Bakasyon

Bakasyon: Her first day horror experienced

Chapter 1

Kinagabihan ay nagsidatingan na ang mga anak nila ate. Si Micky ang panganay, sumunod si Anna at si Shaddy.

We just ignored the about glass. My sister said, maybe it was just from the neighbor and one of the children just brought it here.

After my sister cooked the dinner, we ate together and talked for a while. We decided not to talk about what happened earlier.

We do not want to scare the children.

"Mauuna na ako sa taas," I said goodbye to them when I ran out of food. "Aayusin ko pa kasi ang mga gamit ko."

"Sige tita, susunod nalang ako," Anna answered. Siya rin ang katabi ko mamaya sa pagtulog.

I went straight upstairs. Sana lang huwag na ulit mangyari ang naranasan ko kanina. When I opened the door again, a very dark room greeted me.

"Saan kaya 'yong switch ng ilaw?" I touched the wall next to the door and I was lucky that I immediately found the switch.

I was about to press it but I suddenly stiffened.

Before I could press the switch, another hand touched my finger and pressed it first.

"Waaaaaaaaaaaaahhh!"

Ang lamig ng kamay!

My whole body went cold with fear.

What is going on? Why did I experience so much weirdness?

I heard footsteps approaching me so I looked where the noise came from.

"Anong nangyari sa 'yo Ann?"

"Tita ayos ka lang?"

"Bakit bigla kang sumigaw?"

"Namumutla ka."

They asked a series of questions as they approached me. But I was not able to answer them.

My whole body trembled with fear.

Whose hand is that?

Maybe I was just imagining it.

But who turned on the light?

"Ann, ayos ka lang ba?" Hinawakan ako ni ate sa magkabilang braso. "Sabihin mo, anong nangyari sa 'yo?"

I looked at my nephews and niece. They will surely be scared when I tell the truth.

"May ano kasi..." napalunok ako ng laway, "kasi may d-daga," nagkabuhul-buhol kong sagot.

"Daga?"

"Oo," pagsisinungaling ko. "May malaking daga dumaan sa paa ko at nagulat ako kaya napasigaw agad ako."

"Hay daga lang pala," natatawang komento ni Ate. "Para namang ngayon ka lang nakakita ng daga."

"Hahaha! Si Tita Ann takot sa daga," pang-aasar pa ni Shaddy.

"Sige magpahinga ka na, pagod lang yan." Lumabas sila ng kwarto at naiwan kami ni Anna.

Hinanap ko ang aking mga gamit. Nalibot ko na ata lahat ng sulok ng kwarto subalit hindi ko talaga makita ang mga bag ko.

"Saan na kaya 'yon?"

"May hinahanap ka, Tita?" tanong ni Anna.

"Oo 'yong bag ko nawawala," sagot ko. "Nandito lang 'yon sa sahig kanina eh."

Sinilip ko lahat ng mga ilalim at binuksan ang mga lagayan. there's nothing really here. Sino naman kaya nangialam ng gamit ko?

After a while, I noticed an old closet at the far end of the room near the window.

Binuksan ko ito at tumambad sa akin ang mga damit kong pulidong nakatupi at iba pang mga gamit na maayos ang pagkakalagay sa loob ng aparador.

Sino ang nag-ayos nito?

"Anna, ikaw ba ang naglagay ng mga gamit ko rito?" I asked Anna who was currently busy playing on her tablet.

"Hindi po," she replied. "Ngayon lang ako umakyat dito. Baka po si nanay nag-ayos ng gamit n'yo."

But that is impossible. Hindi pa umaakyat si ate simula kanina.

***

Lumabas ako ng banyo pagkatapos maglinis ng katawan. Saktong nadaanan ko naman si ate na mag-isang nanonood sa sala ng Gandang Gabi Vice.

Naisipan kong itanong sa kanya ang tungkol sa mga gamit ko. "Ate!"

"Bakit?" she replied while still paying attention to what she was watching.

"Sinong naglagay ng mga gamit ko doon sa aparador?" I asked.

"Aparador?"

"Yung aparador doon sa kwarto namin ni Anna."

Sa wakas lumingon siya sa akin. "Pinagloloko mo ba ako Ann?"

"Hala! Tinatanong ko lang naman kung alam mo ba kung sino ang nag-ayos ng mga gamit ko. Ikaw ba?"

Her eyes narrowed as she looked at me. "Unang una, hindi pa ako pumapanhik sa taas simula nang dumating ako galing sa bayan. Maliban doon sa biglaang pagpunta namin sa kwarto no'ng sumigaw ka."

So, hindi nga si ate. Kung gano'n, sino?

"Pangalawa, walang aparador doon sa kwarto n'yo."

Nagtaka naman ako sa sinabi niya. "Paanong wala? Eh, doon nga nakalagay ang mga gamit ko."

"Pagod ka lang, Ann."

Makikipagtalo pa sana ako kay ate dahil baka hindi lang niya napansin ang aparador doon. Pinili ko na lang na ipagwalang bahala ang sinabi niya at nakinood na lang ako ng TV.

Mayamaya pa'y nakikitawa na rin ako sa mga hirit ni Vice. Kaya lang 'di ko maiwasang hindi pansinin ang nakatayo sa likuran ng host.

Anong ginagawa ng bata doon?

Guest din ba ito ni Vice?

Kung gano'n, bakit hindi niya ito kinakausap?

"Ate, bakit may bata sa likuran ni Vice?"

Kumunot ang noo ni ate.

"Ha? Anong bata?"

"'Yong nasa likuran ni Vice."

Tinitigan niya ng mabuti ang TV.

"Wala namang bata d'yan. Yang tatlong lalaki lang ang guest ni Vice," she explained as she pointed to the three men the host was talking to.

"Imposibleng hindi mo nakikita. Tignan mo kasi ng mabuti," I still insist.

"Hay naku, Ann! Wala naman kasing bata d'yan."

I couldn't stand it so, I stood on the side of the TV.

"Ito ang bata oh," sabi ko habang tinuturo ang batang babae na nakatayo lang sa likuran ng host.

Napanganga naman si ate.

"A-anong ginagawa ng bata?"

Tinignan ko ng mabuti ang TV.

"Nakatayo lang sa likod ni Vice habang nakatingin ng masama sa isa sa mga guest."

Bigla na lang pinatay ni ate ang TV at hinila ako paakyat ng hagdan.

We talked for a while before entering our respective rooms. She said that my third eye might open again, which is why I can see strange things again.

May third eye kasi ako simula pa noong bata kaya lang pinasara ko sa isang eksperto dahil madalas hindi ko na nakakayanan ang mga nakikita ko. Tulad ngayon.

Ngunit bakit ngayon pa 'to bumalik? Kung kailan gusto ko magpahinga saka naman may manggugulo sa akin.

Upon entering the room I lay down next to Anna who was fast asleep. And because I was so tired, I also quickly fell asleep.

***

Narrator's POV

May dalawang nilalang na biglang pumasok sa kwarto nila Ann. Dumaan sila sa bintana na nakaawang ng kaunti.

"Siya na ba 'yon?"

"Oo, siya na nga. Halika ka na, pagtulungan na nating buhatin."

Binuhat nila si Ann na kasalukuyang mahimbing nang natutulog at nananaginip pa ito na lumulutang daw siya.

"Ang bigat niya."

"Ano ka ba? Hawakan mo siya ng mabuti. Baka pagalitan tayo ng pinuno kapag hindi natin siya madala ngayong gabi."

"Hindi ko na kaya. Mabibitawan ko na siya!"

Tuloy lang sa pananaginip si Ann. Sa panaginip niya ay nahuhulog raw siya mula sa itaas na lugar at nang tuluyan siyang nabagsak ng dalawang nilalang sa higaan, biglang nagmulat ang kanyang mga mata.

Lumabas agad sa silid ang dalawa.

"Hay! Panaginip lang pala. Akala ko nahulog na talaga ako," usal pa ni Ann sa sarili at bumalik agad siya sa kanyang pagtulog.

***

Ikaw!

Oo, ikaw nga.

Naranasan mo na bang managinip na nahuhulog ka mula sa mataas na gusali, puno o kahit saan basta galing ka sa mataas na lugar at nang bumagsak ka ay siya namang pagmulat ng iyong mga mata at napagtanto mong nakahiga ka lang pala sa iyong higaan?

Mag ingat ka!

Baka may bumubuhat din pala sa 'yo pero hindi mo lang alam.

***