You're Still the One

You're Still The One 0.4

Chapter 8

Dalawang araw ng unconscious si Aling Elena. Lumabas na rin ang mga tests na sinagawa dito. Di pa rin stable ang condition nito, at ayon sa doktor na tumitingin,tila nababawasan raw ang percent ng recovery ng pasyente na lubha namang ikinabahala ni Elaine. Panay pa rin ang kanyang pagpunta sa simbahan at pagdarasal. Naniwala sa himala, alam niya na may mas nakakaalam ng hinaing ng puso niya, at umaasa sya na mangyari ang daing ng kanyang puso ang maligtas sa bingit ng kamatayan ang Ina.

Halos araw-araw na nasa hospital si Elaine nagbabantay sa ina. Kahit papanu ay masigla sa araw na iyon. Ngayon ang araw ng kanyang kaarawan. Pagbukas niya pa lng ng kanyang social account ay nakita niya ang daming messages ,una niyang hinanap sa mga iyon ang message ni Save.

" Babe,happy birthday to you! I wish you more birthdays to come, be strong and stay stronger for us. You know how much I love you, and no matter what happened always remember that I'll always be here for you. Keep seef as always. I love you so much. Sending hugs and kisses!" Napangiti habang binabasa ang katagang galing sa binata. Dibpa man niya nabasa lahat ng mga mensahe ng biglang gumalaw ang kamay ng kanyang Ina. Nabitiwan niya ang cellphone sa nasaksihan. Napatayo ng bigla at nagsisigaw sa Ina sa labia na kahang nadarama.

"Nay! , Nay salamat po panginoon sa binigay nyong regalo sakin. Sobra po akong nagpapasalamat sa iyo!" Lumuhulang sabi ng dalaga sa Ina at agad niyakap ito. Di naman masyadong mahigpit ang pagkakayakap nya dito , medyo tinaasan nya ang unang sa ulong bahagi nito, at dali daling pinindot ang intercom na naroon.

" Nurse station, gising na po ang pasyente sa room 311" sabi niya habang nagsasalita sa harap ng intercom

Ilang minuto ang nakalipas bumukas na Ang pinto ng silid ng Ina, at pumasok ang dalawang nurse at ang doktor, pinalabas muna saglit.

Cheneck ng mga ito ang nanay niya, halos di naman tumitigil ang kanyang mga luha. Luha iyon ng sobrang kaligayahan, at iyon na yata ang pinakamalaking regalo na kanyang na tanggap.

Kasalukuyan ng nakaupo sa labas ng silid ng Ina ng may nag abot sa kanalya ng isang Rosas na kulay pula. Nagatubili pa ng tanggapin iyon.

" May nagpapabigay po miss, para po daw sa inyo" sabi ng isang dalaga na may maaalon na buhok . Ang seksi nitong tingnan sa suot nitong dress na above the knee.

" P-para sakin? sabay turo niya sa Sarili na nagatubili pa ring tanggapin ang Rosas.

"Yes miss, I'm not mistaken "! Saad ng babae

" K-kanino p-po ba g-galing? Nabubulol na tanong niya dito. Wala naman ng maisip na magbibigay ng bulaklak sa kanya, blqngko ang isip na tinanggap ang Rosas.

Inamoy -amoy niya iyon , at isa naman batang babe na naka upo sa wheelchair ang nagabot ng isang rose sa kanya.

" Para po sa inyo ,magandang binibini" matatamis na ngiting sabi ng bata.

" Sino po bang nagpapabigay? " tanung niya sa bata . Ngunit umiling lng ito saka nagpatuloy na habang tinutulak ng kasama nito ang wheelchair .

Nangpalinga-linga pero wala talaga ng makita kung sino ang nagpapabigay ng mga rosas. Di pa man maka get over isa na namang nurse ang may dala ng isang Rosas ulit ,at sa pagkakataong ito may kasama na itong maliit na sulat.

" I love you the day we meet, and forever!"

