ภัทรพลมองชลธีด้วยสีหน้าเครียดขรึม น้ำเสียงจริงจัง
“หรือทรายจะเป็นโรคอะไรร้ายแรงวะ โรคที่หมดหนทางรักษา มีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน แต่ไม่อยากบอกให้มึงรู้ ถึงพยายามตัดขาดจากมึงทุกวิถีทางแบบนี้น่ะ”
ชลธีมีสีหน้าเครียดขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินเพื่อนพูดแบบนั้น เพราะจะว่าไปแล้ว วันที่เขาไปงานทำบุญบ้านของอริสาที่ชลบุรี เธอก็มีอาการไม่ค่อยดีเท่าไรนัก สีหน้าซีดเซียวคล้ายคนไม่มีเรี่ยวแรง กินอะไรไม่ค่อยได้ ทำท่าเหมือนอยากอาเจียนตลอดเวลา และที่สำคัญ เธอเอามือกุมท้องบ่อย ๆ คล้ายว่าปวดท้องอย่างไรอย่างนั้น
ชายหนุ่มรีบหยิบโทรศัพท์มาเข้าเว็บเพื่อค้นหาดูทันทีว่าอาการดังกล่าวใกล้เคียงกับโรคใดบ้าง ภัทรพลเองก็ปรี่เข้ามานั่งดูด้วยใกล้ ๆ
จนกระทั่งชลธีคลิกเปิดหน้าเว็บของโรงพยาบาลหนึ่งขึ้นมา ซึ่งหน้านั้นให้ข้อมูลเกี่ยวกับโรคบางอย่างเอาไว้
มะเร็งกระเพาะอาหาร!
“เฮ้ย! เชี่ยแล้วไง” ภัทรพลอุทานขึ้น สองหนุ่มหันมองหน้ากันด
