ฝึกงานวันแรก

1209 Words

วันฝึกงานวันแรก "สวัสดีคะ พวกหนู 3คนมาฝึกงานคะ" นินิว ริค และต้นน้ำเดินเข้าไปติดต่อที่ประสาสัมพันธ์ "รอสักครู่นะคะ" พนักงานประชาสัมพันธ์บอกนินิว และต่อสายหาใครบางคนทันที ไม่นานพนักงานก็วางสายไป "คุณนินิวใช่ใหมคะ" พนักงานหันมาถาม "ใช่ค่ะ" นินิว "งั้นเชิญทั้งสามท่าน ด้านนี้เลยคะ ตามดิฉันมาเลยนะคะ" พนักงานพูดและเดินนำหน้าทั้งสามคนมา ณ ห้องประชุม "นั่งรอที่นี้ก่อนนะคะ เดี๋ยวหัวท่านประธานท่านจะเข้ามาพูดคุยด้วยคะ" พนักงานพูดและเดินออกไป "ประธาน เลยเหรอว่ะแก" ต้นน้ำกระซิบถามนินิวขึ้น "ไม่รู้ดิ ก็นั่งอยู่พร้อมกันนิ จะไปรู้ไหมละ" นินิวพึมพำกลับมา "ฉันว่าแปลกว่ะ" ริคพึมพำออกมา แอ๊ดดด แกร๊กกก เสียงเปิดประตูดังขึ้นและปิดลง ทั้งสามคนดีดตัวลุกขึ้นนั่งหลังตรงและเงียบขึ้นทันที ไม่นานมีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาท่าทางมีอายุ แต่งตัวภูมิฐาน แต่งตัวดูแพง เหมาะกับที่เป็นประธานบริษัทเดินเข้ามา "สวัสดีคะ/สวัสดีครับ" ทั้งสามคนลุกขึ้น ยกมือไหว้กล่าวทักทายผู้เป็นประธานบริษัท "สวัสดีครับ ทั้งสามคนคงจะมาฝึกงานแผนกเครื่องจักรกลใช่ใหมครับ" เสียงท่านประธานถามขึ้น "ใช่ค่ะ" นินิวเป็นตัวแทนตอบออกไป "เรียกฉันว่า คุณฉัตรณรงค์ ก็ได้น่ะ" "คะ คุณฉัตรณรงค์" นินิวตอบออกไป "วันนี้หัวหน้าแผนกไม่มาทำงานช่วงเช้า เอางี้ละกัน ฉันจะให้พวกเธอไปศึกษาดูงานในโกดังก่อนละกันน่ะ รอผู้จัดการแผนกมาค่อยไปที่แผนกที่จะฝึกงานแล้วกันน่ะ"คุณฉัตรณรงค์พูดขึ้น "คะ/ครับ" ทั้งสามคนพูดออกมาไม่นานก็มีพนักงานมาพาทุกคนไปที่โกดังทันที ณ โกดัง "เห้ย ใครว่ะ แมร่งอย่างสวยเรียนวิศวะด้าย แมร่งเท่ว่ะ" เสียงผู้ชายในคลังซุบซิบกัน "สวยจริงว่ะ แต่ที่ทำงานเราไม่รับ ช่างกลที่เป็นผู้หญิงไม่ใช่เหรอ" พนักงานชายอีกคนพูดขึ้น "ไม่รู้ว่ะ พิเศษกว่าคนอื่นป่าวว่ะ" เสียงคนงานซุบซิบกัน นินิวกับต้นน้ำมั่วแต่ตื่นเต้นเลยไม่ได้ยินที่พนักงานคุยกัน แต่กับริคได้ยินทุกคำ "ผู้ชายที่เดินตามหลังมา มึงคิดว่าเป็นแฟนน้องคนใหนว่ะ" เสียงพนักงานชายอีกคนยังพูดต่อ "ไม่รู้ดิ แต่จะเป็นน้องคนไหน แมร่งก็สวยทั้งคู่ สัส ผู้หญิงเรียนวิศวะแมร่งโคตรเท่อ่ะ" เสียงชายกลุ่มเดิมยังคุยกันอยู่ "อือ เท่จริงว่ะ สเปกเลย" เสียงคนในกลุ่มยังพูดคุยกัน ฝั่งนินิว "แก ทำไมมีแต่ผู้ชายว่ะ" ต้นน้ำกระซิบถามนินิวขึ้น "ไม่รู้ดิ ฉันว่าแปลกๆว่ะ ผู้หญิงมีน้อยมากเลยอ่ะ" นินิว "อือ จริงเปลี่ยนที่ฝึกงานทันไหมว่ะ" ต้นน้ำถามขึ้น "ไม่น่าทัน ถ้าเราไม่ได้ฝึกงานที่นี้ คงไม่ได้ใบจบอ่ะ" ริคที่เดินมาทันพูดขึ้น "อือ เอาเถอะ 6 เดือนเองเนอะ ไม่เป็นไรหรอก" นินิว "ไม่เป็นไรบ้านแกดิ ดูดิ น่ากลัว" ต้นน้ำ "กลัวอะไร คนที่ควรกลัวคือพี่ๆผู้ชายคนงานต่างหาก เจอแกเข้าไป แตกกระจายชัวร์" นินิวพูดและขำออกมา "หึ หึ หึ อะไรกระจาย" ต้นน้ำเปลี่ยนสีหน้าทันที "ก็วิ่งหนีกระจายไง เขาอาจจะนึกวาเจอผีตานี