บทที่11 เธอคือคัพเค้ก
1712 Words
หนึ่งอาทิตย์ต่อมา
“หนูโดนัทเรียนที่นี่เป็นไงบ้างลูก มีอะไรขาดเหลือบอกแม่ได้นะคะ” คุณเมธาวีพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“ไม่มีค่ะ” คัพเค้กยิ้มหวานให้ท่าน
“เรียกคุณแม่สิ แม่อยากให้หนูเรียกแบบนั้น”
“ค่ะคุณแม่”
ก๊อกๆ
“เข้ามาจ๊ะ”
แม็กซ์เวลเปิดประตูเดินเข้ามา สายตาคมมองจ้องมาที่คู่หมั้นคนสวย ยกยิ้มที่มุมปาก มีอารมณ์อยากแกล้งคนที่เอาแต่ก้มหน้าไม่ยอมมองเขาขึ้นมา เลยเดินไปนั่งลงใกล้ๆ โอบเอวเล็กให้ขยับมาใกล้เขา
คัพเค้กหันมามองเขาตาโต ทำท่าจะผลักคนตัวโตแต่คิดได้ว่า คุณแม่เขายืนอยู่ตรงนั้นด้วย
แม็กซ์เวลยิ้มให้คนสวยที่ตัวหอมจนแทบจะอดใจไม่ไหว
คุณเมธาวียิ้มกับท่าทางน่ารักของทั้งคู่ ดูลูกชายเธอจะเปลี่ยนใจแล้ว ที่บอกว่าไม่อยากหมั้น คงเปลี่ยนไปแล้ว เพราะท่าทางตอนนี้เหมือนจะติดคู่หมั้นแจ
“แม็กซ์เวล พรุ่งนี้วันเกิดคุณยายนะ ลูกอย่าลืมละ ที่แม่เรียกมาก็จะมาเตือนเรื่องนี้ หนูโดนัทไปด้วยนะลูก คุณยายกำชับมาอยากให้หนูไปด้วย”
“ได้ค่ะ”
“แม็กซ์เวลตื่นให้ทันนะ คุณยายจะใส่บาตรทำบุญตอนเช้า”
“ผมตื่นไม่ทันหรอกครับ ถ้าไม่มีคนปลุก” ว่าจบก็หันมามองคู่หมั้นคนสวยของเขา
“งั้นลูกก็ไปนอนบ้านคุณยายดีไหม แม่ค่อยตามไปตอนเช้า” คุณเมธาวีเอ่ยขึ้นมา
“ได้ครับ แต่ผมจะเอาโดนัทไปด้วย น้องจะได้ช่วยปลุกผม”
คัพเค้กได้ยินเขาพูดขึ้นมาแบบนั้น ถึงกลับหันไปมองหน้าจ้องเขาตาเขม็ง แกล้งกันใช่ไหมเนี่ย จะให้ฉันไปกับเขาเนี่ยนะ
แม็กซ์เวลเลิกคิ้วมองเธอกวนๆ
“อืม! แม่ว่าก็ดีนะหนูโดนัท เดี๋ยวแม่บอกคุณหญิงให้เอง ไม่มีปัญหาหรอก เอาตามที่แม็กซ์เวลว่าเลยจ้ะ ไปเถอะคุณยายน่าจะดีใจ สองคนกลับไปเรียนเถอะแม่จะโทรบอกคุณยายไว้ให้นะ”
“ครับ” แม็กซ์เวลลุกขึ้นพร้อมกับจับแขนเล็กให้ลุกขึ้นกับเขาด้วย แม็กซ์เวลจูงมือเล็กเดินออกมาจากห้องทำงานของคุณแม่เขา
คัพเค้กดึงมือเล็กออกจากการเกาะกุมของมือหนา ทำท่าจะเดินหนีเขาทันที ยังโกรธเขามากเรื่องวันนั้น เขาทำเธอระบมอยู่หลายวัน
หมับ!
“ได้ยินที่คุณแม่บอกเมื่อกี้แล้วใช่ไหม เย็นนี้พี่จะไปรับที่คอนโด”
“ไม่ไปค่ะ โดนัทจะไปเองพรุ่งนี้เช้า”
“เธอต้องไปนอนบ้านคุณยายกับพี่คืนนี้”
“ไม่ค่ะ” คัพเค้กตอบเขาด้วยสีหน้าเอาเรื่องไม่ยอมง่ายๆ
“ก็ลองดู ว่าพี่จะพาเธอไปนอนด้วยได้ไหม”
“พี่แม็กซ์เวล เลิกบังคับกันสักทีได้ไหมคะ”
“แล้วทำไมพี่ต้องทำตามที่เธอสั่งด้วย ในเมื่อตอนแรกพี่บอกให้เธอทำอะไรเธอก็ไม่ยอมทำเองนะ คัพเค้ก”
คนตัวเล็กได้ยินแบบนั้นถึงกับหน้าซีดเผือด เขารู้ชื่อจริงๆ ของฉันแล้ว เขาจะบอกคุณหญิงรึเปล่า แล้วถ้าคุณหญิงรู้เรื่องนี้ คุณยายฉันละท่านจะเป็นยังไงต่อ
“ตกใจงั้นเหรอ”
“พี่รู้หมดแล้ว พี่จะบอกอะไรให้นะคัพเค้ก พี่กับโดนัทไม่ได้อยากหมั้น ไม่ได้เต็มใจกันทั้งคู่ โดนัทหนีไปเพราะเธอมีแฟน เธอหนีไปกับแฟนของเธอ และพี่ก็ดีใจมากที่โดนัทตัดสินใจแบบนั้นเพราะการหมั้นเวรนี่จะได้ยกเลิกไป จนเธอโผล่มา เธอเป็นลูกที่เขาไม่ต้องการก็น่าจะรู้ตัวเองดีไม่ใช่เหรอ เธอทำเรื่องบ้านี่ก็เพราะต้องการแลกเศษเงินของพ่อกับแม่เลี้ยงของเธองั้นเหรอ เธอทำคนอื่นลำบากไปหมด เธอมันน่ารังเกียจยอมทำเพื่อเงิน พี่เกลียดผู้หญิงแบบนี้ เพราะฉะนั้นเธอก็จงก้มหน้ารับกรรมในสิ่งที่เธอเลือกไปซะคัพเค้ก”
“พี่รู้ว่าเธอไม่ใช่โดนัท ตั้งแต่วันแรกแล้ว ให้โอกาสเธอแล้ว แต่เธอก็ยังไม่สำนึก”
“พี่แม็กซ์เวล พี่มันคนใจร้าย ถ้าพี่รู้แล้วว่าฉันไม่ใช่พี่โดนัทแต่พี่ยังทำเรื่องนั้นอีก พี่มันก็ไม่ใช่คนดี พี่บอกว่าพี่มีอะไรกับพี่โดนัทแล้ว และยังมาบังคับให้ฉันมีอะไรกับพี่อีกเนี่ยนะ พี่มันโรคจิต” คัพเค้กมองหน้าเขาจ้องตาเขม็ง อย่างไม่ยอมแพ้
แม็กซ์เวลกัดกรามแน่นโกรธจน คิ้วกระตุกกับคำพูดของคนตัวเล็ก ที่บทจะเอาเรื่องขึ้นมาก็ทำเอาเขาอยากจะบีบเธอให้แหลกคามือเสียให้ได้
“ก็เหมาะสมกับเธอดีแล้วไม่ใช่เหรอโรคจิตน่ะ เพราะเธอมันนักแสดงตัวแม่อยู่แล้ว งั้นก็เชิญเล่นตามบทคู่หมั้นฉันไป ฉันจะไม่แฉเธอก็ได้ ฉันจะเนียนๆ แกล้งทำเป็นโง่ต่อหน้าพ่อแม่เธอ พ่อแม่ฉัน เล่นต่อไปแสดงต่อเลยที่รัก งานนี้ฉันว่าฉันคุ้มนะ ฉันยอมเล่นกับเธอด้วยแล้วกัน ฉันชอบบทเลิฟซีนของเธอดูไร้เดียงสาดี” มือหนาจับปลายคางมน ให้เงยหน้ามองสบตาเขาตรงๆ
คัพเค้กปัดมือเขาออกอย่างแรง แล้วหันหลังรีบวิ่งหนีเขาไป
แม็กซ์เวลมองตามร่างสวยในชุดนักศึกษา เขาให้พี่บอยไปสืบเรื่องเธอ และรับรู้ความลับทั้งหมดของบ้านนั้นแล้ว โดนัทก็ไม่ใช่ลูกสาวของคุณหญิงพรพิมลจริงๆ ถ้าพ่อแม่เขารู้เรื่องนี้เข้า ยังไงท่านก็ให้ถอนหมั้นกันแน่ๆ แต่เขายังไม่อยากบอกเรื่องนี้กับใคร เพราะคัพเค้ก เขายังอยากเอาคืนเธออยู่ ที่กล้ามาโกหกคนแบบเขา อยากสั่งสอนเด็กเมื่อวานซืนอย่างเธอให้หลาบจำ
ช่วงเย็น
แม็กซ์เวลขับรถไปรับคัพเค้กที่คอนโด เธอรอเขาอยู่ด้านล่างก่อนอยู่แล้วโดยที่ไม่ต้องให้เขาโทรตาม
คนตัวเล็กเปิดประตูเข้ามานั่งในรถเขา รัดเข็มขัดเรียบร้อย ไม่พูดนั่งนิ่งเหมือนตุ๊กตา
“ยังพูดได้อยู่ไหม รึช็อกจนเป็นใบ้ไปแล้ว”
เงียบ เธอนั่งนิ่งเงียบ
ฉันไม่ใช่ลูกที่พ่อต้องการจริงๆ เหมือนที่เขาพูด และก็โดนหลอกใช้ ฉันมันคนน่ารังเกียจเหมือนที่เขาพูด และฉันทำทุกอย่างเพราะแค่พ่อเอาเศษเงินมาล่อ เขาพูดถูกทุกอย่าง คำพูดพวกนี้ยังฝังอยู่ในหัวฉันอยู่ตลอดเวลา แล้วจะพูดอะไรได้ ฉันจะต้องก้มหน้ารับกรรมตามที่เขาว่าไปถึงเมื่อไหร่ ในเมื่อพี่โดนัทหนีไปกับคนรักของเธอแล้ว เธอไม่กลับมาเร็วๆ นี้แน่
“ฉันต้องรับกรรมตามที่คุณพูดไปถึงเมื่อไหร่ค่ะ”
“หึ! ยังพูดได้สินะ ถามแบบนี้จะให้ตอบยังไงดีละอยากจบเร็วงั้นเหรอ?”
