
Ako naman ang humalakhak nang humalakhak na parang nababaliw, nang-uuyam. Kuhang-kuha ko ang gigil niya.
“Damn you, Elziel,” he whispered through gritted teeth.
Lalo ko pang nilakasan ang pagtawa ko at umalingawngaw sa kwarto namin ang nakakalokong tunog ng halakhak ko.
Sa sobra niyang inis, hindi dahil sa mapanloko kong tawa kundi sa pagbanggit ko ng pangalang matagal na niyang kinamumuhian, sa gitna pa talaga ng sabayang pag-abot namin ng tugatog ng alapaap, bigla niyang nilapat ang kamay niya at idiniin ang mga daliri sa aking leeg, sinakal niya ako na kailanman ay hindi niya pa ginawa dahil sa matinding galit. Hindi ako makahinga. Nagdilim ang paningin ko, unti-unting naglalabo ang paligid habang pilit akong nagpupumiglas. Ngunit mas lalo niyang hinigpitan. Ilang segundo pa, at siguradong mamamatay ako sa kanyang mga kamay.
Lumuwag ang kanyang kapit, ngunit gano'n pa man, hindi ko pa rin magawang kumilos. May inaabot siyang kung anong bagay sa aking ulunan, doon sa headboard ng kama.
Pagkakita ko ay hawak na niya ang syringe. Mas malaking karayom. Mas nakakakilabot. Gusto kong sumigaw ngunit hindi ko magawa. Naramdaman ko na lang ang pagbaon ng karayom sa aking laman. Tutuluyan na yata ako ng aking asawa!
ABANGAN ANG SUSUNOD NA CHAPTER…