CHAPTER 126

1613 Words

CHELSEY POV Sa kabilang banda ay natutuwa ako sa sinabing ito ni Sean. At least nakikita ko pa rin na optimistic siya sa kabila ng mga nangyayari. Sana ay palagi siyang ganito, wag pang hihinaan ng loob at malalampasan niya din ito. "Ganyan dapat, Sean! Tatagaan mo ang loob mo para kay Ava!" "I know, kainin ko na itong dala mo ha? Hindi ko rin mauubos ang cake kaya dalhin mo na lang sa bahay niyo ang natira. Gutom na kasi ako eh, ang huling kain ko pa ay kaninang umaga bago ako matulog." "Really?" nagulat ako, "Paano ang mama mo? Wala ba siyang pagkain na binili kanina?" "Wala eh! Natataranta na din kasi siya sa mga nangyayari kaya nakalimutan niya akong bilhan ng pagkain. Ngunit hayaan mo na, ang importante dito ay nagdala ka ng pagkain para sa akin. Pantawid din ito sa gutom."

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD