ACININ GÖZYAŞI

2. BÖLÜM VERİLEN KARAR

Umarım hikayemizi beğenirsiniz yorum ve desteklerinize tabim. Eksiğim vardır yanlışim olabikir affola.

Yazilan kaderin önüne geçilmiyormuş bende geçemedim.

" Berwan beyin kasık bölgesinden girerek tıkalı damarları temizledik ve stend takıldı. Durumu şu an iyi ama bir süre yoğun bakımda tutacağız durumuna gorede ilerleyen zamanda normal odaya alacağiz. Şmdilik elimizden geleni yaptık gerisi Berwan bey ve Allah'a kalmış geçmiş olsun " diyerek gitti.

Hepimiz bir oh çektik sevindik o sevinçle Yavuz'a öyle bir sarıldım ki kemiklerini kıracak gibi nerde ise sanki gücüm yetecekmiş gibi sımsıkı sarıldım . Oda ben düşmeyeyim diye sardı kollarını belime yoksa asla herkezin içinde sarılmaz bana bugün istisnai durumları yaşıyorduk gerci.

"Leyla tamam gülüm bak amcam iyi çok sevindin de ee bende kaçmıyorum burdayım kızım ayrıca kemiklerimi kıramadın hala " diyince durumu fark edip hemen ayrıldım " Ay kuusura bakma ben sevinçten şey ettim " dedim utancımdan yüzüm kızardı hemen kafamı önüme eğdim . Yabuz eli ile çenemden tutup kafamı kaldırdı.

" Utanma Leyle sakın o başını bir daha eğme ben bile olsam dimdik dur her zaman" dedi yüreğime sevda kuşarını getirdi.

Yağız ve Yaren arkadan bize gülüyorlardı pis pis. Yavuz'unda bıyık altından tebessüm ettiğini fark ettim. Zaten hiç tam anlamıyla gülmezdi yanımızda.

Babamın iyi haberini alınca Yavuz, ben ve Berdan hariç herkezi eve gönderdik . Bizde bekleme salonunda oturmaya devam ettik. Yavuz sürekli telefonda görüşmeler yaptı dostu Cihan Akbulut surekli arayıp soruyorlardı. Babamın haberimi duyan her ikden aşiret ağaları aramışlar geçmis olsun dileklerini iletmişlerdim . Ben yorgunluktan oturduğum sandalyede uyuyup kalinca Yavuz da oda açtırmış benim için. Yani ben sonra öğrendim bubdurumu Yaren sağolsun anlattı. Birinin beni kucağina aldığını hissettim belimde ve bacağimda hissettiğim eller ile sıçradım uykulu gözlerimi açtığda yine onun o yatıştırıcı sesini duydum " Hissst korkma uyu güzelim ben burdayım" dedi Yavuz sesi oyle huzur verici idi ki başımı göğsüne koyup uykuya tekrar daldım. Kokusu beni mayıştırmıştı.

Sabah uyandığımda odada buldum kendimi. Hemen kalkıp yoğun bakım ünitesine gittim ama ne babam nede Yavuz vardı.

Etrafimda telaşla dönerken kara gözleri ile keşisti kehribar gözlerim. " Yavuz babam yok " dedim telaşla " Korkma odaya aldılar sen uyurken gel hadi " dedi.

Beraber babamın olduğu odaya gittik.

Odaya girer girmez babama sıkıca sarıldım " Kızım dur beni öldüreceksin" dedi babam ama umursamadım.

"Özür dilerim hepsi benim yüzümden baba affet beni" derken ağlıyordum.

" Ağlama hanımağam ben iyiyim senin bir suçun yok onların şerefsizliği" derken bile beni teselli etmesi canımı daha çok acıtmış ağlamamı şiddetlendirmişti. Sakinleştirene kadar baya dil döktü babam. Babamın acı çeken yüz ifadesini gördüm.

Daha fazla canını yakmamak icin ayrıldım . Biraz daha yanında durdum öyle babam gözyaşlarımı silsede yenileri geliyordu arkasından. Bir süre sonra iyi olduğunu görünce izin isteyip kalktım yanından.

Elimi yüzümü yıkamak için lavoboya gittim döndüğümde ne oldu bilmiyorum ama Yavuz'un kaşları çatılmış yüzü asılmıştı. Gözlerini benden kaçırıyordu üstelik kızarmış bir vaziyetde buldum.

Ben olaylar ile ve yorgunluk ile alakalı diye yorumlamıştım o zaman nerden bilebilirdim ki kaderim belirlenmiş.

Annemler hastaneye geldi sırayla hepsi babamı ziyaret etti. Yadem iki günde daha da yaşlanmıştı sanki amcamın omuzları çökmüştü. Azade yengem , Yağiz ve Yaren'in gözleri kıpkırmızı idi. Annemi söylememe bile gerek yoktu kadın mahvolmuştu bir günde.

Yağız, Yaren ve ben çay içmek için odadan çıkmıştık. Döndüğümüzde yine birşeyler olduğunu anlamıştım gariplik vardi hepsinin yüzünde.

Sonra öğrendim ki, benim adımı temizlemek için Yavuz ile beni evlendirmeye karar vermişler.

Üstelik Yavuz da kabul etmişti. Olmaz diye ortalığı ayağa kaldırdım Yavuz'a kabul ettiği için kızdım başkasını severken nasil kabul ederdi.

Lakin ona kızarken Yadem l öyle bir laf ettiki kabul etmek zorunda kaldim" Ben bir evladımı daha toprağa vermek istemiyorum baban kaldıramaz namus meselesi ölür " dedi.

İnsan kaderinden kaçamazmış Yavuz la mecburiyetten değil de isteyerek evlenmeyi isterdim. Lakin kaderimiz bize öyle bir oyun oynamıştı ki ikimizde bu oyuna kurban olmuştuk....

Şimdiki Zaman

Bu sabah da her zaman ki gibi yine mutsuz bir güne uyanmış hazırlanmıştım. 5 yıldır içimde bitmeyen bir acı, özlem, beni yiyip bitiriyordu.

Aklıma ne kadar getirmemeye de çalışsam yüreğim onu unutmuyor Antep'in neresine bakarsam bakayım ondan bir hatıra beni buluyordu. Üstelik nikah dan sonra gittiği o günden beri sorumlukluklarını da bana bırakmıştı.

Allah'dan amcam vardı da aşiret ile ilgili mevzularda yükümü alıyordu benden. Ama bir baş belası görümce, iki tane de kız kardeş vardı ki başımda sormayın gitsin. Öz kiz kardeşlerim değillerdi Yaren ( görümcem) sayesinde tanıştım Zeynep ve Senem ile.

Birde benim bir Yadem var Zergül sultan,ahh bu kadın yok mu sırf istediği olsun diye beni olur olmaz konağa çağırıyor. Güya hal hatır soracak ama nerde derdi başka.

Sürekli ben unutmaya çalıştıkca onu hatırlatıyor. İki lafın arasında adını geçiriyor. Yavuz da Yavuz yahu adam beni terk etti ben napabilirim.

Anlamıyor ki beni, gelinlik ile bırakıp giden o, terk eden o, bir açıklama zahmetinde bile bulunmayan o, Yade de istiyor ki biz mutlu olalım. Ama.işte olmuyor benim kırgınlıklarım, ağır yaralarım var kimbilir onun ne derdi var.

Her günüm onu geri gelsin diye bekleyerek dua etmekle geçiyor kızıyorum kendime ama , Yavuz!!! Kara sevdam, Çavresamın unutamıyorum onu, adını andığımda bile deli gibi atıyor yüreğim..

Zamanı geriye alabilsem keşke en başa dönebilsem, onu sevmemeyi becerebilsem. Aşkından deli olmuş hastanelere düsmüş aklım ve kalbim bu kadar çok severken nasıl sevmemeyi becerebilir ki...

Acıyla sınanırmış insan ben kaç acıyla sınandım. Kac gözyaşı döktüm artık hatırlamıyorum.

Yaptığım tek bir hata babamın ölümüne sebep olurken sevdiğim adamı da kaybetmeme sebep oldu.

5 yıldır bir kez bile gormedim iki defa bayramlar da geldi. Ama o kadar çok kırgın ve kızgındım ki onu görmek bile istemedim. Sağdı ya iyiydi ya bana yetiyordu.

Sağolsun Azade yengem ( kayınvalidem) bana bu konuda çok yardımcı oldu. Onun her geleceği zaman bana el altından haber veriyor bende o Antep de kaldığı günlerde Ordu'ya anneannem'lerin yanına gidiyordum. Bir kovalamacanın Kısır bir döngünün içinde dönüp duruyorduk.

Yarın asıl baş belam burda olacak bu kız koskocaman doktor oldu hala çocuk gibi hiç büyümüyor. Her başı sıkıştığında Leyloş koş, Leyloş yetiş, yetışemiyorum da hızına.

Duysa bu dediklerimi bana neler derdi neler. Ama olsun en kötü günlerimde yanımda hep o vardı.

Yorum ve Desteklerinizi Bekliyor olacağim insallah beğenirsiniz.

instagram , t****k , hesabim

👇👇👇👇👇

( 55Cerkezkizi055)