Pagkabasa niya sa mga katagang ito ay dali dali niyang sinundan ang nurse na nagmamadaling bumaba ng hagdan.Gusto niya tanungin ito kung kanino galing dahil di niya na makakayang hulaan pa ang misteryosong nagpabigay ng bulaklak. at gusto man niyang isiping Kay Save iyon galing subalit mas malaki naman ang posibilidad na Hindi dahil sobrang layo ng Canada, at Pilipinas para lng umuwi ito at magbigay lng ng Rosas. Kaya pinilit niyang iwinaksi sa isip iyon.

Pilit niyang hinahabol ang nurse,pero narinig niyang may tumatawag sa pangalan niya,huminto at nilingon ang boses ng isang babae na tumatawag sa kanya. Isang nurse ang hingal na lumapit at sabay sabing

" Hinahanap po kayo ng pasyente miss, pwede mo na po ng puntahan, kanina pakita hinahanap" sabi ng nurse. Bigla ng bumalik sa katinuan niya,nakalimutan niya bigla ang Ina at nakatoon ang isip sa nagbibigay ng Rosas.

"Segi po, nurse, puntahan ko na po ang nanay." sabi niya dito at nauna nang humakbang.

Chapter 9

Agad rin naman niyang narating ang silid ng Ina. Pinihit niya ang door knob,pero nakalock ito. Kumatok ng mahina at pinihit uli Ang pinto, nakalock pa rin ito at a ok I'll oyaw bumukas ang pinto. Dahan- dahan niyang tinulak ito at sinilip niya ang loob, nakapatay ang ikaw at tahimik , nag panic na .

" Nay"?!!?! Tawag niya rito bakas sa boses ang takot at labis na pangamba.

Biglang bumukas ang ilaw at nakita niyang nakatayo sa gilid ng kama ng kanyang Ina si Save. May kumpon ng mga rosas itong hawak, nakangiting nakatitig sa kanya. Paulit-ulit niya kinurap ang mga mata, tila do talaga makapaniwala na nasa harap niya ang binata.

" S-Save!?!!??halos di pa rin maka get over na sambit niya sa pangalan ng binata.

" Babe, happy birthday!, sabi nito at bumaling Kay nanay Elena. " Pwede ko po bang mayakap so Elaine, nay? nagsusumamong sabi ng binata sa Ina ng dalaga. Tumango lang ito at ngumiti mababakas pa rin dito ang panghinaan.

Agad namang niyakap ng binata ang dalaga ng makitang tumango ang Ina nito. Niyakap niya ito ng napakahigpit. Di namalayan ni Elaine na buhat-buhat ng binata . Nagtama ang kanilang mga mata. Napakagwapo na nito, mataman nitong tinitigan that seems memorizing her face. Akmang halikan nito ngunit biglang tumikhim si aling Elena. Noon lng nakuha ang atensyon ng dalawa. Nahihiyang bumitaw ang dalaga sa pagkakayap dito.

" Here," sabay abot ng binata sa bitbit nitong mga rosas.

"Thanks, kailan ka pa dumating? Ba't di ka man lang nagsabi sakin na uuwi ka? Panu na pag- aaral mo? Pati nanay ko dinamay mo pa, di mo lang alam na subrang natakot ako kanina nong di ko mabuksan Ang pinto?" Sunod- sunod na mga katanungan ang binato nga dalaga sa binata. Nagtaas ito ng dalawang kamay na tila nagpapahiwatig ng pagsuko sabay sabi

" Wait, just one question at a time , okay? First, paglapag ko sa airport dito ako dumiretso. Second pagsinabi ko saying uuwi ako ,masusurprise ka pa rin ba? Nakangiting sagot nito." And lastly, everything is fine ,don't worry. I can't even sleep at night knowing na nandito sa hospital si nanay Elena. I can't even think straight , so I have to do this, gusto kung damayan ka sa sitwasyon mo ngayon. And I'm glad na okay kana nanay Elena ." Akmang magsasalita ang ale ng pigilan ng dalaga.

" Nay, wag po muna kayo magsalita, baka makasama pa po sa inyo, magpahinga po muna kayo nay. Nagpapasalamat po ako nay na nagising na po kayo. Nag alala poa ko sa inyo ng sobra nay." Mahabang saad ng dalaga kasabay ng pagtulo ng mga luha.

Ginanap ng Ina ang kamay ng anak at ngumiti dito, staka dahan dahang pumikit bahang hawak -hawak ang mga kamay nito.di nagkaon ay lumuwag ang oagkakahawak nito sa kamay ng dalaga senyales na nakatulog na ito.

" Babe, pwede bang ako naman ang humawak ng mga kamay mo?" boses iyon ng binata pero mahina lng ang pagkakasabi nito na parang bumubulong. Ayaw naman nitong maistorbo ang nanay Elena.

" Babe, this is the best birthday ever! Thank you talaga di ko inaasahan na darating ka" madamdaming Saad ng dalaga.

" I really missed you babe, " sabay hawak sa mga kamay nito at dinampian ng halik ang isang kamay nito.

" Pero paanu pag nalaman ng Lolo mo na umuwi ka, baka Magalit Sayo yon?" tanung ng dalaga sa binata.

" Grandpa is in Paris, 3 months doon, besides I have dad, kaya alam Kong walang magagawa si Lolo."

" Ikaw ha, pero sobrang thank you kasi dumating ka sa di ko inaasahan g pagkakataon," sabay yakap sa binata. Niyakap din nito ng mahigpit.

Nanatiling magkahawak ang mga kamay ng dalawa habang sinusulit ang mga panahong magkasama sila. Panay rin ang kwento nito ng mga karanasan nito habang nasa Canada ito. Lalo tuloy bumangon ang kagustohan ni Elaine na magsikap ng mabuti sa pag aaral para balang araw ay mapuntahan niya rin ang Lugar na sinasabi ng binata.

In Paris

Nakarating Kay Don Ramon na umuwi ng Pilipinas si Save dahil kay Elaine at sa nanay nito. Galit na Galit ito sa ginawa ng apo. May ka usap ito sa telepono.

" Kailan babalik sa Canada? Talagang sinusubokan ako ng mag inang yan ah, pinaka ayaw ko ay ang sagabal sa mga planu ko para Kay Save" nanggagalaiting sabi ni Don Ramon sa kausap.

" Well, ganyang naman talaga yang si Elaine grandpa eh, even noong high school pa lng kami, pabida na talaga yan" naiiritan sabi ng babae sa kabilang linya.

" This thing must be stop! Let me hundle this hija, sinisigurado ko sayo , bukas babalik na ng Canada si Save"

" I know you grandpa , you will never disappoint me, please grandpa make it quick, baka kasi di na maisipan ni Save na bumalik dito sa Canada" mahabang sabi ng babae na dinagdagan pa ng mga hikbi ang pagsasalita nito. Lalo pang nadagdagan ang panggagalaiti ni Don Ramon so Save ang future ng Grande Group of Companies. Ito ang magpapatuloy ng kanyang mga nasimulan. Hindi pwedeng may makapagpigil sa binata.

" You will know it first thing in the morning" Saad ni Don Ramon sa kausap sabay baba ng telepono. Agad ding nitong tinawagan ang daddy ni Save na si Steve. Agad rin naman sinagot nito.

"Yes ,papa? Mahina ang boses nito na halatang nasa kalagitnaan ng meeting.

" I knew it! Kinonsente mo na naman ang anak mo kaya nasa Pilipinas ngayon ? Bungod agad na sabi ni Don Ramon pagkasagot pa lng nito ng cellphone.

" Yes papa ,I will not deny it. Besides he's not really that busy at school. " pangangatwirang nito

" Steve, you know me better than anyone, don't make me do my way on how to get rid of that girl and her mother! They were Save's distractions !" Nagsisgaw na ito sa kabilang linya,

" Papa, yan ang bagay na di mo pwedeng pakialaman, kilala ko anak ko, marunong ng sumunod sa gusto mo. Pero di mo magustohan ang ibabalik niya sayo sakaling pakialaman mo ang isang bagay na nagbibigay saya sa kanya" katwiran ng daddy ng binata.

" Stop it! Ako ang masusunod! I want that girl out of Save'system! And you should do whatever I want! "

" No ,papa! I've been following all yours decisions all this time basta para sa company, but if it includes my son, it's different papa. " Pano ng awtoridad na pagkakasabi nito

" Do you really think, I will just accept no for an answer? You must be kidding me Steve" bakas sa tinig nito ang pang uuyam.

" Well all I can do is to convince my son to go back, and nothing more papa. Save is already twenty two, alam na niya ang makabubuti sa kanya. Malaki ang planu niya sa Grande Group at may tiwala ako sa anak ko papa " pinal na sabi nito.

" You better tell your good son to go back, or else I will end up the life of that Elena. Alam mong isang tawag ko lang sa doktor ay pwede niyang Gawin ang lahat ng gusto ko kapalit ng pera . Kaya pag isipan mong mabuti" saka pinatay ang linya.

Chapter 10

Kinabahan sa banta ng ama, kilala niya ito, di ito makapapayag na di nasusunod ang gusto nito. Dapat makabalik na agad ang binata sa Canada bago pa man may di kanais nais na mangyari.

Walang kapaguran ang binata na tila ba Hindi ito nauubusan ng kwento. Mga kalulohang ginagawa niya kung naiinip sya sa bahay ng Lolo nito at maging sa mga bakong mga kaklase.Naputol lamang ang pag uusap nila ng biglang tumunog ang cellphone ng binata. Ang daddy niya ang tumatawag .

" Babe, excuse me,I have to take this call, it's dad"

" Okay babe,sagutin mo na baka importante yan" sagot ng dalaga.

Lumabas ito ng pinto upang kausapin ang ama, baka kasi magising si nanay Elena pag sa loob niya sasagutin ang tawag.

" Yes dad?" bungad niya dito

"Hey ,son, you have to go back"

" I know he knew it,dad. "

" That is why you have to return tomorrow, I already prepare everything. 4:00 am ang flight mo bukas,so ipasusundo kita Kay Miguel mamayang alas syete ng gabi." mahabang sabi ng daddy ng binata . Si Miguel ay ang family driver nila.

" Okay dad" maaaninag sa boses nito ang lungkot na naramdaman.

" You know your grandpa, you have to understand or someone will shoulder the consequences of your actions. "

" I know dad, tawagan ko na lng po si Mang Miguel mamaya".

" Okay son, I have to go. At naputol na Ang linya ng kausap.

Laglag ang mga balikat ng binata matapos makausap ang ama. Kailangan niya nang bumalik ng Canada, kung Hindi malalagot Kay Don Ramon. Bumuntong hininga ng maraming beses, iwinaksi ang lungkot na naramdaman staka bumalik sa loob.

" Pinababalik ka na? " bungad na tanong ng dalaga

" Sad to say, but yes babe, I have to go back. "

" Anung oras ba alis mo? " Nalulungkot na tanong ng dalaga

" Tomorrow morning at four". Sagot ng binata saka hinapit ang dalaga sa baywang palapit dito." But don't worry we still have time to be together." Sabi nito

Nagkatinginan silang dalawa,mataman ng tinitigan ng binata. Di niya rin mapigil ang Sarili at tila may sariling isip ang kanyang kamay na hinaplos ang pisngi nito. Napakalapit na nila sa isat isa. Halos isang dangkal na lang ang layo, Amoy na Amoy niya ang mabangong hininga nito.

