ว่าด้วยแฟนเก่า
1204 Words
เที่ยง
"นินิวไปทานข้าวกับพี่ไหม" ซีถามขึ้น
"เอ่อ หนูต้องขอตัวก่อนนะคะ พอดีนัดกับต้นน้ำไว้ บ่ายโมงมาเจอกันที่นี้แล้วกันนะคะ" นินิวพูดจบก็รีบชิ่งวิ่งออกไปทันที
"นินิว นินิว" ซีพยายามเรียกแต่ไม่ทัน
ฝั่งต้นน้ำและริค
"ปวดตัวฉิบหาย" ต้นน้ำพึมพำออกมา
"ก็ธรรมดาแระ มุดเข้ามุดออก ลอดไปลอดมาใต้เครื่องก็แบบนี้แระ ไหวไหมเนี่ย" ริคถามต้นน้ำขึ้น
"เดี๋ยวก็คงชินมั่ง คงเป็นแค่ช่วงนี้แรกๆแระ" ต้นน้ำ
"แก รอด้วย" นินิววิ่งหอบมาหาเพื่อนทั้งสองคน
"หื้อแบบไหน ทำไมแกดูไม่เหนื่อยเลย" ต้นน้ำหันไปถามนินิว
"จะเหนื่อยได้ไง ก็แทบไม่ได้ทำอะไรเลย" นินิวพูดออกมาพร่างทำหน้างอนิดหนึ่ง
"ไม่ดีใจเหรอ ได้อยู่ใกล้แฟนเก่า" ริคถามขึ้น
ครื้นนน ครื้นนน ครื้นนน
"ฮัลโหลคะม๊า" ต้นน้ำรับสาย
"ต้นน้ำ ป๊าไม่สบายมาก ลาสักครึ่งวันไปอยู่เป็นเพื่อนอาม่าได้ไหมลูก อากงออกไปธุระข้างนอก" ม๊าของต้นน้ำโทรมาหาลูกสาว
"แปปนะม๊า เดี๋ยวบ่ายๆหนูจะโทรหา ขอถามหัวหน้างานก่อนนะคะ" ต้นน้ำ
"โอเคๆ โทรมาหาม๊าด้วยนะ" ม๊าของต้นน้ำพูดขึ้น
"คะม้า" ต้นน้ำพูดจบก็วางสายทันที
"เป็นไรอ่ะแก" นินิวถามขึ้น
"แก ถ้าฉันจะลาครึ่งวัน แกคิดว่าพี่ซีเขาจะยอมป่าวว่ะ" ต้นน้ำ
"ทำไมอ่ะ"
"ป๊าไม่สบาย ม๊าพาป๊าไปหาหมอ อากงก็ไม่อยู่ อาม่าขาไม่ค่อยดี ฉันเลยกะว่าจะลาไปอยู่เป็นเพื่อนอาม่าหน่อย" ต้นน้ำ
"ฉันว่าเรื่องลางาน ถ้านินิวเป็นคนคุยให้คงได้แระ" ริคเสริมขึ้น
"เกี่ยวอะไรกับฉันก่อน" นินิวถามต่อ
"ไม่เกี่ยวได้ไง ก็นินิวเป็นแฟนเก่า หรือจะใช่คำว่าเป็นแฟนปัจจุบันของหัวหน้าไม่ใช่หรือไง" ริคยังถามต่อ
"นี้นาย"
"เอาเถอะ มาสนใจเรื่องฉันก่อน" ต้นน้ำ
"แก" นินิวกำลังจะพูด
"งั้นเอาแบบนี้ แกลองไปคุยให้ฉันหน่อยได้ไหม นั้นๆๆพี่ซีอยู่นั้น" ต้นน้ำพูดและพลักนินิวให้เดินไปหาซีทันที
"แต่ว่า" นินิวกำลังจะพูดต่อ
"น่ะ น่ะ น่ะแก ช่วยฉันหน่อยนะ" ต้นน้ำทำหน้าตาน่าสงสาร
"โอเคๆ ฉันจะไปช่วยพูดให้ แต่ไม่รู้พี่ซีจะยอมไหมน่ะ" นินิวเดินไปหาซี โดยอยู่ในสายตาของทุกคน รวมถึงสายตาของ จา สาวสวยของแผนกเครื่องจักรกล
กลุ่มของซี ที่กำลังเดินไปที่รถกัน
"พี่ซีคะ" นินิวเรียกซีขึ้น
"ครับ ว่าไงครับ ไปกินข้าวกับพวกพี่ไหม" ซีถามนินิวขึ้น
"เอ่อคือ เอ่อ" นินิวอ้ำอึ่งๆ
"ว่าไงครับ มีอะไรหรือเปล่า หรือไม่สบายตรงไหน" ซีรีบถามนินิวและจับตัวนินิวหมุนไปหมุนมาพรางเช็คดูร่างกายของนินิวว่าเจ็บตรงใหนไหม
"ปะ เปล่าคะ หยุดหมุนก่อนหนูเวียนหัว" นินิวพูดออกมา ซีจึงหยุดหมุนนินิวทันที
"แล้วเป็นอะไรครับ มีอะไรด่วนมากหรือเปล่า"ซีถามขึ้น เพื่อนในกลุ่มของทุกๆคนไม่เคยเห็นซีในโมเม้นอ่อนโยนแบบนี้เลย
"คือ ต้นน้ำขอลาครึ่งวันได้ใหมคะ พอดีป๊าของต้นน้ำไม่สบายคะ" นินิวพูดออกมา
"ได้สิครับ กลับตอนไหนครับ" ซีถามขึ้น
"คือกลับตอนนี้เลยได้ไหมคะ" นินิวยังถามต่อ
"ได้สิครับ งั้นไปทานข้าวกับพวกพี่ไหมละ ไหนๆต้นน้ำก็จะกลับบ้านอยู่แล้ว" ซีถามขึ้น
"ไม่ดีกว่าคะ เดี๋ยวหนูไปทานที่โรงอาหารพนักงานกับริคก็ได้ค่ะ"นินิว
"งั้นก็ไปด้วยกันทั้งหมดนี้แระ เดี๋ยวจะได้แวะไปส่งต้นน้ำด้วย" ซีมองมาที่ริคและพูดขึ้น
"เกรงใจครับ ถ้านิวอยากไปทานกับหัวหน้าไปได้เลยนะครับ ผมไปทานคนเดียวได้" ริคยังพูดต่อ
"ไม่ดิ มาด้วยกันก็ไปด้วยกันดิ" นินิวหันมาหาริคและพูดขึ้น
"ไม่เป็นไร ไปเถอะ" ริคยังพูดต่อ
"ทำไม ไม่กล้าไปเหรอ" ซีมองมาที่ริคและถามขึ้น
"ไม่ใช่ไม่กล้าครับ ผมแค่ไม่อยากออกไปที่ไกลๆ" ริคตอบออกมา
"งั้นพวกพี่ไปเถอะคะ หนูขอไปกินที่โรงอาหารกับริคดีกว่าคะ" นินิวพูดจบก็เดินมาจับมือริคและลากริคออกไปทันที
"ขอบคุณนะคะ"ต้นน้ำกล่าวขอบคุณและรีบเดินตามทั้งสองคนออกไป
ฝั่งนินิว
"ปล่อย มาจับมงจับมืออะไรเธอเป็นผู้หญิง" ริคสบัดแขนและพูดขึ้น
"ทำไม จับไม่ได้เลยหรือไง กลัวใครมาเห็นเหรอ" นินิวถามริคขึ้น
"ถามตัวเธอเองเถอะนินิว ไม่กลัวแฟนหึงหรือไง" ริค
"ใครแฟน" นินิวหันมามองที่ริคและถามขึ้น
"ก็พี่ซีขาาา ของเธอไง" ริค
"พี่ซีเขาไม่ใช่ของฉัน และเขาก็ไม่ใช่แฟนฉัน" นินิว
"หึ เดี๋ยวก็กลับไปคืนดีกัน" ริค
"นายเป็นอะไรเนี่ย" นินิว
"ไม่ได้เป็นไร หัวหน้าเขาหล่อดีนะ บ้านก็รวย ใครได้ไปเป็นแฟนสบายไปทั้งชาติ" ริคพูดเสริม
"มาบอกฉันทำไม ฉันคบกับเขามาก่อนฉันรู้ข้อนี้ดี" นินิวพูดขึ้น
"นั้นสินะ ก็คงรู้จักกันดีมากพอสมควร" ริค
"ใช่ไง รู้จักดี ดีกว่าคนบางคนแถวนี้ซะอีก" นินิวปากเร็วพูดออกมา
"อือ จริงรู้จักดีกว่าฉันสินะ ทำไมไม่ลองกลับไปคบกับพี่เขาดูละ ดูท่าทางพี่เขาก็ชอบเธออยู่นิ" ริคพูดออกมาทันที
"ต่อให้ฉันจะไปคบกับพี่เขาหรือเปล่า มันก็เรื่องของฉัน ไม่เกี่ยวอะไรกับนายเลย หรือต่อให้ฉันจะไปไหนมาไหนกับพี่เขามันก็เป็นเรื่องของฉัน" นินิวยังพูดต่อ
"ก็ดีไง งั้นก็ไปดิ เขาชวนไปแล้วนิทำไมไม่ไป" ริคยังถามต่อ น้ำเสียงริคไม่ได้ดูผิดปรกติอะไรมากนัก แต่น้ำเสียงนินิวที่พูดออกมาเหมือนโมโหจัด กำลังเดือดก็ว่าได้
"ทำไมว่ะ ไม่อยากให้อยู่ขนาดนั้นเลยเหรอว่ะ" นินิวถามริคขึ้น
"อะไรคือไม่อยากให้อยู่" ริคยังถามต่อ
"ทำไมชอบไล่ให้ไปกับคนอื่นว่ะ" นินิว
"ไล่ตรงใหน ก็บอกดีๆ แค่แนะนำทางที่ดีให้ ไม่ได้ไล่ซ่ะหน่อย" ริคยังพูดต่อ
"โอ๊ย พอๆๆ จะทะเลาะอะไรกันนักหนา ไปกินข้าวจะได้มาทำงาน ม๊าบอกว่าไม่ต้องแล้วจ้างคนมาดูแลอาม่าแล้ว" ต้นน้ำพูดและลากเพื่อนทั้งสองมาทานข้าวที่โรงอาหารทันที
- Writer
