DENİZ
Araba acilin önünde acı bir fren sesiyle durdu. Oflaz’ın başını kollarımda tutarken içimdeki korku çığ gibi büyüyordu. Bıçağı sabit tutmaya o kadar odaklanmıştım ki, tek bir hatam onu kaybetmeme sebep olabilirdi.
Kapılar açıldığında sedyeyle bekleyen görevliler, Şahin amcanın bağırışıyla hareketlendi.
“Boyundan bıçak yarası! Bıçak boynunda dikkatli olun.”
Sağlık görevlisi “bize bırakın hanımefendi,” dedi.
Sedyeye yatırdıkları anda elim boşalmış gibi hissettim. Kan, ellerime yapışıp kalmıştı, ellerim titreyerek havada asılı kaldı.
Arkalarından koştururken, geçmiş ve şu anın içinde sıkışıp kalmıştım. Annemin peşinden de böyle koşmuştum ama sonra bir daha gördüğümde benden gitmişti.
İçeriye girmeye çalıştım.
Görevlilerden biri “Hayır, hanımefendi dışarıda bekleyin!” diyerek uy
