AVA POV
Inabot na kami ng gabi sa kakahanap hanggang sa makita namin ang kotse ko dito sa isang mala gubat na lugar. Napaiyak pa nga ako and I am so thankful na safe ito. Niyakap ko ang sasakyan ko, akala ko ay hinatak na ito eh. Sa sobrang nagagalak pa ako ay niyakap ko ito at niyakap din ako ni Sean sa likuran ko.
Si Doc Andrew nga ay nasa isang tabi lang at nakatitig sa amin.
"Congrats Ava! Ang ganda rin pala ng sasakyan mo," sambit niya.
Nahiya naman ako kay Doc dahil baka ang awkward na nagyayakapan kami ng boyfriend ko sa harapan niya.
"Maraming salamat po Doc Andrew. Pero po kasi, wala itong gas kaya hindi ko rin alam kung paano iuuwi."
"Dapat ay kanina mo pa sinabi," sambit ni Sean.
"Sinabi ko na ito kanina," sagot ko sa kanya.
Hindi ko nga alam kung ako ang nakalimo
