เติมไฟ…5/2
1128 Words
เมื่อทุกคนปรับอารมณ์ของตัวเองได้ก็ออกมาพบกันที่หน้าบ้านซึ่งติดกับชายหาดสวย ปานวาดกับสามีซึ่งพักในส่วนของโรงแรมเดินมาต้อนรับและพาคณะนั่งรถกอล์ฟชมพื้นที่ของรีสอร์ตซึ่งเพิ่งจะเปิดให้บริการอย่างเป็นทางการได้ไม่นาน
“ในส่วนของงานจะเริ่มจัดวันพรุ่งนี้นะคะ ตอนนี้ทีมงานกำลังเตรียมสถานที่ วาดเลยอยากพาทุกคนดูรีสอร์ตก่อน และตอนบ่าย ๆ จะพาล่องเรือค่ะ”
“ดีจังเลยค่ะพี่วาด วิวที่นี่สวยมาก ถ่ายรูปออกมาคงสวยน่าดูเลยนะคะ คุณแม่ คุณป้าเม” เฌอลิตามีท่าทางตื่นเต้น หันมายิ้มจนตาหยีให้ผู้ใหญ่ทั้งสอง
“ลูกแตมไม่ได้มาเที่ยวทะเลนานแล้วค่ะคุณพี่ ดูสิตื่นเต้นใหญ่” คุณหญิงสุขฤดีพูดถึงลูกสาวด้วยน้ำเสียงเอ็นดู
คุณเมธาวียิ้มตอบก่อนจะเอ่ยบอกลูกชาย
“เท็มพาน้องไปเดินถ่ายรูป ดูวิวสวย ๆ กันนะ เดี๋ยวแม่กับคุณน้าฤดีขอไปสปากันก่อน ตอนนี้แดดยังแรง แม่สู้ไม่ไหว”
“ฝากลูกแตมด้วยนะคะหลานเท็ม” เสียงฝากฝังจากมารดาของหญิงสาวดังตามมา ปิดทางบ่ายเบี่ยง
“ครับ”
มีช่วงจังหวะที่เฌอลิตานั่งคุยกับปานวาดสองคน ญาติผู้น้องก็เอ่ยถามถึงเรื่องเมื่อตอนเช้าที่เห็นอีกฝ่ายทำท่าไม่สบอารมณ์อย่างแรงเพื่อให้กระจ่าง
“เมื่อเช้าพี่วาดกับพี่นัสมีเรื่องอะไรกันรึเปล่าคะ”
“หึ ก็ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะ แค่เห็นหน้านังแอร์คนนั้นแล้วมันพาลอารมณ์เสีย”
“คนนั้น เอ...คนไหนเหรอคะ” เฌอลิตาทำไขสือ
“ก็คนที่ยืนเสนอหน้าอยู่ตรงหน้าผู้ชายของเรานี่แหละค่ะคุณน้อง คนของพี่ในออฟฟิศสายการบินคอยรายงานว่ามันชอบมาคุย ชอบมาอ่อยผัวพี่” ท้ายประโยคลงเสียงหนักอย่างขัดเคือง
“ว้าย มีแบบนี้จริงเหรอคะ” ผู้น้องอุทานเหมือนไม่อยากเชื่อ แต่ในใจกลับคิดตรงกันข้าม เพราะถ้าเป็นแบบนั้นจริงเรื่องที่จะกำจัดผู้หญิงของธรรศกรให้พ้นทางก็คงไม่ยากแล้ว
“จริงสิ นี่พี่คิดอยู่นะจะเอายังไงกับนังนี่ดี หน้าซื่อ ๆ แบบนี้ล่ะตัวดีนัก” ปานวาดเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน
“นี่ถ้าแตมบอกอะไรพี่วาด พี่วาดต้องตกใจแน่ ๆ เลย”
“อะไรคะคุณน้อง”
“ก็ผู้หญิงที่มีข่าวกับสามีพี่ปาน ก็เป็นคนเดียวกับที่...”
