AUGUST JAMESON CHAVEZ

CHAPTER 2

Natagpuan ko ang sarili ng mga sumunod na araw na laging nasa court ng UP Diliman para lang masilayan si Gus. I don't know but there's something about him.

His aura, his green eyes, his jawline, and everything about him was just so perfect for me. Iba siya sa mga lalaking nakilala ko sa loob ng campus.

So different that I found myself want to know more about him. Gusto ko siyang makilala at makausap ulit. Gusto kong marinig ang buo at masarap sa tenga niyang boses. I want to see his handsome face again.

As usual maaga akong pumasok para manood ng practice nila sa court. Ngayon, medyo late ako dahil puyat ako kagabi.

Marami nang tao ng makarating ako sa Epsilon Chi Center at nagsisimula na rin ang laro. I quickly went to the benches and found my sit there.

There.

I saw him again. He's so serious while playing basketball. Basa na siya ng pawis ng maka-shoot siya ng three points.

"Good jod!" malakas na sigaw ko kasama ng mga tao rito.

I was smiling the whole time while watching him. Hindi ko mawari na manonood ako ng nga ganitong uri ng larong panlalaki dahil wala akong interes sa mga ganito.

But here I am. Watching him, clapping my hands everytime na makaka-shoot siya. Napapatalon pa ako at sumisigaw para marinig niya kaso masyadong maingay ang mga tao.

After I watched him playing basketball, diretso ako agad para makita ang mga kaibigan ko. I saw Trevis sitting on our usual table sa Starbucks.

At mukhang nagsusunog ng kilay ang lalaking 'to dahil end of semester na naman. Lumapit ako sa kanya.

"Busy?" bungad ko sa kanya bago umupo katapat niya.

Nag-angat siya ng tingin bago ngumisi. "Nah… just reviewing," tugon niya bago tinigil ang ginagawa at umayos ng upo.

"Perfect ka na agad niyan sa exam," pampalakas ko ng loob bago matamis na ngumiti.

He chuckled as he crossed his arms. "How 'bout you?" he asked instead. "palagi ka yatang maaga napupunta rito. Usual, ako ang nauuna sa'ting tatlo."

Ngumuso ako bago nagkibit ng balikat. "Well…" I smiled at him, sweetly. "I found my inspiration to wake up early everyday."

Kumunot ang noo niya bago inayos ang salamin. "I'm interested now," wika niya. "sino 'yang panibagong apple of the eye mo?"

I bit my lower lips. "August Jameson Chavez. The basketball captain of our university."

He looked at me, shocked was written on his face. "Chelseah, are you serious?" gulat na tanong niya. "as in Gus? 'Yong gwapong matalino na nasa engineering department?"

"Kilala mo siya?"

"Of course, I know him," mabilis na sagot niya. "dean's lister 'yon simula freshmen hanggang ngayon. He's known for being responsible, smart, and just being perfect."

Naintriga ako paano nila nakilala si Gus, eh samantalang ako hindi. Ang unfair lang!

"Yes and he's an engineering student," kilig na wika ko. "gwapong engineer!"

"Gaga ka!" sabi niya sabay bato sa'kin ng tissue.

Sumimangot ako sa kanya. "Trev, ano ba?!"

Humalakhak siya. "Don't tell me, you like him?"

Ngumuso ako ulit. "I just want to know him," sagot ko.

Lumapit siya sa'kin bago kinurot ang ilong ko. "You can't fool me, Chelseah Bennett!" wika niya sa buong pangalan ko. "the way you smile and the sparks of your eyes are so obvious that you like him!"

"Trevis, yes, I like him," pag-anim po. "pero kaunti pa lang ngayon. Mga 10% pa lang."

Malakas siyang napahalakhak bago umiling. "Ewan ko sa'yo, Chel," anang niya. "ayusin mo 'yang ginagawa mo."

"Wala naman akong ginagawang masama."

"Then, good luck to you because as far as I know? Gus is not fond to any girls in our campus. Sa sobrang bait daw no'n, wala pa sa isip na pumasok sa isang relasyon. He's really a good student. Bahay at aral lang."

Hindi nawala ang ngiti ko sa labi. I started imaging him, wearing a glasses while busy studying. Ang seryoso at gwapo niyang mukha'y nakatuon lang sa pag-aaral at hindi sa ibang bagay.

So good.So handsome. So hot. So sexy.So perfect.

Napailing ako sa naisip bago pinitik ni Trevis ang noo ko. Sinamaan ko siya ng tingin. "You're always mean to me!"

"Because you're planning something," sambit niya.

"Wala nga sabi!" ulit ko sa kanya. "I just want to know him and be friend to him."

He smirked. "'Yang mga linyahan mo na 'yan, ilang beses mo na 'yang sinabi dati at ang ending, naging kayo and then boom… nagsawa ka sa kanila."

Ngumuso ako. "This is different, Trev," sabi ko sa kanya. "at isa pa, nakikipag-break ako sa mga naging boyfriend ko dahil gusto lang nila akong ikama! Hindi pagmamahal ang gusto nila sa'kin, kundi katawan ko!"

"That's why I'm giving you a warning right now. Gus is different. Hindi siya basta-bastang nauuto nang kung sinu-sino kaya sinasabi ko sa'yo ngayon pa lang, mahihirapan ka na."

I smiled at him, sexily. "Well… you wait and see," buong wika ko. "I'm Ellise Chelseah Bennett, Trevis. I always get what I wanted and I can tame every men in our campus."

He snorted. "I really like your fighting spirit."