ฮ่าๆๆๆ" นินิวระเบิดขำออกมา "กัดเก่ง เดี๋ยวแม่จะทุบให้" ต้นน้ำทำหน้างอทันที "โอ๋ๆๆ ขอโทษๆๆ ไม่ได้ตั้งใจ" นินิวเดินเข้าไปกอดเพื่อนสาวทันที "ไม่ต้องมาใกล้ฉัน" ต้นน้ำทำท่าสลัดแขนด้วยท่าทีที่งอลเพื่อนนิดๆ จากการที่นินิวพูดไม่ค่อยคิดเท่าไหร่ "เอาเถอะๆๆ ไปๆๆตามพี่คนนั้นไปเหอะ" ริครีบเดินมาหาทั้งสองสาวและพูดขึ้น เที่ยง "ไปหาไรกินข้างนอกกันเถอะ เกือบบ่ายๆค่อยเข้ามา" ต้นน้ำ "ที่นี้มีโรงอาหารนะคะ อยู่ข้างหลังตึกA" เสียงพี่พนักงานอีกคนพูดขึ้น "งั้นไปกินที่โรงอาหารไม่ดีกว่าเหรอ มาทำงานวันแรกกะเวลาไม่ถูกหรอก วันหลังค่อยออกไปก็ได้" นินิว "อือ ฉันเห็นด้วย" ริคเสริมขึ้น "อ่ะ น่ะ ขอแค่นินิวพูด อะไรก็ดีไปหมด" ต้นน้ำพึมพำทำปากมุมมิบอยู่คนเดียว "หื้อ" นินิวส่งเสียงและมองค้อนมาที่ต้นน้ำทันที "เอาจริงๆเหอะว่ะ ฉันว่าเหมือนริคจะชอบแกเลย" ต้นน้ำกระซิบไปที่หูของนินิวและเอามือบังปากตัวเองไว้ "อย่ามา ไปหาข้าวกินกัน" นินิวรีบเดินนำหน้าทุกคนออกไป ตามด้วยต้นน้ำและริค ที่เดินตามกันออกไป ณ โรงอาหาร "อือ คนไม่เยอะเท่าไหร่เนอะ" นินิวพูดขึ้น "แต่ละแผนก พักไม่พร้อมกันนะคะ คนเลยไม่ค่อยเยอะ" แม่ครัวร้านอาหารร้านหนึ่งพูดขึ้น "อ๋อคะ งั้นเอาคะน้าหมูกรอบราดข้าว ไข่ดาว1ค่ะ" นินิวพูดขึ้น "+1ค่ะ"ต้นน้ำ "+อีก 1 ครับ" ริคพูดและยิ้มออกมา "งั้น" "ไปซื้อน้ำรอเลยก็ได้ เดี๋ยวเรารอเอาข้าวเอง" ริคหันมาบอกสองสาว "โอเค งั้นเดี๋ยวไปเจอกันที่โต๊ะน่ะ" นินิวยิ้มให้ริคพาต้นน้ำเดินออกไป ณ โต๊ะอาหารของทั้งสามคน "นี้มาแล้ว ลูกชินปิ้งกับโดนัท" ต้นน้ำพูดขึ้น "อ้าว ริคยังไม่มาเหรอ" นินิวถามและเดินไปที่ร้านข้างพอดี ริคกำลังจะหยิบจานอาหาร จานสุดท้าย แต่นินิวเดินมาหยิบก่อน "เดี๋ยวเราช่วย" นินิวพูดและยิ้มหวานให้ริค ตึกๆๆ ตึกๆๆ ตึกๆๆ ตึกๆๆ เสียงใจของริคเต้นแรงทุกทีที่นินิวส่งยิ้มหวานมาให้ "เห้ย ไปดิเป็นไรป่ะเนี่ย" นินิวถามริคที่ยืนนิ่งอยู่ "ปะ เปล่า เดินไปก่อนดิ" ริคที่ได้สติพูดตะกุก ตะกักเล็กน้อย อีกฝั่ง "มึงเห็นยังว่ากูทำอะไรได้" ซีหันไปถามวิท "มึงต้องการอะไรว่ะซี มึงทำแบบนี้ทำไม" วิทถามเพื่อนรักขึ้น "กูอยากได้นินิวคืนมา" ซีตอบเพื่อนรักออกมา "ถ้าน้องคนนั้นเป็นแฟนใหม่นินิวจริงๆ มึงจะทำไง" วิทยังถามต่อ "กูเป็นใครละ" ซียังถามออกไป "ซี มึงจะมาใช้อำนาจหลานเจ้าของบริษัทกลั่นแกล้งคนอื่นไม่ได้นะเว้ย มันไม่ถูกต้อง" วิทหันมาบอกเพื่อน "กูไม่ทำแบบนั้นหรอก ถ้ากูจะทำจริงๆ กูคงไม่มานั่งทำงานแค่หัวหน้าแผนก กูไปนั่งเป็นรองประธานไม่ดีกว่าเหรอ" ซีถามเพื่อนรักขึ้น "อือ กูขอให้สิ่งที่มึงจะทำต่อไปนี้ไม่นอกเกมส์ที่วางไว้นะมึง กูไม่เห็นด้วยถ้ามึงจะนอกเกมส์ นินิวจะกลับมารักมึงได้ มึงต้องพยายามห้ามมีนอกเกมส์ ห้ามทำร้ายใคร กูจะเตือนมึงไว้เลยกูไม่ชอบอะไรแบบนั้น" วิทพูดและกำลังจะเดินเข้าไปในโรงอาหาร

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more