" Babe,We may be apart for this time again, but my love for will never end. Gusto kung walang bumitiw sa pangako nating dalawa. " boses iyon ng binata

" Ikaw lang ang tinitibok nito ,Mr Grande, kaya kahit gaanu man katagal ay maghihintay ako sayo" naisatinig ng dalaga habang nilalagay sa dibdib niya ang kanyang kanang kamay.

" I know na marami pa tayong pagdadaanang challenges to measure our love for each other but I want you to remember that your my life, I can't live without you." At tinawid ng binata ang maliit na distansya sa pagitan nila. Napapikit na lng ang dalaga ng dumampi ang mga labi nito sa mga labi niya. Kapwa sila himihingal ng maghiwalay ang kanilang mga labi .

Mag iilang linggo na nang bumalik ng Canada si Save, pero nangungulila pa rin ang dalaga dito. Ganun pa man pinagbubutihan niya parin ang part time job niya at ang pag aaral. Nakalabas na rin ng hospital ang Ina niya. Pero may buwanang check up ito, mabuti na lng at walang binayaran kahit peso ang mag Ina,dahil sinagot ng mga Grande ang lahat ng gastusin. At iyon ang labis na ipinagpasalamat ng mag Ina.

Maagang nagising si Elaine ng araw na iyon, kailangan niyang matapos ang trabaho niya sa mansyon para makapasok na sa eskwela. Marami ng Gawain na dapat tapusin, nakatuka ngayon sa paglilinis ng buong mansyon, di pa niya pinapayagang magtrabaho na Ang Ina kaya na muna ang ginagawa sa mga Gawain na para dito. Kaya sinimulan niya na paglilinis ng matapos na kaagad.

Alas nuebe ang kanyang klase, pero alas otso pa lng ay natapos niya na Ang paglilinis, medyo nanibago pero kailangan kaysa naman si nanay Elena ang gagawa ng mga iyon .

"Anak, mag agahan kana, mahuhuli kana sa klase mo nyan," tawag ng ina nya.

" Opo nay, sandali na lng at ililigpit ko lang ang mga ito sa stockroom " sagot niya habang pinapakita sa Ina ang mga ginamit na kagamitan sa paglilinis.

" Abay bilisan mo na dyan"

"Sege po nay".

Inilagay na ni Elaine sa stockroom ang mga ginamit sa paglilinis. Dali dali ng nagtungo sa bathroom upang maligo. Medyo malagkit na pakiramdam niya dahil sa pawis. Pakanta kanta pa habang naliligo na rinig na rinig naman ng Ina . Napangiti nalang ang Ina habang pinakinggan ang anak.

" Hindi mo dapat pinagdadaanan ang mga hirap na ganito anak, kung pwede ko lang sanang sabihin sayo ang totoo, pero baka iiwan mo ako at piliin ang luho na mayron ang tatay mo" bulong ng ginang sa sarili habang binabalik sa maliit na bag ang isang envelop na kulay puti. Napabuntong hininga , bago pa man inatake ay isang sulat ang natanggap niya Mula sa Italyanong ama ni Elaine.

Nagbabakasyon ito noon sa Cebu ng magkrus ang landas nila. May malayo na kamag anak noon sa Cebu at doon nanuluyan Hanggang sa nakahanap ng trabaho.Nagtatrabaho noon sa isang bar isa ng witress. Pabalik-balik ito noon sa bar na kanyang pinagtatrabahuan. Naal

sinabayan pa ng hand gestures para mapaintindi dito ang nais sabihin.

" That's okay, I know to myself ,that you have a special place in here" sabay turo nito sa dibdib

Naputol lamang ang malalim ng pag iisip ng ginang ng maramdaman niya ang mga kamay ni

Elaine sa balikat niya.

" Nay ,okay lang po ba kayo?" tanong ng dalaga

" Hmmm,k-kuwan,wala naman anak, naisip ko lang na di ka dapat nagpakapagod magtrabaho nak"

" Wag nyo na pong inaalala yan nay, ang mahalaga po guamaling na kayo ng tuluyan"

" Oh , gumayak kana ng do na mahuli pa sa klase mo." sabi ng ginang.

" Oh segi po nay, basta wag nyo po talagang kalimutan ang gamot nyo at wag magpakapagod nay, tandaan nyo po na di pa kayo masyadong malakas" bilin naman ng dalaga. Nag alala kasi na baka magmatigas naman ito na gumawa ng mga Gawain sa mansyon.

"Opo doktora" natatawang sabi ng nito

"Bye na po nay"

Kakatapos lang ng meeting ni Don Ramon,nakaupo ngayon sa sa kanyang opisina at may hinihintay na importanteng tao. Mayamaya pa ay kinuha niya ang kanyang cellphone at may tinawagan.

"How's Save?" tanong nito sa kausap

" Everything is fine sir, his performance in school is great!"

" That's good! I'll call you,if I need anything, for now I want you to record everything he did, specially if it has something to do with a woman" Puno ng awtoridad na pagkakasabi nito.

" Right away sir"

"Good!"

Chapter 11

Bumukas ang pinto at pumasok ang isang sopistikadang babae, nakasuot ito ng high heel,nakalugay ang maaalong buhok at nakakoloretr ang mukha. Maganda ito at lalo pang nakadagdag sa kabuohang ganda nito ang hubog ng katawan. Matatamis ang mga ngiti ang nakaukit sa mga labi ng makita ang Don Ramon .

"Grandpa, thank you so much!" malambong na sabi nito

" Trexie, it's good you came"

"Of course grandpa, may utang kaya ako sayo dahil bumalik kaagad si Save dito dahil sayo,kaya here, I know you like it. Nagpatulong pa ako Kay daddy para mabili ko yan, and it's limited edition grandpa" maarteng sabi nito habang inaaabot sa matanda ang dala nito kahon. Isang limited edition na necktie ang regalo nito na ilang beses pa nyang kinulit ang daddy niya para lng mabili iyon.

" Don't bother next time, you don't have to do this," tipid na sagot nito

" It's okay grandpa ,you deserve the best," napangiwi nitong sabi halatang di kasi Nagustohan ng matanda ang regalo. Hindi ugali ng Don na tumanggap ng regalo kanimo man, sanay itong ito ang nagbibigay.

"Remember it always, don't bother next time" ulit nito.

" Yes grandpa" sagot naman ng dalaga. " Segi lng Trexie,habaan mo lang pasensya mo sa matandang ito, kasi si Save naman ang gusto mong makuha di ba, so dapat kunin mo ang loob niya, in no time magiging sayo ang pinakagusto mo"sabi ng loob niya.

" Did you say something?"

" N-no grandpa. I just want to tell you na magkaibigan na kami ni Save" pagmamalaking sabi nito.

Napatingala sa kanya ang matanda." And what did you do to make it happened?" Tila di naniniwala g tanong nito.

" Hmmm, narealize niya daw na kailangan niyang maging open sa mga tao na present sa kanyang Buhay ngayon" nakangiti sabi nito

" Okay , but I want to hear some emprovement next time" tipid nitong sagot.

" I'll keep you updated grandpa"

Naiinis si Save sa sarili, napasubo tuloy Kay Trexie na samahan ito kapalit ng di nito pagsumbong sa Lolo niya na lagi pa rin niyang kausap si Elaine. Naalala niya na pagdating niya galing Pinas ay nagkausap na sila ng Lolo niya na itigil na Ang pakikipag uganayan dito dahil kung hindi ,itigil na Ang libreng gamutan ni Aling Elena at yon ang di pwedeng mangyari. Saan kunin ng dalaga ang pangpagamot sa Ina,kaya kapalit ng di pakikipag uganayan dito ang tuloy -tuloy na gamutan sa Ina ng dalaga. Ngunit sa dalawang araw na di nakakausap ang dalaga ay tila pinarurusahan ng maraming beses ang kanyang puso. Confiscated ng Lolo niya ang cellphone niya noon, kaya kahit wala man ng cellphone, tinatawagan niya pa rin ang dalaga lalo pag nasa eskwela na sya. Halos may mata kasi sa mansyon na lahat ng kilos niya ay pinamamatyagn. Pati rin pala sa eskwela ay ganun rin, si Trexie. Nahuli nitong kausap pa rin si Elaine, nagbanta itong magsumbon pero kalaunay nagbago rin ang isip at naghingi ito ng kondisyon na samahan itong mamasyal pag weekend at Hindi ito magsusumbong sa matanda. Kaya pumayag na rin dito.

" Hi babe, how's nanay and your study?" bungad niyang tanong ng makausap ang dalaga , halatang nasa eskwela ito nakauniform ito at bagay na bagay dito ang suot. Mas gumanda pa ito sa paningin niya dahil nakalugay lamang ang mahaba nitong buhok.

" Okay na si nanay babe, salamat sayo ha at sa pamilya mo".

" Don't mention it, teka but ang ganda mo today, maka may manglogaw sayo dyan ,naku uupakan ko talaga pag nalaman ko"

" Ito naman, syempre babe bakit naman ako magpaligaw, eh may nag may ari na dito"sabay turo sa dibdib.

" Good! Wala talagang pwedeng manligaw sayo dyan, dahil kahit malayo ako ,abay uuwi talga ako dyan at uupakan ko talaga ang magakakali"

" Baka naman ikaw dyan may pinopormahan, alam mo na long distance tayo"

" No way! And that won't happen,kasi po Miss Sebastian naiwan ko na po dyan sa Pinas ang puso ko, kaya malabo ng mangyaring magkagusto at tumingin pa ako sa iba dito"

" Bolero, abay malay ko" nakangiting sagot ng dalaga.

" Don't you trust me?" Seryosong tanong ng binata

" Syempre po, I trust in you. I love you po Mr.Save Grande"

" Mahal na mahal na mahal po kita Miss Sebastian!" Sabay halik sa screen at kumaway pahiwatig na kailangan na nitong ibaba ang tawag. Nag flying kiss rin ang dalaga rito sabay ngiti ng ubod ng tamis. Ganun natapos ang araw ni Elaine,papalabas na ng campus ng mabangga ng isang matangkad na lalaki. Nagkalat sa sahig ang mga aklat na bitbit niya at ang dala rin nitong mga notebook ay nalaglag. Nagkatinginan silang dalawa, si Elaine ang unang nagbaba ng tingin..

" I'm sorry, di ko sinasadya" hingin paumanhin nito.

" Tumingin kasi kayo sa dinaraanan niyo ,para di kayo nakakadisya ng iba" panenermon niya rito

" Pacnsya na talaga miss, may hinahabol kasi akong tao, kaya mabangga kita" sabi nito habang iniaabot sa kanya ang ilang aklat na tumilapon kanina.

" Oh segi na nga , di rin naman kita napansin,medyo nagmamadali rin ako" hingin paumanhin din niya rito.

" Sorry talaga ha," sabi nito na nagbago ang boses nito at nagsalita na tila babae, ngumiti ito sa kanya" I'm Jack, but you can call me jackielyn" sabay lahad ng kamay

Nahulaan niya agad ang nais nitong sabihin, nais nitong makipagkaibigan sa kanya. " Ako nga pala si Elaine" sabay abot ng kamay rito.

" Nice to meet you Elaine, can we be friends? Ikaw pa lng kasi ang nakita ko ritong kumakausap sakin eh"

" Oo naman, business administration ka rin pala,"sabi ng dalaga tingin ng sa id na nakasabit sa leeg nito tulad ng sa kanya.

"Yes late enrollles ako eh, good thing may kilala na ako " sabi nito at ngumiti

" Oh segi,kita na lng tayo bukas, kailangan ko pa kasing pamunta sa partime job q eh," paalam ng dalaga

" Okay see tomorrow " sabay kaway nito sa dalaga.