Loving You

Episode 3: My Companion

It was Hans!

Na noon ay kanina pa pala nakatingin sa amin, may kasama syang magandang babae, di ko masyadong mamukaan pero pamilyar sya saken,saka ko naalala ang article na nabasa ko at pumasok sa utak ko ang pangalang Cindy Xiang. 

Hindi ko maintindihan kung pinaglalaruan ba ako ng tadhana,kung bakit sa dinami dami ng restaurant sa Beijing dito pa kame magpapang abot.

Tumayo na kame para umalis pero ang exit ng restaurant ay nasa direksyon malapit sa table nila at maadadaanan namin sila Hans, hindi ko alam kung anong mararamdaman ko ng mga oras na iyon, halos tumalon ang puso ko nang makita ko si Hans sa kabilang table, at halos madurog naman ito nang makita ko kung sino ang kasama nya. 

Nang mapadaan kame sa table nila,ngumiti ang babae kay Charles at parang nabigla pa ng makita nya ito, 

“Charles Zhang!?’ Bulalas nito ng makita kame,tumayo sya para bumati,habang ako ay nakatingin lang kay Hans na noon ay nagpapatuloy lang sa pagkain. 

“Ikaw nga! I really like your photographs, I'm Cindy Xiang.” Nakangiti habang nakatingin kay Charles.

”Ahm, thank you Ms.Xiang,by the way we have to go baka nakakaistorbo kame sa dinner date nyo.” Sambit nito, hinila ako ni Charles para umalis na.

Hans.

“Wow, di ko ineexpect na nandito sa Beijing si Charles, girlfriend nya ba yung kasama nya?” she said, habang nakatingin sa direksyon kung saan lumabas sila Elise. I'm annoyed, ayokong nakikita si Elise na may kasamang ibang lalaki, specially that Charles. 

“Cindy, eat your food.” Malamig na sita ko kay Cindy, tumingin sya sa akin sandali saka nagpatuloy sa pagkain. 

*7 years ago.. 

Pinasok ni Charles ang maleta ni Elise sa sasakyan,muli syang tumingin sa dalaga na noon ay nasa loob na ng sasakyan saka pumasok na sa loob at umalis,bago pa man tuluyang makaalis ay napansin ng driver na may humahabol sa kanila, tiningnan yon ng dalawa, si Hans.. yumuko lang si Elise at umiyak ng umiyak, Charles caress her in the back to make her feel better, hindi na napigilan pa ni Hans ang pagalis ni Elise, kasama si Charles..

It’s a nightmare na matagal ng gumugulo sa akin tuwing matutulog ako sa gabi ay palagi kong  napapanaginipan ang lahat, magigising na lamang akong pawis na pawis at may luha sa mga mata.

 Pitong taon ko nang dala-dala ang sakit ng pagiwan sa akin ni Elise, and now she's back. She's back for what? Para saktan akong muli?

Elise.

Habang nagccheck ako ng mga paintings na nakadisplay sa Velle Gallery, lumapit sa akin ang sekretarya ko.

“Ms. Chen,may naghahanap po sa inyo,” She said,habang papalapit sa akin.

“Sino?..” Di pa naman ako natatapos sa pagsasalita ay isang napakagwapong lalaki ang iniluwa ng pinto.

Si Hans..

 I always stunned whenever I see him..  So pretty to resist.

“You may go..” Sambit ko sa sekretarya ko, agad naman itong umalis,at lumapit si Hans saken habang nililibot ang paningin sa paligid.

“What are you doing here, Mr. Zhuo?” Kunot noo kong tanong. He looked at me, i stunned. He tilted his head and keep on starring at me. I cleared my throat at inalis ang tingin sa kanya.

 “Like what I’ve said,I can offer you as much as you want for that painting.” Bumaling ang tingin nya sa Self-portrait na nakadisplay sa center aisle ng gallery. I rolled my eyes.

“Nagusap na tayo tungkol jan Mr.Zhuo, hindi ko ipagbibili ang painting ko sa kahit na anong halaga.” Sambit ko, lumapit sya ng bahagya sa akin hanggang sa halos magdikit na ang muka naming dalawa. 

“I guess you’ve missed me a lot kaya gusto mong magpabalik balik ako dito.” Bulong nito habang papalapit ng papalapit ang muka nya sa akin, he was looking at me na parang nangtutunaw, I felt uneasy kaya lumayo ako at humakbang paatras.

