DEEP LOVE :10

760 Words

[ Lalillada Talk ] VIP02 “กูว่าเขาก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร อีกอย่าง...เขาหล่อมากด้วย” จ๊ะจ๋าพูดใส่หูฉันแข่งกับเสียงร้องคาราโอเกะของคนในห้อง “...” ฉันตวัดตามองมันก่อนจะยกวิสกี้ขึ้นดื่ม ความจริงก็ไม่ได้รู้สึกโกรธกับเรื่องที่เขาทำ เพราะรู้อยู่แล้วว่าไอ้สองตัวนั่นมันปากหมาแค่ไหน ที่พวกมันมาวันนี้ทั้งที่ไม่มีใครเชิญก็เพราะอยากมาเห็นหน้าฉันและหาเรื่องแซวไปเรื่อย ให้โดนซะมั่งก็ดี แต่…ก็ไม่ได้รู้สึกอยากขอบคุณหรือเป็นบุญคุณอะไร ไม่ได้ร้องขอเลยด้วยซ้ำ รู้สึกเฉยๆมากกว่า ฉันยังคงให้ความสนใจกับวิสกี้ตรงหน้ามากกว่าสิ่งอื่นใด ที่มาก็แค่อยากดื่ม บรรดาเพื่อนเก่าพวกเนี่ย ไม่ได้เจอใครสักคน นอกจากจ๊ะจ๋า “มึงเปลี่ยนใจ เพราะเขาหล่อหรอ” “...” แต่ตอนนี้เหมือนจะไม่ค่อยอยากเจอมันสักเท่าไหร่ละ ถามซอกแซกฉิบ… ฉันกระแทกแก้วเปล่าลงบนโต๊ะก่อนจะลุกยืน ตั้งสตินิดหน่อยก่อนจะก้าวเดิน กินไปเยอะแล้วหรอวะเนี่ย “ไปไหนอ่ะ” มันถาม “ไปเยี่ยว จะไปดูม่ะ” ฉันตอบก่อนจะพาตัวเองออกมาจากห้อง ฟู้ววว์ ลมหายใจถูกพ่นยาวผ่านปลายจมูก รู้สึกโล่งหูขึ้นมาทันที แหกปากกันอยู่ได้ โคตรรำคาญเลย ว่าแต่ชั้นนี้มีห้องน้ำไหมนะ สายตากวาดมองไปทางลิฟต์ก่อนจะเห็นป้ายบอกทางไปห้องน้ำ มือเล็กควานหาพอตไฟฟ้าในกระเป๋าตัวเองขึ้นดูดก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัว … … “อุ้ย!” ฉันสะดุ้งเล็กน้อยตอนที่เปิดประตูออกมาแล้วเห็นนายมธุษินทร์ยืนกอดอกพิงอ่างล้างมืออยู่หน้ากระจกและจ้องมองมาที่ฉัน “เข้ามาทำบ้าอะไร” ฉันว่าก่อนจะเก็บพอตไฟฟ้าเข้ากระเป๋าตัวเองและเดินตรงไปล้างมือที่อ่าง “ดูดพอตด้วยหรอ” เขาถาม “ใช่ ทำไม” ฉันพูดก่อนจะเดินไปหยิบกระดาษทิชชูเพื่อเช็ดมือ “ก็แค่ถาม” “มีธุระอะไร” เขาเข้ามาหาฉันถึงในห้องน้ำ คงไม่ได้จะแค่มาถามเรื่องไร้สาระแบบนี้หรอก ฉันทิ้งกระดาษลงถังขยะก่อนจะเดินกลับมาที่เดิม “จะกลับรึยัง” เขาพลิกตัวหันมาหาฉัน คลายมือออกจากอกและวางลงบนขอบอ่างเพื่อทรงตัว “ห๊ะ…” ฉันยกข้อมือขึ้นดูเวลาก่อนจะหงายหน้าจอให้เขาดู ”ยังไม่ถึงสามชั่วโมงเลยนะ” “แล้วจะกลับตอนไหน จะได้ไปส่ง” เขาเอ่ยเสียงเรียบต่างกับฉันที่เสียงแข็งกร้าวตลอดบทสนทนาระหว่างเรา “ไม่ต้อง จะไปนอนคอนโดเพื่อน” “ใครอนุญาต มิทราบครับ” “ทำไมต้องรอใครอนุญาต ฉันจะไปไหนมันก็เรื่องของฉัน อ้อ..ไม่ต้องห่วงหรอกนะ ยังไงวันเสาร์ก็มีเจ้าสาวอยู่ในพิธีแน่นอน คำไหนคำนั้น จบนะ” เขาคว้าแขนไว้ก่อนที่ฉันจะเดินไปถึงหน้าประตูห้องน้ำ อ่ะ.. แรงดึงไม่ได้ทำให้แค่หันกลับไปหาเขาแต่มันทำให้ร่างเซถลาเข้าชนกับแผงอกแกร่งอย่างจัง ด้วยระดับแอลกอฮอล์ที่มีในตัวตอนนี้ทำให้แทบจะทิ้งน้ำหนักตัวทั้งหมดไปที่เขา จนกลายเป็นว่าฉันตกอยู่ในอ้อมกอดของเขาไปโดยปริยายและเหมือนเราจะอยู่ใกล้กันเกินความจำเป็น ใกล้จนรู้สึกได้ถึงอัตราการเต้นของหัวใจ เขาหลุบตามองในจังหวะที่ฉันเงยหน้าขึ้น เราสบตากัน มันแปลกมากที่อยู่ๆคำพูดของจ๊ะจ๋าก็ลอยเข้ามาในหัว ‘เขาหล่อมากด้วย’ ก่อนเขาจะหรี่ตาลงและพูดขึ้น “เมา?” ฉันกะพริบตาถี่เมื่อได้สติ แสร้งมองไปทางอื่นและผลักเขาออกพร้อมกับพยายามทรงตัวให้ตรงที่สุดเท่าที่จะทำได้ “ไม่” ใครจะยอมรับว่าตัวเองเมา ซึ่งความจริงก็ไม่ได้เมา…แค่มึนๆเท่านั้นเอง เขากลั้วหัวเราะในลำคอพลางโคลงศีรษะไปมาราวกับไม่เชื่อในสิ่งที่ฉันพูด “ให้เวลาอีกสองชั่วโมง จะพาไปส่งที่คอนโดเพื่อนเธอ” “มะ…” “หรืออยากกลับไปหาอาม่า เลือกเอา” พูดจบเขาก็เดินออกไปพร้อมกับรอยยิ้มของผู้ชนะ ส่วนฉันก็ทำได้แค่ด่าตามหลังเขา…ในใจ ไอ้บ้าเอ้ย!

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more