บทที่ 13 ต่างคนต่างทำหน้าที่

1337 Words

คืนนี้มัดหมี่กลับมานอนที่ห้องของตัวเอง เพราะเธอไม่ได้ดื่มเลยมั่นใจว่าจะไม่ไปเคาะห้องใครมั่วซั่วแน่นอน เธออาบน้ำแต่งตัว แล้วนั่งยิ้มอยู่หน้ากระจก นึกถึงเหตุการณ์เมื่อหัวค่ำ แล้วก็ยิ้มเขินออกมากับตัวเอง ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูห้องของเธอดังขึ้น มัดหมี่ขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะลุกไปเปิดประตู "พี่เอานมอุ่นๆมาให้" มาวินบอกออกมาแล้วเดินเข้ามาภายในห้องนอนของน้อง แล้วนั่งลงที่เตียงนอนของน้อง โดยที่น้องไม่ทันได้ตั้งตัว มัดหมี่จึงเปิดประตูห้องของเธอทิ้งไว้อย่างนั้นแล้วเดินตามพี่เข้ามา "ขอบคุณนะคะ" มัดหมี่ยกมือไหว้ขอบคุณพี่ "กินสิครับ กำลังอุ่นๆเลย" มาวินบอกน้องพร้อมกับรอยยิ้ม แล้วดึงน้องให้นั่งลงข้างๆก่อนจะยื่นแก้วนมอุ่นๆให้น้อง "ออ ค่ะ " มัดหมี่นั้นรีบดื่มนมอุ่นที่พี่เอามาให้ เพราะเธอนั้นคิดว่า ดื่มเสร็จพี่จะได้กลับห้องสักที "เป็นอย่างไงบ้างดีขึ้นเยอะแล้วใช่ไหม" มาวินถามน้องออกมาเพราะเ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD