Sabay kaming kumakain ngayon ng agahan. Tahimik lang ako na nakatuon ang mga mata sa pagkain ko pero ramdam ko ang paninitig niya sa akin.
Ang awkward ng nangyari kagabi dahil buong akala ko ay mauulit na naman ang nangyari sa amin dati pero hindi natuloy iyon dahil nakatulog na siya sa ibabaw ko sa sobrang kalasingan. Ang bigat niya Promise!
Natatawa akong parang timang kapag pumapasok sa isip ko 'yun. Hindi tuloy ako makapagbiro ngayon. Tumikhim ako pambasag sa katahimikan namin dahil kailangan kong magpaalam sa kanya.
"Uhm, Mr. Simon? Magpapaalam sana ako. Pwede bang umuwi muna ako sa bahay ko? May kailangan lang akong kunin at ipapalinis ko na rin muna sa caretaker ko." alibi ko. Totoong ipapalinis ko pero wala talaga akong kukunin.
"Okay," tipid niyang sagot. Ngayon ako ang nakat
