Nagpalit ng damit si Lara. Jeans and shirts na tinernuhan niya ng sneakers. Paglabas niya ay kampante lang na nakaupo sa sofang kawayan si Eman. Nasa cellphone ang buong atensyon nito. Wala na ring hugasin sa lababo nang sumilip siya.
Hindi ba siya aalis?
Para kasing walang balak. Nilampasan niya ito at kinuha ang ecobag na nakapatong sa ibabaw ng ref at binitbit palabas ng kusina.
Tumayo ito at kinuha ang bitbit niya. "I could carry those for you."
Awtomatikong napatitig siya sa mukha nito. Wala namang bahid ng pagbibiro. Katunayan, ubod ng seryoso. Pero hindi na gaya noong unang beses na makita niya ito sa bahay nina Ma’am Vera. Mas relaxed itong tingnan ngayon. Parang maganda pa nga ang gising. Nakatulong yata ang pagkagat ng lamok rito.
“Kaya ko naman.” Nakakahiya namang gawin n
