CHAPTER 42

1681 Words

Masakit ang katawan na minulat ko ang mga mata ko. Unang bumungad sa'kin ang itim na siling sa loob ng kwarto ni Theo. As soon as I roamed my eyes inside his room, I saw him sleeping peacefully while holding my hand. Hindi ko magalaw ang katawan dahil masakit ito. My whole body was aching. Nadapo ang mata ko sa kamay kong hawak niya. Naka-penda iyon dahil sa sugat na natamo ko. I couldn't help but smile when I saw him. Naluluha akong tumingin sa kanya ng marahan siyang gumalaw at dahan-dahan. Nanlaki ang mga mata at nag-aalalang tumingin siya sa'kin pagkatapos ay mabilis akong niyakap sa mga bisig niya. Napapikit na lang ako ng maramdaman ang katawan niya. It feels like home. I'm home now. "You've made me worry," he whispered. "akala ko hindi na kita makikita." "I-I'm sorry." "I'll

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD