29. İlk Buluşma Heyecanı

1217 Words

GÖKMEN Biriyle telefonda konuşmak yüz yüze konuşmaktan daha kolaydı sanki. Ya da ben, yeni biriyle sohbet etmeyi unutmuştum. Kumsal’dan sonra hayatımdaki arkadaşlarım hariç, konuştuğum tek kişi Elvan’dı ve onunla da sadece telefonda konuşuyorduk. Hoş sadece mesajlaşıyorduk, konuşma kıvamına bile geçememiştik. Kahvemden bir yudum aldım. Kimseye kendimi tanıtmak ya da anlatmak zorunda kalmamıştım hiç… Kumsal hep hayatımdaydı. Elvan ile de öyle kendiliğinden gelişmişti zaten… “Gördüğün gibi işte. İşim hariç pek hareketli bir hayatım yok açıkçası…” Kızaran yanakları, tatlı paniği yüzümü gülümsemişti. Dün akşam annemle oturup, hiç yapmayacağım bir şey yapıp dizi izlemiştim. Kahve içeceğim kadını tanımak mı istemiştim neydi derdim bilmiyorum. Fakat dizide ki kadınla, şu an karşımda oturan k

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD