EYŞAN ELVAN
Kırk kez geri adım atıp kırk birinci adımı restorandan içeriye attım. Bir başkası için biriyle yemeğe çıkmak kolay görünse de, benim için öyle değildi.
Buluşma günü yaklaştıkça içimi panik dalgası sarıyor ve dalganın içinde savrulup duruyordum.
Gökmen yemeği bir gün öne çekince o panik, tam anlamıyla bir kaosa dönüşmüştü.
Derin bir nefes alırken rahat olmaya çalıştım. Altı üstü karşılıklı yemek yiyecek, sonrasında belki bir kahve içecek ve ayrılacaktık.
Bakışlarımla içeriyi tararken Gökmen benden önce beni görmüş ve ayağa kalkarak yerini belli etmişti. Gülümsedim.
Elvan'ın, yani benim söylediğim takımı giymesi dikkatimden kaçmamıştı. Aslında ikisi de ben olsam bile bu sinir bozucu bir durumdu çünkü resmen bir başka kadının yanına gelirken, giydiği kıyafet için bir başk