เฌอลิตาเหยียดปากเหมือนไม่อยากจะพูด แต่ก็พูดออกมา
“ที่พี่เท็มก็คุยอยู่เหมือนกัน คุณป้าเมบอกแตมกับคุณแม่แล้วล่ะค่ะ แต่ก็ไม่คิดว่าจะเป็นคนเดียวกับที่มาวอแวกับพี่นัส”
“จริงเหรอคะคุณน้อง หึ อีนี่มันร่านมาก แล้วคุณเท็มไปรู้จักมันได้ไงเนี่ย”
เฌอลิตาส่ายหน้า “แตมก็ไม่รู้หรอกค่ะว่าเขารู้จักกันได้ไง นังนั่นทำงานแบบนี้ก็ไม่แปลกที่จะเจอผู้ชายที่ต้องเดินทาง”
“อีกาอยากทำตัวเป็นหงส์ ไม่ดูกำพืดตัวเองว่ามาจากไหน อีคนประเภทนี้มันต้องถูกสั่งสอนให้รู้ว่าอะไรสูงอะไรต่ำ เห็นทีจะปล่อยมันไว้ไม่ได้แล้ว” แววตาคนพูดส่งประกายเหี้ยม
ทั้งสองคนคิดตรงกันว่าผู้หญิงคนนั้นคงไม่พ้นใช้สายงานที่ทำอยู่เป็นบันไดปีนป่ายหาผู้ชาย
“พี่วาดจะทำอะไรคะ”
“คุณน้องลืมแล้วเหรอว่าคุณพ่อพี่เป็นผู้บริหารสายการบินที่มันทำงานอยู่ แค่พนักงานคนเดียวจะจัดการยังไงก็ได้” ปานวาดเผยรอยยิ้มร้าย
เฌอลิตารีบสวมบทผู้มีจิตใจดีงาม
“พี่วาด แตมไม่ได้อยากทำร้ายใครนะคะ”
“โอ๊ย แม่นางเอก แตมไม่ต้องทำร้ายอะไรใครหรอกค่ะ อยู่เฉย ๆ สวย ๆ เดี๋ยวพี่จัดการเอง เพราะมันก็มายุ่งกับผัวพี่เหมือนกัน นู่นคุณเท็มมานู่นแล้ว คุณน้องก็ไปหาเขาสิ คืนนี้เดี๋ยวพี่จัดบรรยากาศโรแมนติก ๆ ให้”
“พี่วาด ดูก็รู้ว่าพี่เท็มอยากเดินคนเดียว แตมไม่อยากเอาตัวไปเสนอเขามาก”
เฌอลิตาพูดด้วยท่าทีเขินอายแบบเด็กสาวไม่ประสา
“หรือจะให้เขากลับไปหานังนั่นล่ะแตม ตัวเองมีดีกว่ามันตั้งเยอะ อย่าไปยอมแพ้มัน คุณเมธาวีรึจะยอมรับผู้หญิงแบบนั้นเข้ามาในตระกูล ขายขี้หน้าแย่”
“ก็ไม่ยอมหรอกค่ะ”
“นั่นไง ที่พี่ให้ชวนคุณป้าเมของคุณน้องมาก็เพื่อแบบนี้ล่ะ เพราะยังไงคุณเมธาวีก็ต้องพยายามเปิดโอกาสให้คุณน้องกับคุณเท็มได้อยู่ด้วยกัน แถมในบรรยากาศโรแมนติกเป็นใจของผืนฟ้า ผืนทรายกับทะเล”
“แต่แตมก็ไม่รู้จะเข้าหาพี่เท็มยังไงนี่คะ” ญาติผู้น้องยังคงแสดงความกังวล
เฮ้อ.... ญาติรุ่นพี่ถอนหายใจอย่างขัดใจ ก่อนจะล้วงครีมกันแดดออกมาจากกระเป๋าถือแบรนด์เนม
“เอานี่ไป ขอให้เขาช่วยทาหลังให้อะไรก็ว่าไป ไป อย่าให้ต้องสอนมาก”
ปานวาดส่งสายตา แล้วดันตัวญาติรุ่นน้องให้เดินไปทางชายหนุ่มที่กำลังเดินตรงมา
“พี่เท็ม”
เขามองตามเสียงเรียกแล้วหยุดยืนเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายกำลังเดินมาหา เฌอลิตายิ้มเขินอายแต่ภายนอก ข้างในกำลังงัดจริตมารยาที่มีอยู่ออกมา
“พี่เท็มช่วยทาครีมกันแดดให้แตมหน่อยสิ ข้างหลังแตมทาไม่ถึง จะไปลงเรือกันแล้ว แตมกลัวผิวไหม้ กลับไปนี่ต้องไปงานกับคุณแม่ด้วย”
หลอดครีมกันแดดถูกยื่นมาให้เขา ดวงตาคมกล้ามองแววตาที่กำลังออดอ้อนในที มีผู้หญิงมาเรียกใช้บริการแบบถึงเนื้อถึงตัวแบบนี้ในความเป็นชายควรจะดีใจสิ
มือหนายื่นมารับหลอดครีมพร้อมกับพยักหน้าให้โดยไม่พูดอะไร เฌอลิตายิ้มกว้างเดินไปนั่งที่เก้าอี้ยาวริมสระว่ายน้ำ รวบกลุ่มผมตรงดำขลับที่สยายทั่วแผ่นหลังมาไว้ด้านหน้าเพื่อเปิดเปลือยผิวสวยให้เขาได้เห็นและสัมผัส
ธรรศกรช่วยทาครีมกันแดดที่แผ่นหลังให้เฌอลิตาจนทั่ว ขณะเดียวกันก็มีตากล้องถ่ายภาพนั้นไว้แล้วยิ้มกับตัวเอง
“ทำดีมากค่ะคุณน้อง เดี๋ยวคุณพี่จะเอาไปลงไอจี เหมาะสมกันมาก”
^
^
^
- Writer
