CAN'T WE START OVER AGAIN (Tagalog)

Chapter 2

LAUREN'S P.O.V

Nakapagtataka kung paano niya nalaman ang kaarawan ko. Alam kong abala siya sa kanyang negosyo. Hindi ko rin ito pinapaalam sa mga kasamahan. Maliban kay Zia wala na akong pinagsabihan pa.

I looked at him mischievously. Kaagad ko naman binuksan ang sobre. Nanlaki ang mga mata ko ng makita ang isang luxury cruise ship ticket trip to Europe. I was shocked even more, when I saw the ticket written my name.

Binalingan ko siya ng tingnan. Humalukipkip siyang nakangiti sa akin. Sa dami nang naitulong sa akin ay nakaramdam na ako ng hiya. Sapat na sa akin ang makatanggap nang maliit na bagay. Kulang pa yata ang isang taon kong sahod sa halaga ng ticket na binibigay niya.

M-Mr. Ray this is too much," nahihiya kong sabi at nilapag ang ticket sa ibabaw ng mesa. Hindi ko kayang samantalahin ang kabaitan niya sa akin.

Please!.. Accept that." he said. "Regalo ko iyan sa iyong kaarawan. Alam ko naging abala ka sa iyong buhay. Sarili mong kaligayahan ay nakalimutan mo na. Nais ko lamang na tamasain mo rin ang kalayaan. Iyong malaya ka sa obligasyon mo sa buhay.

Para akong napako sa kanyang sinabi. He is right. I've been busy to work and care my mother. I am turning 30 this coming week. But I don't have any plan for myself. He was the only person who remembered my birthday.

"Should I accept this?" nahihiya kong tanong. At paano ko tatanggihan ang isang tulad niya.

"Why not?" He raised an eyebrow in response. It's a gift, and I'm hoping na hindi mo tatanggihan. I was supposed to attend that trip. But I am old enough for such that gimmicks. I want you to grow as a respective person. Ikaw ang napili kong pagbigyan. Ang lahat na iyong makakasalamuha ay mga kilalang tao. Isipin mo na lang na parti ito ng iyong trabaho.

"Okay! Because you insisted, I will accept it. Thank you so much. Wala na akong nagawa pa kundi ang tanggapin na lamang.

"You are welcome, enjoy your adventure." masaya niyang tugon.

Paglabas ko ng opisina ay kaagad akong sinalubong ni Zia. Mukhang excited itong malaman kung ano ang pinag-usapan namin ni Mr. Ray. Napatingin siya sa hawak kong puting sobre. Alam kong mausisa itong kaibigan ko kaya hinila ko siya papasok sa stock room para walang makarinig sa amin.

Matapos ko sabihin sa kanya ang lahat ay sinang-ayunan niya naman ang ginawa ng aming boss. Tuwang-tuwa pa ito na malaman na magkakaroon ako ng time para sa sarili.

Sa aming pag-uwi ay kaagad namang sumalubong ang aking ina. Para bang may nais itong sabihin at hindi na kami mahintay sa loob ng bahay. Magkasunod kaming nagmano ni Zia. Nakaugalian na namin ito bilang galang.

Anak, may dumating na isang box dito at nakapangalan sayo. "May binili ka sa online?" bungad niyang tanong sa akin kahit hind pa ako nakakaupo.

Huh! Wala naman po," gulat kong tugon. Wala akong inaasahan na may darating na kahit anong bagay. Nakakunot ang noo ko habang iniisip kong kanino galing.

Wala po bang nakalagay na sender sa box?" balik tanong ko sa kanya.

Wala eh,' kahit ang naghatid niyan dito ay hindi sinabi kong kanino galing.

Hala!.. May manliligaw ka na?" pang-aasar na tanong ni Zia. Napatakip pa ito sa bibig na parang kinikilig.

Mahina ko siyang hinampas ng panyo sa braso. Wala na nga akong oras sa sarili, lalaki pa kaya. Kaagad naman ipinakita ng aking ina ang box. Medyo may kalakihan ito. Hindi na nakapaghintay si Zia at binuksan niya ito.

Tumambad sa aming harapan ang mga mamahaling damit, sapatos at beauty products. At sa tingin ko ay kasyang-kasya sa akin ang mga ito. "Kanino kaya ito galing," tanong ng aking isipan.

Bigla naman tumunog ang phone ko. Kaagad ko dinukot sa loob ng bag. Nagulat ako ng makita na tumawag si Mr. Ray. Kagad ko itong sinagot baka mayroon lamang itong nakalimutang sabihin.

"Hello.. Mr. Ray may nakalimutan po ba kayong sabihin sa akin?" bungad kong tanong.

"Nope! I just want to know if you already received the box," sagot niya sa kabilang linya.

" Oh! I see, sayo pala ito nanggaling?" hindi po ba sobra-sobra naman yata ito.

"It's okay! You need to dressed up well. As I said earlier you will meet well-known personality. Kailangan mo ang mga iyan. You are my representative, so you need to be look classy.

"How can I refused him? If everything he wants for me is to be happy. Why he so kind to me?" mga katanungan na hindi ko maunawaan. I could do nothing just to say thank you to him.

Inihabilin ko muna kay Zia ang pangangalaga sa aking ina habang wala ako. Madalas kasi itong sinusumpong ng hika. Sinabi ko rin sa aking ina na parti ito ng aking trabaho. Hindi ko na sinabi ang buong detalye ng aking adventure. Mausisa din ito sa mga bagay-bagay.

Lunes ang unang araw ng aking adventure. Kasalukuyan akong nag-aayos ng sarili sa loob ng cabin. Napapangiti pa akong nakaharap sa salamin. First kong makita ang sarili na pormang-porma. Para akong anak ng isang bilyonaryo. Hindi ko lang naitanong sa aking ina kung purong pinoy ba ang aking ama.

Hindi mapagkaila na may dugong bughaw ako. Iyan ang sinasabi ng karamihan. Kahit ang salamin na nasa aking harapan ay hindi magsisinungaling. Mukha lang ang namana ko sa aking ina.

I was enjoying putting makeup and after I done, boom.. sabi ko sa sarili while pointing my finger in the mirror. Kaagad akong lumabas ng silid at naisipang mag-ikot muna. Masyado pang maaga para pumunta sa hall nitong barko. Ganito pala ang buhay ng mga mayayaman. They enjoy their life spending money just to be happy. I couldn't help myself to look at this ship, ang lahat na nandito ay mamahalin.

Umakyat ako sa taas ng barko para doon magpalipas ng oras. Gusto ko rin damhin ang simoy ng hangin. Nang marating ko ito ay lumapit ako sa unahang bahagi nito. Naalala ko kasi ang pelikulang titanic. Kumapit ako sa railings ng barko at umakyat ng kaunti. Nang makaayos na ako ng pwesto ay dumipa ako. While stretching my both hand I feel my freedom. I let the wind take all my worries in life.

Sa ilang sandali pa ay nanatili ako sa ganoo'ng pwesto hanggang sa may narinig akong nagsisigaw sa likuran ko

No! No! please wait! Ms. Wait!. Ito ang naririnig ko mula sa isang boses lalaki. Kaagad ko itong nilingon. Sa aking paglingon ay winasiwas ng hangin ang buhok ko dahilan para mawalan ako ng balanse. Ngunit... Oh my God.... Oh my — M - Mahuhulog ako.....