You're Still the One

You're Still The One 0.2

Chapter 3

Maagang lumuwas ng Maynila sina Save at ang daddy nito. Dalawang linggo silang mamalagi rito para na rin malaman ni Save ang mga pasikot-sikot sa kompanya. Hinahanda na ng daddy niya, dahil balang araw rin naman ang mamamahala ng kabuuhang Grande business.

Pagdating nila kompanya ay sinimulan ng ituro ng daddy niya ang mga basic na mga Gawain, pinakilala din sa mga associates at partners nito. Apat na makakapal na mga aklat ang inatupag ni Save unang araw pa lng niya. Lahat ng aklat ay related sa business, management at pamamalakad. Hindi naman nababagot magbasa, sa halip nagaganahan ng pag aralan pa lalo ang mga ito.

" Take a break son, let's have some lunch." Boses iyon ng daddy niya, di niya namalayan ang pagdating nito, kakatapos lng nito sa meeting.

"Okay dad, just give me a sec." sabi niya habang inaayos ang mga aklat na naroon. Maya-maya pa ayay kumatok sa pinto at iniluwa niyon ang secretary ng daddy niya na may dalang mga pagkain.

" Mr. Grande sir, lunch is ready". sabi nito na nakayuko pa ang ulo

" Thanks, Ricky, you can have your lunch too."sabi ng daddy niya sa secretary nito

" Okay sir, just call me if you need anything." sagot naman nito at lumabas na sabay sara ng pinto.

Maganang kumain ang mag-ama, pagkatapos nilang kumain,balik sa pagbabasa ang atensyon ni Save,samantalang ang ama ay busy na rin sa mga dokomentong nakatambak sa mesa. Mag aalas-tres na ng masulyapan niya ang kanyang cellphone. Binuksan niya ang kanyang f*******: at nag message kay Elaine. Di naman ito online, siguro may ginagawa pa ito ng mga ganitong oras.May apat na messages ito sa kanya, napangiti habang binabasa ito.

" Hi, kamusta kana dyan?"

" Kamusta byahe mo, kumain kana ba?"

" Anu gawa mo? Busy ka nga ,ingat ka po lagi diyan."

" Babe, parang ang hirap yata na di kita makita at makasama, paramdam ka naman dyan kong di kana po busy. Ingat po."

" Hi babe, I missed you already, how are you? I'm sorry, naging busy ako, pero promise di na mauulit." reply nya sa kasintahan.

Hinayaan niya lang naka on ang data niya para anytime na may message ito ay agad niyang makita at mareplyan.

Binuhos ni Save ang halos buong oras niya sa pagbabasa ng mga aklat na pinababasa sa kanya ng daddy niya. Lahat ay may kinalaman sa business, accounting, interprenuer, lahat na ata na makatutulong at may kinalaman sa business world ay pinabasa na nito. Wala ring kapaguran c Save,panay rin naman ang chat nila ni Elaine na nagbibigay inspiration sa kanya upang lalo pang pag igihan ang ginagawa.

"Son, I know that someday, mas mapalago mo pa lalo ang kompanya, at pagdating ng panahong yon , I'm sure your grandpa will be proud of you," naisatinig ng ama nya habang pinagmamasdan sya nitong abala pa rin sa pagbabasa. Halos nabasa nya na lahat ng aklat na naroon sa small library ng opisina ng daddy nya.

" Yeah dad, I will be the nxt CEO of the company in the future and I'll make sure you dad and grandpa will be proud of me" seryosong sabi ng binata.

" Even your not the CEO of the company,I'm still proud of you. Your mom and your sisters too."

" Dad,you know that Elaine is special to me, right? Can I make a request ? Seryosong sabi ng binata

" Sure,what is it?

" Since grandpa want me to study abroad , pwede mo bang wag pabayaan si Elaine?

" What do you mean by that?

" I know hindi gusto ni grandpa,at baka palayasin pa sila ni nanay Elena, wag mo namang hayaang mangyari yon dad ,please," seryosong anas at nakiki usap na sabi ng binata.

" All right, I will do anything, but you make sure na Hindi na magbabago ang feelings mo para sa kanya? naniniguradong wika ng ama niya

" Bakit dad, noong nakilala mo ba si mom, may marami ka pa bang babae bukod sa kanya?

" No. Your mom is only woman I loved. At Hindi na ako tumingin pa sa iba."

" Ganun din po ako dad, alam ko na di na magbabago ang feeling ko for Elaine"

" Don't worry okay, anyway your too young para seeyosohin ang bagay na yan"

" Basta dad, pag nasa malayo na ako Kay Elaine ,tutulongan mo sya palagi please, at sana do nya malalaman na tinutulungan mo suiya. Alam mo naman yon lahat kinakaya ,baka pag initan rin ni grandpa,halata naman kasi na ayaw niya Kay Elaine "mahabang sabi ng binata sa ama.

Wala ng tinatago sa daddy niya, lahat ng bagay ay halos alam nito pagdating sa kanya. Kasundo nya ito at best friend na maituring.

Chapter 4

Mabilis na lumipas ang panahon, araw ng pagtatapos nina Elaine at Save sa senior high school. Masayang Masaya si aling Elena para sa anak bukod kasi sa high honor ito,makakamit na rin nito ang pangarap niya para sa anak.

Si Save naman sinusulit ang panahon na kasama si Elaine, napagkasunduan kasi ng Lolo niya na lilipad papuntang Canada para doon mag aral.

" I have something for you" sabi ng binata habang naka upo sa sila sa ilalim ng Puno ng mangga.

" Anu ba kasi yan, kanina kapa nangungulit Kay nanay na payagan akong sumama sayo?" tila pagod na usal ng dalaga ,napagod kasi talaga . Pagkatapos kasi ng graduation nila tumulong sa pag aasikaso sa mga bisita. Isang malaking salu-salo ang ginanap no Don Ramon sa mansyon dahil sa pagtatapos ni Save.

" Here," ginanap nito ang kamay ng dalaga. Isang kwentas na halatang mamahalin.

" Hindi Save, di ko matatanggap yan," sabi ng dalaga sabay balik sa ng binata ang kwentas.

" It belongs to you, babe. At sana tanggapin mo, di ko kinupit o pinabili Kay daddy yan. Pinagipunan ko talaga yan para maibigay ko sayo to. Please tanggapin mo na. namumungay ang mga matang paku usap ng binata.

" Mahal to, sa itsura pa lng ng kwentas alam ko na mamahalin,panu pag nawala ko to? Kulang siguro sampong taon kung pagtatrabahuan dito sa mansyon." Mahabang sabi ng dalaga

" Alam ko na iingatan mo yan, walang katumbas na halaga ang pagmamahal ko para sayo babe, please always remember that. "

" Mahal kita Save, alam mo yon. Pero paanu kung makahanap ka ng ibang babae don sa Canada, panu pag nagising ka isang araw na di pala too ang naramdaman mo para sakin? Sabi ni nanay malayong maabot kita,kasi nga di ba mayaman ka, at- di na natapos ng dalaga ang sasabihin dahil biglang pinigil ng binata sa pagsasalita gamit ang daliri nito na inilapit sa labi ng dalaga.

Mataman nitong pinagmamasdan, naaaninag niya sa mga titig at kilos ng binata ang totoong naramdaman nito para sa kanya.

" Please do trust me,okay? Mag -aaral lng ako doon at pagbalik ko pangako magpapakasal tayo" Puno ng pag mamahal na sambit ng binata habang isinusuot sa dalaga ang kwentas.

" Aasa ako sa pangako mo Save, mahal kita at alam ko sa Sarili ko na ikaw lang ang mamahalin ko habang Buhay" madamdaming sambit ng dalaga

" Babe,can I have my first kiss ,since eighteen kana naman next week?seryosong bulong ng binata sa dalaga, habang yakap yakap ito. Mula kasi na naging sila ay di pa ito pumapayag na halikan niya sa mga labi,tanging sa boo at pisngi niya lng ito nahhalikan. Ito kasi ang unang hiniling ng dalaga sa kanya noon, nererespeto niya naman ang desisyon nito.

" Hmmm, basta saglit lng talaga ? Nahihiyang sabi nito

" Yes,just for 1 minute"sabi ng binata

"Anung one minute ka jan, one second".sagot ng dalaga

" three minutes" sabay taas ng binata sa dalawang kamay

" Anung three minutes ka jan, hello"reklamo ng dalaga

" Two minutes"seryosong sabi nito

" Two seconds"

- di pa man niya natatapos ang sasabihin ay pinihit nito pa harap,saka hinalikan. Nanginginig ang mga tuhod niya sa unang pagkakataon na hinalikan nito sa mga labi. Di niya nabilang kung ilang Segundo o minuto tumagal ang halik na iyon, ang tanging alam niya lang ay sayang naramdaman.

Chapter 5

Two months later

" Welcome Save! It's good that finally your here. boses iyon ni Don Ramon naka business suit pa ito na halatang kakagaling lamang sa meeting.

"Hello grandpa. " Sabay bless dito.

" How's your flight? Tanong nito

" Okay lng naman grandpa,though nakakabagot ang byahe" tila walang lakas na sabi ng binata

" That's okay, anyway masanay ka rin. It's just the beginning. In two days you will be visiting your school. Susunod din naman si Shine sayo kasama ang mommy mo " mahabang pahayag ni Don Ramon.

" Yeah grandpa,"

" Well, magpahinga kana muna, ipapatawag na lng kita pag nakahanda na ang hapunan ."

" Okay grandpa," sabi niya at humakbang na patungo sa kanyang silid.

Napakalaki ng bahay ni Don Ramon , at halos lahat ng kasangkapan,desenyyo at mga gamit at magarbo at mamahalin. Nagsinula na ng humakbang patungo sa kanyang silid. Napagod ng sobra sa byahe. Drained din ang battery ng cellphone niya. Pabagsak ng umupo sa kama . Di na niya namalayan kung ilang oras ng nakatulog, nagising na lng dahil sa mahihinang katok na nagmunula sa labas.

" Hey ,Save are you still asleep? naiinip na sabi ng boses babae sa labas ng kanyang silid.

Napabangon bigla, dahil iba ang itsura ng silid na kinarorounan niya ngayon. Pinakinggan niya ulit ang boses ng babae na paulit-ulit tinatawag ang pangalan niya . Akala niya boses ni Elaine ang naririnig, pero di nagtagal ay napagtanto niyang Hindi pero parang nauulinagan niya ang boses nito .

"Sh*t! I forgot to charge my phone!" At dali-daling kinuha ang kanyang cellphone at saka tinungo ang outlet.

Pagbukas niya ng pinto ay nabungaran niya si Trexie,magkaklase sila at sabay ding nagtapos. Magkasosyo ang daddy nito at ang grandpa niya.

"What brought you here" nakasimangot na paninita ng binata dito

" Your so mean to me as always, kakarating ko lng din dito ,and I have good news Save ,dito ako mag aaral" masayang sabi nito at akmang yayakap sa binata.

" Hey, behave yourself woman! And I don't care kung bakit ka nandito. Now, get loss!" pantataboy ng binata dito. Pero tila Hindi ito nakarinig, humawak parin ito sa bisig ng binata at hinila ito pababa. Walang kaalam -alam si Save na may mga kamay na kumuha ng larawan sa kanila sa ganoong tagpo.

Naninibago man so Elaine. Sa set up nila ni Save ay kailangan, alam niya masasanay din 22kalaunan. Di pwedeng tumigil pati pangarap niya dahil sa malayo ito, nangako sila sa isat-isa na pagbubutihan nila ang kanilang pag aaral. Lagi din naman silang nag video call at chat sa social media. Aminado rin ang binata na nahihirapan ito pero para sin naman sa future ang gaagwin nila.

" Congratulations miss Sebastian, you've got the full scholarship sponsored by Grande Philippines. Good job!" boses iyon ng sekretarya ng Grande Philippines Foundation. Sino ba namang mag aakala na makapasok at isa sa maswerteng mabigyan ng scholarship. Dumaan sa lahat ng proseso, gumastos din sa mga requirement na kailangan,at lalong naipasa nya ang exam kaya alam niya deserve niya iyon

"Thank you ma'am" sagot niya na di maitago ang mga ngiti sa mga labi

" You're welcome .

" Ma'am pwede ba akong magtanong? Baka may nangangailangang part time na trabaho dito,kahit anu po, baka may irerecommend kayo sakin?"

" Cge,hayaan mo, tawagan kita bukas. Pero baka naman makakaapekto yan sa pag aaral mo? Tanong nito.

" Naku, Hindi po maam , pangako po pagbubutihan ko po talaga ang pag aaral ko at ang trabahonh ibibigay nyo sa akin." Sanay naman sa mga Gawain kaya alam niyang makakaya niya iyon.kakayanin niya talaga para Kay nanay Elena niya

"Okay, update kita bukas" sabi nito kasabay ng maluwag na ngiti. Parang mabait naman ito, sa tono at pakikitungo nito sa kanya ay halatang mabait ito .

" Cge po ,salamat po talaga ma'am Cindy. Mauuna na po ako maam" paalam ng dalaga rito.

Ilang minuto pa ang nakakaraan ng tumunog ang telepono.

" Hello po, yes sir,isa po sa naka avail ng scholarships ng kompanya, kaya lang po naghahanap po ng part time job sir? Okay sir ,I'll inform her right away. Bye po sir.

Masiglang ibinalita ni Elaine sa Ina ang mabuting balita , kasalukuyan itong namamalansta at halatang pagod na pagod . Ganun pa man tuwang tuwa ito para sa anak. Pangarap niya talagang nakapagtapos ito, kaya nga hanggat kaya ng katawan niya na magsilbi sa mansyon ay titiisin niya. Dahil balang araw alam niyang magtatagumpay ito sa minimithing pangarap nito.

"Nay, ako na po Jan, parang subra po kayong napagod sa buong maghapon," wika niya sa Ina. Maraming katulong naman ang mansion, kaya lang parang di sanay ito na walang ginagawa lalo pat laging naiisip nito ang kabutihan ng mga Grande.

"Abay sigurado ka ba?

" Oo naman po nay, mana ata ako sayo, di ata to natatablan ng pagod" nakangiting sabi ng dalaga sa Ina sabay yakap ng mahigpit dito.

" Ito talaga, baka naman may gusto kang hilingun sakin kaya naman ang lambing mo ngayon" nakangiting paninita ng Ina dito sabay kurot sa tagikiran nito

"Nay naman" tumatawang sabi ng dalaga sabay ilag sa Ina, di naman malakas ang pagkurot nito sa kanya, sadyang exaggerated lng . Kahit wala itong pinapakilalang tatay sa kanya,ni minsan ay di niya naramdaman na may pagkukulang ito

" Nay, balang araw di muna kailangan pang magtrabaho. Papatayuan kita ng making bahay nay, di kana nagluluto,ikaw na Ang pagsisilbihan" pangako niya sa Ina

" Ikaw talagang bata ka, mas gusto ko pa ring pinagsisilbihan kita, mahal kita nak eh, kaya di ako mapapagod. Oh ,maiwan na kita rito , tutungo muna ako sa kusina" paalam nito.

Chapter 6

Saktong pag alis ng Ina ang pagtawag naman ni Save via videocall. Excited ng maka usap ito. Naging busy na din ito sa pag aaral at halos di tugma ang mga oras na bakante nilang dalawa. Nalulungkot ng isipin na madalang na itong maka usap ,pero ganun paman bumabawi silang dalawa pag nagka usap.

" Hi babe, I really missed you so much" bungad ng binata sa kanya habang inilapit ang mga labi sa screen

" Ako rin po Mr. Grande, sobrang miss na po kita," madamdaming Turan ng dalaga

" Why so formal? You never talk to me that way, last time as I remember" tila may pagtatampo sa tinig nito.

" Sorry na babe, pwede bang magtagalog ka naman, kahit magtatagal ka pa Jan, wag mo kalimutan Pinoy ka pa rin" nakangiting sabi ng dalaga, mapagkamalang foreigner ito panu ba naman slang nitong magsalita, at ang accent naku po nakakaluka,. Kaya nga pinagtripan niya agad ito

" Okay, pero Hindi ibig sabihin non na I don't know how to speak Tagalog,it's just-

" Ayan kana naman sa English mo eh" , putol ng dalaga sa sasabihin ng binata

"Oo na po,mahal ko,sabi mo eh. nga pala, malapit na birthday mo , how I wish magkasama tayong dalawa sa araw na iyon" may halong lungkot na sabi ng binata.

