Aylar sonra onu tekrar görmek, kokusunu içime çekmek… Ciğerlerimi yakan bir özlemdi bu. Tüm korkuma rağmen, ona koşma isteğim bir gerçeği yüzüme vurmuştu. Hâlâ Serkan’ı sığınağım olarak görüyordum.
Kalp atışlarını kulaklarımda bir melodi gibi dinlediğim dakikalar, aniden gelen bir öksürük sesiyle kesildi. Hızla kendime gelerek başımı kaldırdım, saçlarımı düzeltmeye çalıştım.
Gelen Mahir’di.
Serkan’ın yanıma gönderdiği adam...
Serkan, bakışlarını benden çekip Mahir’e döndü.
“Abi, çok teşekkür ederim. Hızır gibi yetiştin.”
Mahir kollarını göğsünde bağladı, kaşlarını hafifçe kaldırarak “Hadi lan ordan!” diye güldü. “Tamam, git mesleğini yap dedik ama hiç arayıp sormamak da nedir? Ayıp lan! Yenge olmasa yüzümüze bakmayacaktın.”
Yenge mi?
Ece’nin gözleri büyüdü. Bu unvana hiç alışık değ