“I’ll come back again, until you’ve decided to sell that painting to me.” Sabay talikod,di pa man ako nakakasagot ay naglaho na sya sa harapan ko. Napaangat pa ang labi ko. That jerk! He knows how to tease me.

I had a lot of thoughts,buong maghapon akong halos hindi makapag focus sa trabaho ko,until I’ve decided to go in the café near my office, to get some fresh air and to clear my silly thoughts.

 Nakaupo ako sa tabi ng glass wall at nakatingin lang sa malayo while I drinking my coffee ng may isang boses ng babae akong narinig,nang lingunin ko sya ay nagulat ako,dahil hindi ko inaasahang makikita ko si Cindy sa lugar na to.

“Hi.” Sambit nito habang nakangiti,she has a angelic face lalo na kapag nakangiti sya,she’s pretty indeed.

“Hello,” Sagot ko habang nakangiti sa kanya. “Diba ikaw yung kasama ni Charles last night,Ms.. Chen?”Sambit nito habang nakatayo sa harapan ko, tumayo rin ako para magpakilala.

“Im Elise Chen, nice too meet you.” Nakangiti kong sambit.

“Im Cindy Xiang.” Nakangiti nitong tugon sa akin.

“Ahm, upo ka.. nagpapalipas lang ako ng oras dito.” Sambit ko habang naiilang na nakatingin sa babaeng kaharap ko.

 “Actually,napadaan lang ako dito gusto ko kasing ibili ng sweets yung boyfriend ko bago ko pumunta sa office.” Nakangiti nitong sambit. Boyfriend? is she referring to Hans? 

“By the way, why don’t we have a dinner together yung tayong apat, marame pakong gustong itanong kay Charles eh, i'm a fan of his work.” Tumango tango lang ako sa kanya bago magsalita.

“Don’t worry I will tell Charles.” Agad nyang kinuha sa bag nya ang phone nya at inabot iyon sa akin. 

“Then, give me your number,so I can set the dinner for us.” Medyo nagulat pako sa gestures nyang iyon,kahit nagaalangan ay kinuha ko ang phone nya at tinype dito ang number ko. 

Sa puntong iyon ay lumapit sa amin ang waiter at inabot ang order ni Cindy.

“By the way,mauna nako ha? Keep in touch ok?” Sambit nito na nakangiti parin at naglakad paalis,even her back is gorgeous,napakaganda nya kaya siguro ay di ako mapakali noong kausap ko pa sya,napasandal ako sa upuan at bumuntong hininga.

/

Hans.

Natigilan ako ng marinig ko ang pangalan ni Elise Chen,tumayo ako sa tapat ng glass wall at tumingin sa malayo. Bakit naapektuhan parin ako kapag naririnig ko ang pangalan nya? Alam kong hindi tama and I need to forget everything, ngunit bakit?..

I didn’t even expect to see her again,at sa ganito pang pagkakataon.. I was standing in front of her, trying to composed myself para hindi ipahalata ang pagkasabik kong Makita sya. She hurt me before, ayokong bigyan pa sya ng pagkakataon para muli nya akong masaktan.. pinigilan ko ang sarili hanggang sa makakaya ko, nagusap kame tungkol sa self portrait na gustong bilhin ng client ko.. This is stupid, I wasted my time for that thing, pero dahil alam kong muli kong makikita si Elise ay ako na ang ngprisinta na puntahan sya instead of Andrew or Leo. Nagusap kame sa isang café sa loob ng building.

Naging casual ang paguusap namin, just like a strangers, our words are empty. Hindi sya pumayag na ipagbili ang self-portrait,ngunit kailangan ko syang mapapayag kundi ay million dollar deal ang mawawala sa kumpanya ko.

 Cindy knows me, she knows everything, alam nya kung gaano ako kadevastated ng iwan ako ni Elise.

 She’s the only one who comfort me.

 Sya yung nanjan nung lugmok na lugmok ako dahil sa nangyare, my mom died from heart attack right after umalis ni Elise,I keep on calling her para sabihin sa kanya ang nangyare at para malaman nyang kailangan ko sya nung mga panahon na yon, pero hindi ko na sya macontact. 

Marahil ay tuluyan nya na talaga akong kinalimutan. I’m very grateful for Cindy, pero hanggang ngayon,hindi ko parin maibigay ng buo ang puso ko para sa kanya,dahil si Elise parin ang nagmamay ari nito.