Babae Sa Hawla

Threesome

WARNING SPG

~Elziel Dela Cruz~

[THREESOME]

“We’re not done yet, Ziel. Ayaw mo ba ng three some?” sabi ni Maverick nang maabot niya na ang pinto ng hawla at hawak hawak ang aking kamay.

Pilit kong binawi ang kamay ko at sinampal si Maverick. Natigilan siya saglit pagkatapos ay tinapunan ako ng matalim na tingin. Nakipagtagisan ako ng titig.

“Ang kapal ng mukha mo. Ikaw pa ang galit. Kulang pa ang sampal sa’yo! Anong threesome? Mamatay ka na! Isama mo ‘tong babaeng ahas na ‘to—” Hinablot ko ang buhok ni Monique at gusto kong ingudngod ang pagmumukha niya sa sahig. Ngunit pinigilan ako ni Mav. He restrained me from pulling her hair. Nagbuno kami ni Mav. Habang inaawat niya ako ay lalong tumataas ang adrenaline ko at mas tumitindi ang pagnanasang saktan si Monique. Ngunit mas malakas si Mav at nakagapos ang isa kong kamay kaya nabitiwan ko ang buhok ni Monique. “Isama mo ‘yang babae na ‘yan sa impyerno, tatlo kayo ni satanas mag threesome!” sigaw ko sa tindi ng galit na aking nararamdaman.

Imbis na magalit at labanan ako ay ginantihan ako ni Monique ng nakakalokong halakhak, as if this is what she really wanted– ang asarin ako at manggalaiti sa galit ngunit walang kalaban-laban. Hindi papalag kahit na yurak-yurakan. Should I give her the satisfaction? Fûcking hell no!

I slapped Monique’s cheek and spat on her face. Biglang nawala ang umaalingawngaw na halakhak niya at napalitan ng simangot ang kanyang mukha. Ang buhok ko naman ang hinablot niya at ang kapal talaga ng apog. How dare this shameless, thick-faced bïtch slap me back!

Sa tindi ng galit ko nang sinampal niya ako ay sinikmuraan ko siya gamit ang aking tuhod. Napaluhod si Monique at namilipit sa sakit. Hindi ko kailanman naisip na gagamitin ko kay Monique ang expertise ko sa martial arts. Nag-aral ako ng Taekwondo at nagpaka-dalubhasa para ipagtanggol ang sarili ko. Para labanan ang mga halang ang kaluluwa na magtatangkang manakit sa akin. Pero ngayon, matapos ang pagtataksil niyang ginawa, she just earned her place as my enemy. At dahil doon, deserve niya ang tinamo niya sa akin. Kulang pa nga ang sipa at dura sa gaya niya.

“Bwisit kang babae ka! Dugyot!” bulyaw ni Monique at biglang tumayo para gantihan ako ng isang suntok. Dahil mabilis ang reflex ko ay agad ko rin itong naiwasan. Ngunit ang kasunod na sampal niya ay tumama sa aking panga dahil hinablot ni Maverick ang braso ko. Pagkatapos ay mahigpit akong niyakap mula sa likuran para malayang makapanakit si Monique sa akin.

“lyan ang para sa’yo!” singhal ni Monique na nanginginig ang boses sa galit, habang ang mga kuko niyang matulis ay sabik na muling dumapo sa aking balat. Paulit-ulit niyang pinaghahampas ang braso ko, ang aking dibdib, kung saan-saan dumadapo ang mabigat niyang kamay. Hinigpitan ni Maverick ang pagkakakulong sa akin gusto niyang siguraduhin na wala akong takas.

Nawalan ako ng lakas. Hindi dahil sa mga hampas ni Monique. Galos lang ang matatamo ko mula sa kanya, madaling maghihilom. Pero ang pagtataksil ni Maverick, habambuhay na sugat ang iiwan niya sa puso ko.

Ang mga bisig niya ngayon ay gapos ang aking katawan, used to be the strong arms that kept me safe. Ang malapad niyang dibdib na sinasandiigan ko… it used to be my quiet haven of rest.

Ang lalaking dapat ay pahingahan ko, ngayon ay ang taong sanhi ng pasakit sa aking buhay. His once gentle hand that used to hold me with such care, now clamps my wrist in a bruising grip. Hindi ako makakilos. Mas malakas at mas magaling si Mav kaysa akin pagdating sa martial arts. Pinagtulungan ako ng dalawang baliw, wala akong laban.

Huminto na si Monique sa walang-habas na pagpalo, hingal na hingal ngunit nanlilisik pa rin ang mga mata. May inaabot siya sa labas ng hawla. Pag-angat ng kanyang kamay, hawak niya ang isang syringe.

“No way…” Napa-iling ako sa aking nakita. Anong gamot ang ituturok niya sa akin? “Baliw! Tigilan niyo ‘kong mga baliw kayo!” hiyaw ko. I'm starting to get hysterical. Sino bang hindi? Papatayin ba nila ako?

“Easy lang, Bes. Don’t worry, maliligayahan ka pagkatapos. Hahanap-hanapin mo ‘to, promise,” wika ni Monique.

Habang unti-unti siyang lumalapit sa akin, biglang bumwelo si Mav, buong puwersang ibinuhat ako at isinubsob sa malamig na bakal ng hawla. Dumagundong ang rehas nang bumangga ang katawan ko, at madiin niyang ipinasalampak ang aking mukha laban sa malamig na rehas.

Nagpupumiglas ako, pilit na kumawala ngunit nagawa pa ring i-turok ni Monique ang hiringgilya. Ramdam ko ang pagbaon ng karayom sa aking likuran sa bandang kaliwang balikat.

Muling umalingawngaw ang nakakalokong halakhak ni Monique. Nanginginig ang buo kong katawan. Hindi pa yata tumatalab ang kung ano mang gamot ang tinurok sa akin. Pero alam kong matinding panganib na ang aking sasapitin sa kamay ng dalawang baliw na ito. Kaya walang tigil sa pag dagundong ng mabilis ang puso ko. How could I stay calm in this kind of situation? Sumasayaw sayaw lang naman ako this past few months bakit humantong na sa ganito ang kabaliwan ni Mav?

Habang tumatalab na ang gamot, tuloy tuloy lang ang paglalaro ng dalawa sa akin. May humahalik sa aking batok, may dumidila, sumisipsip sa nïpple ko. May kakaibang init na unti-unting tumutupok sa kalooban ko. Anak ng… mukhang rāpe drug ang tinurok sa akin. I could feel a tingling warmth within, a sudden surge of hormones rising. Until my knees began to quiver. Tumatalab na nga ang gamot. Pinilit kong kumapit ng mahigpit sa rehas as if holding unto my dear life. Who knows ‘pag pumikit ako ay sa langit na ang susunod kong pag dilat.

But no matter how hard I fought to stay awake, sadyang hindi ko kaya. The drug’s effect was far too strong. I couldn’t break free from its grip.

Unti-unti nang bumibigat ang talukap ng aking mga mata. Gusto ko nang matulog. Mawawalan na ako ng ulirat, wala na akong pakialam sa nakakapangilabot na halakhak ni Monique. Narinig ko ang kaluskos ng bakal, ang kandadong bumubukas. Pinilit kong igalaw ang mga kamay ngunit hindi na sumunod ang aking katawan. Dahan-dahan akong kinakain ng dilim. Tuluyan nang bumigay ang mata at mga binti ko. Kung kailan nakalas na ni Mav ang posas, saka naman ako sumuko. Nagpatianod na lang sa kanyang mga bisig. Buhat-buhat niya ako, kung saan man niya ako dadalhin ay bahala na. Hindi naman niya ako siguro papåtayin, may anak pa kaming maliit. Cindy needs me more than anyone in this world. Kailangan ko pang mabuhay para sa anak ko.

Sa ngayon, ang gusto ko na lang ay magpahinga at matulog. Kung ano man ang itinurok ni Monique sa akin ay tama nga siya, mukhang maliligayahan ako pagkatapos. Kakaibang kiliti ang nararamdaman ko habang nakahiga sa malambot na kama. Nakatulala ako sa kisame. O feeling ko lang. Hindi ko alam. It doesn’t matter anyway. Basta masarap ang pakiramdam ko, sobrang gaan. I feel like flying. Nasa alapaap na yata ako, parang ibong lumilipad. Ahh sarap.

Nasaan na nga ba ako? Anong nangyari sa akin at bakit ako lumilipad? Bakit ako lumulutang sa ulap?

At bakit kasama ko si Mav? Dinala niya nga ako sa langit gaya ng pinangako niya noong college pa lang kami.

“You like it here, Babe?” tanong ni Mav na nakadungaw sa aking balintataw. Gusto ko siyang sagutin pero paano? Ang diwa ko ay naglalakbay pa sa kalawakan.

Napakasarap sa pakiramdam, muli akong bumalik sa nakaraan. Sa panahong magkasama pa kami ni…

Zoran.

ABANGAN ANG SUSUNOD NA CHAPTER. Comment pls. thank you.