บทที่ 46
กงเยียนซูกลับมาแล้ว และ ของฝากของจิ่นเซี่ย
“กงเยียนซูได้บอกธุระหรือไม่” ลูซินฟางถามหู่จือเหมยต่อ
“ของฝากจากเมืองหลวงเจ้าค่ะ แต่ว่า…” เด็กสาวตอบแค่นั้นก็ยิ้มแห้งๆ
“ทำไมหรือ”
“พี่ไป๋เอาของฝากที่เถ้าแก่กงให้มาไปแจกจ่ายให้กับคนงานทุกคนจนหมดแล้วเจ้าค่ะ”
ลู่ซินฟางยิ้มด้วยความอ่อนอกอ่อนใจ
เพราะเรื่องของเจียงลิ่ว เลยทำให้หลางไป๋ไม่ชอบหน้ากงเยียนซูเป็นอย่างมาก เหตุผผลนั้นเป็นเพราะกงเยียนซูคือต้นเหตุทำให้นางกับลูกต้องตกอยู่ในอันตราย ทุกวันนี้หลางไป๋จึงพยายามกีดกันไม่ให้กงเยียนซูเข้ามาใกล้ลู่ซินฟางสุดชีวิต
“แล้วเขาเอาอะไรมาฝากหรือ”
“องุ่นกับลิ้นจี่เจ้าค่ะ”
ทันทีที่หู่จือเหมยตอบ ลู่ซินฟางก็ร้อง เอ๋!? จากนั้นถึงขำพรืด
ในยุคนี้ ลิ้นจี่กับองุ่นเป็นผลไม้ชั้นสูง หากลองว่ากงเยียนซูนำผลไม้ชั้นสูงกลับมาจากเมืองหลวงด้วยตัวเอง เก้าในสิบส่วนเดาว่าคงเป็นผลไม้พระราชทานจากฮ่องเต้
แต่แล้ว