" Okay lng yon babe, kahit busy kana Jan alam ko naman ginagawa mo akong isingit sa busy schedule mo." Lagi kasi itong busy,pag wala itong pasok,sinasama ni Don Ramon sa mga conferences,meetings at iaba pang event na makatutulong daw para sa binata.

" Babe no matter what happened, gusto kung malaman mo na kakapit ako sa pangako natin sa isat isa. Basta tandaan mo lagi ,ikaw lng ang nag may ari nito" sabay turo sa dibdib nito.

" Lagi Kong tatandaan yan, at ikaw lng ang nagmamay ari ng puso ko Mr.Grande. Tandaan mo yan "

Halos mag iisang oras din silang nag usap , masayang sinusulit ang bawat minuto na kahit papanu maibsan man lang ang pananabik nila sa isat isa.

Nagising si Elaine sa ingay na nagmumula sa labas, di niya alam kung bakit bigla ng kinabahan, napabalikwas ng bangon at dali daling lumabas para alamin ang pangyayari.

Nakita niyang nakahandusay ang walang Malay na Ina, ang bawat naroon ay halatang natataranta, may nagsigawan na di mawari. Tila tumigil ang mundo ni Elaine sa nasaksihan,di niya namalayang nawawalan ng lakas ang kanyang tuhod at natagpuan niya na lng ang Sarili na nakaluhod sa lupa. Walang tigil ang pag agos ng kanyang mga luha at ang mahihinang hikbi na kahit anung pilit niyang ihinto ay di niya mapigil.

"Elaine, wag kang mag alala ening, tumawag na kami ng ambulansya." Boses iyon ni Aling Maring ,isa sa mga katulong ng mansyon.

" Nay! " Tawag niya sa Ina ng kalaunay nanumbalik ang kanyang lakas at nilapitan ang Ina

" Kahapon q pa pinag sabihan itong si Elena na magpatingin na sa bayan, pero ayaw making eh, sabi pa kaya niya lang daw at pahinga lng ang kailangan" mahabang sabi ni Aling maring.

" Wala naman po akong kakaibang nakita Kay nanay na kakaiba Aling maring, maliban kahapon na parang pagod." mangiyak-ngiyak na sabi ng dalaga.

" Ayaw niya kasing mag alala ka ,kaya di niya pinapahalata."

" Nay, gumising po kayo, ang data nyo naman nay eh, di ba wala tayong sekreto sa isat -isa? Bakit naman ganun nay? " Napahagulhol na sabi ng dalaga habang yakap -yakap ang Ina na wala pa ring Malay.

Dumating na Ang ambulansya na magdadala Kay Aling Elena sa hospital. Hanggang sa makasakay na sila ay di pa rin makuhang bumitaw ni Elaine sa Ina kahit po sinasabihan ng mga rescue team na naroon na hayaan silang Gawin nila ang kanilang trabaho. Ngunit mapilit ang dalaga, naawa na rin kalaunan ang mga ito sa kanyaat hinayaan na Lang din ng mga ito.

Pagdating nila sa hospital ,dali-dali ring sinalubong sila ng apat na babaeng nakaputing uniform,isa sa mga iyon ay doktor dahil sa stethoscope na nakakabit sa leeg nito.

" Miss let us do our job, your mother will be safe in no time" boses iyon ng doktor ,mahigpit pa rin kasi ang pagkakayakap ni Elaine sa Ina na di nya namalayan na nakarating na pala sila sa hospital.

" Okay po doc, please po tulungan nyo po ang nanay ko" mangiyak-ngiyak na sabi ng dalaga.

" We will".tipid na sagot ng doktor.

Hanggang sa tuluyan sumara ang pinto ng emergency room kung saan pinasok ang ina. Di mapakali, lutang na nagpabalik-balik sa kakalakad sa harap mismo ng pinttuan ng silid. Naglalakbay ang kanyang isip, di niya yata kakayanin kung may mangyaring masama sa Ina. Ayaw niya pang malawa ito, ito ang lakas niya, ito rin ang inspirasyon niya upang abutin ang mga pangarap, magiging walang saysay lang ang lahat kung wala ang kanyang ina.

Chapter 7

Halos dalawang oras ang nakalipas ng bumukas ang pintuan ng emergency room, lumabas Mula room ang doktor,tila do mabasa ang Mukha nito na lalong nagdagdag ng kabang naramdaman ni Elaine.

" Dok, kamusta na po ang nanay ko? Agad niyang tanong sa doktor.

" Yes, what's your name miss? tanong ng doktor sa kanya

"Elaine po dok,"

" Elaine, Your mother suffered from sudden heart attack" sabi ng doktor

" Po? Panu po ba mangyari yon? Di ko naman po napapansin na may ganyang iniindina ang anany dok" umiiyak niyang sabi sa doktor

" The case of your mother is somehow rare, pero posibling nakuha ito ng nanay mo sa parents niya, hereditary kasi ang mga ganitong kondisyon, as of now still unconscious pa rin ang mother mo, we do some series of tests para sa kanya." mahabang paliwag ng doktor sa kanya.

" Wala po bang signs yan dok? Paanu po na di ko man lng napansin si nanay na may ganyang dinaramdam?"pahikbi niyang tanong sa doktor

" Well, usually kasi ang ganitong kondisyon may mga signs naman pero pwede ring baliwalain sa unang stage nito. But kung may pangyayari sa buahy ng isang tao na kinatakutan niyang sobra o pangyayari na sobra niya dinamdam na naging dahilan ng sobrang pagbilis ng t***k ng puso na going dahilan ng kinahinatnan ng nanay mo ngayon, wala ka bang napansing dahilan ng pagkaganito ng nanay mo ?

" Parang wala naman po, masigahin po ang nanay ko, ko ng po nakitang malungkot ni minsan po" umiiyak pa ring sagaot ng dalaga.

" Let's wait

Nanlulumo sa narinig, so niya alam ang gagawin. Tila nagbabadyan tumigil ang mundo nya. Di niya yata makakaya kung anuman ang sakaling sasapitin ng Ina. Panung mangyaring may ganung dinaramdam ang Ina . Sa ganung lalim na pag iisip ,tumunog ang cellphone niya. Si Save ang tumatawag via videocall. Dali dali niyang inaccept iyon. Kailangan niya ng masandalan ngayon, wala ata ng sapat na lakas para lumaban, lalo pa ngayon na nasa gitna ng panganib ang Buhay ng kanyang ina.

"Save" pagkasagot pa lng niya ay agad rin tumulo ang mga luhang kanina pa nagabadyang lumabas sa mga mata niya.

" Babe,be strong, everything will be alright! I know nanay Elena, I know- we know she will make it. She will make it for you babe, magpakatatag ka,kahit malayo ako sayo,alalahanin mong nandito lng ako para sau." bakas sa boses ng binata ang labis na pag alala,pero ganun pa man pilit ding pinapatatag nito ang loob ng dalaga.

" Ang hirap Save, paanu ako? Bakit nagkaganito si nanay? Humahagolhol na sabi ng dalaga

"Babe,wag kang panghinaan ng loob, ngayon ka mas kailangan ni nanay Elena,"

" Babe,unconscious pa rin so nanay Hanggang ngayon, at di ko alam kung kailan magigising, di ko alamm ang gagawin ko"

" Babe, lets pray for nanay Elena, I believe in no time babe gigising rin si nanay, kaya wag ka nang mag alala dyan. Tama na Ang iyak , sobra nang namamaga ang mga mata mo. Segi ka ,nakakapanvit kaya ang namamagang mata" pilit na pinakakalma nga binata si Elaine upang maibsan man lng kahit konti ang mga naramdaman nito.

" Pag ganun na ako, mamahalin mo pa rin kaya ako pag pumangit na?

" Sympre naman no, di naman nakakbawas yon sa pag mamahal ko sau babe, kaya tama na yan ,okay?

" Babe, salamat talaga, pilalakas mo loob ko."

" So stop worrying babe,okay? Everything will be okay"

" I missed you so much, how I wish that I'll be with you at this time. "

" I missed you too babe. Thank you sa pagtawag mo, kahit malayo ka kahit papanu, andyan ka pa rin para sa akin"

" I love you ,babe." Sagot ng binata

" Mahal rin kita Mr.Save Grande.