“ก็ในเมื่อคุณรู้ความจริงแล้ว และคุณบอกว่าคุณก็ไม่ได้อยากหมั้น คนที่จะจบเรื่องนี้ได้ก็มีแค่คุณเท่านั้น เพราะพี่โดนัทเธอคงไม่กลับมาแล้ว”
“พูดง่ายดีนะ เธอได้สิ่งที่เธอต้องการครบแล้วเหรอ ถึงได้อยากจบ ไม่ลองกอบโกยให้มากกว่านี้หน่อยละ คุ้มแล้วเหรอกับที่เสียตัว”
“ฉันไม่ได้ต้องการอะไร ฉันแค่อยากไปจากคุณแล้วก็คนพวกนี้ให้เร็วที่สุด”
“อันนี้กำลังแสดงบทเหยื่ออยู่งั้นเหรอ ฉันต่างหากที่เป็นเหยื่อ เพราะฉะนั้นมันไม่จบง่ายๆ หรอกคนสวย อย่างน้อยก็ต้องให้การเลือกตั้งเน่าๆ นั้นผ่านไปก่อน ยังไงพ่อฉันก็ควรได้ประโยชน์จากเรื่องนี้บ้าง”
“โอเคเลือกตั้งจบ คุณต้องปล่อยฉันไป และลบคลิปแล้วก็ลบรูปทุกอย่างต่อหน้าฉันด้วย”
“ไม่มีปัญหาครับที่รัก และเรียกฉัน ว่าพี่ เหมือนเดิมด้วย ฉันชอบให้เธอเรียกฉันว่าพี่ อ๋อแล้วรู้อะไรไหม ฉันไม่ชอบกินของหวาน ทั้งโดนัทแล้วก็คัพเค้ก ฉันโคตรเกลียดเลย อยากบอกให้รู้ไว้”
คัพเค้กเม้มปากแน่น มองออกไปนอกรถ ไม่อยากคุยกับเขาอีก จนเขาขับรถมาถึงบ้านคุณยายของเขา
“มากันแล้วหลานยาย คิดถึงจังเลย” คุณยายอ้าแขนกอดหลานชายคนเดียวของท่านอย่างรักใคร่
“โดนัทมาสิยายขอกอดหนูหน่อย วันหมั้นเราได้คุยกันน้อย ยายอยากคุยกับหนู”
คัพเค้กเดินเข้าไปหาคุณยาย เพราะสายตาท่านดูอ่อนโยนและเอ็นดูเธอจริงๆ เหมือนกับสายตาที่คุณยายของเธอมองเธอ ไม่ต่างกัน คัพเค้กรับรู้ได้ทันที
“สวัสดีค่ะคุณยาย”
“จ้า คนสวย หนูชอบทานอะไรบอกยายมาได้เลยนะ ยายจะเข้าครัวทำของชอบให้หลานทั้งคู่เอง แม็กซ์เวลน่ะเขาชอบแกงเขียวหวานเนื้อ หนูละชอบทานอะไร”
“หนูทานอะไรก็ได้คะคุณยาย ไม่ต้องทำอะไรพิเศษให้หนูหรอกค่ะ”
“ไม่เป็นไรยายอยากทำ หนูก็เป็นหลานของยายด้วยอีกคน บอกมาจ๊ะ”
“หนูก็ชอบแกงเขียวหวานเนื้อค่ะ”
“หนูแกล้งพูดเพราะกลัวยายลำบากใช่ไหม”
“เปล่านะคะ หนูชอบจริงๆ ชอบมะเขือที่ใส่ลงไปในแกงด้วยค่ะ มันหวานแล้วก็นุ่มมากๆ”
“โอเคๆ ยายเชื่อแล้ว วันนี้ยายจะทำให้สุดฝีมือเลย ในเมื่อหลานสองคน ใจตรงกันขนาดนี้ แม็กซ์เวลพาน้องไปเดินเล่นรึจะไปดูห้องพักก็ตามสบายนะจ๊ะ ยายให้แม่บ้านจัดห้องไว้ให้หนูโดนัทแล้ว”
“จัดห้องทำไมกันครับคุณยาย เรานอนด้วยกัน พรุ่งนี้คู่หมั้นจะเป็นคนปลุกผมมาใส่บาตรกับคุณยายเองครับ”
“แบบนั้นหรอกเหรอจ๊ะ ได้ๆ ตามใจเถอะยายเข้าใจ สมัยไหนกันแล้วเนอะ หนูโดนัทไม่ต้องอึดอัดไปนะ ยายเข้าใจจริงๆ ไม่ได้มองหนูไม่ดีอะไรหรอก”
คัพเค้กยิ้มเจื่อนๆ ให้คุณยาย แม็กซ์เวลจับมือเล็ก ยิ้มให้เธอ
“ไปเดินเล่นดีกว่านะ บ้านคุณยายด้านหลังบ้านติดแม่น้ำ อยากนั่งเรือไหมพี่จะพาไป”
คัพเค้กไม่ได้ว่าอะไร ปล่อยให้เขาจูงมือเธอเดินมาที่สวนหลังบ้าน
- Writer
