บทที่ 36
สวนของบ้านลู่
“เฉิงเอ๋อร์ เป่าเอ๋อร์ พวกเจ้าเตรียมตัวกันพร้อมแล้วใช่หรือไม่ พวกเราจะได้ไปที่สวนกันต่อ” ลู่ซินฟางถามลูกๆ
เป่าเอ๋อร์ชูมือ ยิ้มแย้มอย่างร่าเริง “ท่านแม่ ข้าพร้อมแล้ว”
เฉิงเอ๋อร์พยักหน้าบอกหน้านิ่ง “ข้าก็พร้อมแล้ว”
เด็กๆ ก็เป็นเช่นนี้ มักเอะอะเสียงดังกันบ้าง โต้เถียงกันด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง หากความสดใสเหล่านี้เอง กลับยืนยันว่าพวกเขานั้นไร้ซึ่งความทุกข์
ลู่ซินฟางคิดพลางยิ้มอย่างเปี่ยมสุข จูงมือลูกแฝดเดินออกจากร้าน
รถม้าจอดรออยู่หน้าร้านก่อนแล้ว พวกนางแม่ลูกจึงขึ้นรถม้าได้เลยทันที ชุนไม่ได้ตามมาด้วยเพราะวันนี้มีนัดส่งสินค้าหลายเจ้า ด้วยกลัวว่าที่ร้านจะมีคนทำงานไม่พอ นางจึงขออยู่ช่วยงานหลางไป๋
ใช้เวลาเดินทางจากตัวเมืองมาถึงหมู่บ้านกว่างซูเพียงไม่นาน จากหน้าหมู่บ้านไปจนถึงสวนบ้านลู่ คนขับรถม้าบังคับม้าให้ค่อยๆ เดินไปตามเส้นทางสายเล็ก
ลู่ซินฟางเปิดผ้าม่านข
