GÖKMEN
Gözlerinden geçen anlık paniği yakaladığım için geriye doğru yaslanıp gardımı aldım. Nasıl bir cevap vereceğinin merakıyla yüzüne odaklanırken mimikleri ve hareketleri heyecanını açık bir şekilde ele veriyordu.
“Sadece dikkatimi çekti,” dedi dudaklarını yalayarak. “İlk buluşmamızda, yüzüme bakmadan önce masanın numarasına bakmıştın ve ifaden rahatladı. Şimdiyse tabağında tek kurabiye görünce yüzünü buruşturdun.”
Verdiği cevap mantıklı görünse de biraz önceki sözlerinin altını dolduracak kadar gerçekçi değildi.
Bu durumu keşfeden biri sayılarla sorunun mu var diye sorardı. Yemezsin sen şimdi gibi bir tepki vermezdi kesinlikle…
“Çok dikkatlisin,” dedim yüzümdeki gülümsemeyi bozmadan. Gece benim için farklı bir ambiyansa evrilirken, belli etmemeye çalıştım.
“İşim dikkat gerektir
