ช่วงเย็น หลังเลิกเรียน
“แม็กซ์เวล ตกลงมึงให้น้องเค้กเขาถือป้ายมหาลัยแล้วงั้นเหรอว่ะ เห็นลงมาซ้อมเดินด้วย” เคเดนพูด
“ไหนวะ” แม็กซ์เวลมองตามที่เคเดนชี้ให้เขาดู คนตัวโตมองอย่างรู้สึกหงุดหงิด เขายังไม่ทันได้ไปคุยกับคุณแม่เลย ท่านเลือกคัพเค้กแล้วงั้นเหรอ “วุ่นวายจังว่ะ”
“มึงเดี๋ยวกูมาโทรหาแม่แป๊บหนึ่ง” แม็กซ์เวลหยิบโทรศัพท์เดินออกมาจากกลุ่มเพื่อน
ครืดดดด ครืดดดด
“ฮัลโหลลูก วันนี้ซ้อมใหญ่เหรออยากให้แม่ไปดูไหม”
“คุณแม่ครับ เรื่องถือป้ายคัดเลือกเสร็จแล้วเหรอครับถึงให้คู่หมั้นผมมาซ้อมแล้ว”
“เสร็จแล้วจ้ะ ทำไมมีอะไรรึเปล่า”
“ก็คุณแม่ไม่เห็นจะถามผมก่อนเลยว่าอนุญาตให้คู่หมั้นผมถือป้ายรึเปล่า”
“แล้วทำไมแม่ต้องขอ แม่จะให้ว่าที่ลูกสะใภ้แม่ถือลูกมีอะไร”
“แล้วคัดเลือกอย่างตรงไปตรงมาแล้วเหรอครับ”
“แน่นอนสิ โดนัทไม่เหมาะสมตรงไหน เธอโดดเด่นที่สุด คณะกรรมการเป็นคนเลือกไม่ใช่แม่นะ แม็กซ์เวล ไม่มีใครต