"I should be!" buong wika na sabi ko. "I'm a Bennett after all."

He tsked and our conversation about Gus went on and on until Celeste came. As usual, nakabusangot ang mukha ng kaibigan ko dahil sa bruhilda niyang Ina at kapatid.

Kung ako lang ang masusunod, matagal ko ng pinatulan 'yang si Farah, eh. She's being too much to her sister. Kahit 'yang Nanay nila, napaka!

"Cel, cheer up!" masayang sabi ko sa kaibigan habang nasa room na kami. We're just waiting our professor.

Ngumuso siya sa tabi ko. "How can I?" malungkot na sambit niya. "my Mom is angry at me. Again."

Umikot ang mga mata ko sa hangin. "My gosh! Even you didn't do anything to them, they're always angry at you," inis na wika ko.

Nangalumbaba siya. "I don't know why they're acting like that to me," malungkot na sambit niya. "I'm her daughter."

Nalungoko ako sa sinabi ng kaibigan. I patted her shoulder. "Hey…" I called her before I hugged her. "kahit na ganoon sila sa'yo, you know I'm always here for you, okay? Kami ni Trevis."

"I know," tugon niya. "I just can't stop thinking about my Mom."

"Just make it up to her," sabi ko bago tiningnan at nginitian.

She smiled too, pero malungkot pa rin siya. "I always does that but nothing changed," sabi niya bago huminga ng malalim.

"Baliw lang talaga 'yang Nanay at Ate mo," wika ko bago pinatong ang ulo sa balikat niya para mayakap siya ng maayos. "sooner or later, they'll realized that they're wrong. Cheer up na. I hate seeing my best friend sad."

She chuckled and hugged me too. "Thank you," she said, softly.

"Sus! Wala 'yon," sabi ko.

Para kaming tanga na nagyayakapan at naghiwalay lang nang dumating ang professor namin. Later that day, pumunta ako sa Epsilon Chi Center ulit para makita si Gus.

Last day ng practice nila ngayong araw dahil malapit na ang UP Fair. I saw him sitting in the corner. Wala pang tao at kami lang ang nandoon.

I smiled. Well… this is my chance to talk to him.

Agad akong lumapit sa kanya at agad siyang tumingin sa'kin nang mapansin na palapit ako sa kanya.

I smile at him. "Hi," bati ko nang makalapit.

He stood up. "Ikaw 'yong babaeng muntik ng tamaan ng bola noong nakaraang linggo."

"Hindi naman ako natamaan," tugon ko.

Ngumiti siya. "Sorry pa rin."

"Wala 'yon."

"Manonood ka ng practice?" tanong niya habang may ngiti sa labi.

I nodded. "Yes and I guess, I'm early."

He chuckled. "Oo nga," tugon niya. "mamayang alas-dos pa ang start. Baka ma-bored ka dahil maaga pa."

"No, I'll be fine and you're here so I guess hindi ako mabo-bored," sabi ko. "anyway, I'm Chelseah. Ellise Chelseah Bennett." nilahad ko ang kamay sa harapan niya.

"Gus," mabilis na sagot niya bago kinuha ang kamay ko para makipag-shake hands. "August Jameson Chavez."

Napangiti ako nang maramdaman ang kamay niya. Feeling ko may kuryenteng dumaloy sa kamay namin papunta sa loob ng katawan ko. I smile because of that.

And while smiling, I tilted my head to see him. He's looking at me too. Nang mahuli ko siya'y agad siyang nag-iwas ng tingin.

You're so cute, Gus. I said to my mind

He lick his lips. I can't help but feel something. Something different na parang nasa ibang planeta kaming dalawa.

"Gus!" naputol lang 'yon nang makarinig kami ng tumawag sa pangalan niya.

He let go of my hand bago tumingin sa likuran ko at ngumiti ng matamis. "Zelle," tawag din niya.

Agad akong lumingon sa kung sino 'yon at umawang na lang ang labi nang makita ang isang babaeng may malawak na ngiti sa labi habang palapit sa'min.

When she saw me, she stopped walking. Tulad ko, gulat din siyang nakatingin sa'kin. I clenched my fist while looking at her.

Why this woman is here?

Nag-iba ang aura niya bago mataray na tumingin sa'kin at patuloy na lumapit kay Gus. Sinundan ko siya ng tingin na lumapit kay Gus.

Matamis siyang ngumiti sa binata. "I was waiting for you outside," nakangiti na sabi niya. "sabi sa'kin ni Tita nandito ka na raw."

Napakamot ng batok si Gus. "Pasensya na, Zelle," wika niya. "nagmamadali kasi ako."

"It's fine and it's good too we're here early. Makaka-serve ako ng upuan."

"Dito ka na lang umupo mamaya," sambit ni Gus sabay turo sa upuan kung nasaan ang bag niya. Kumunot ng noo ko. "para nasa unahan ka."

That woman smile, sweetly and it's irritated me. Umikot ang mga mata ko sa kanila. Mas nainis pa ako dahil parang wala ako sa tabi nila.

"Ahem…" I cleared my throat making them look at me.

"Ah, oo nga pala, Kreselle," sabi ni Gus. "si Chelseah, manonood din ng practice."

Kreselle looked at me. "I know her," tugon niya.

Umawang ang labi ni Gus. "Talaga? Magkakilala kayo? Ba't hindi ko alam?"

"We're not close," diretsong sambit ko.

"She's my half-sister," Kreselle said.

Great!

I just met the person who I hated the most. The reason why my Father left us long time ago.