คุณพ่อคุณแม่ของปุยฝ้ายนิ่งไปพักใหญ่ เล่นเอาปุยฝ้ายเหงื่อตก วาโยเองก็นั่งเกร็งอยู่ไม่น้อย
"นี่เราสองคน มีอะไรกันแล้วเหรอลูก" คุณวีถามออกมาเสียงเรียบ ยากจะคาดเดาความรู้สึก
"ครับคุณพ่อ"วาโยตอบออกมา
"พ่อถาม ได้ยินไหมยัยหนูทำไมไม่ตอบ" คุณวีพูดออกมาอีกครั้ง
"ค่ะคุณพ่อ" ปุยฝ้ายตอบออกมาเสียงเบา
"แล้วทำไมถึงตัดสินใจกันแบบนั้น แล้วทำไมถึงตัดสินใจมีอะไรกัน ทำไมถึงยอมพี่เค้า" คุณวีถามบุตรสาวออกมาเป็นชุด
"หนูรักพี่เค้าค่ะคุณพ่อ และหนูเองก็เชื่อว่าพี่เค้าก็รักหนู หนูขอโทษคุณพ่อคุณแม่ที่ทำให้ผิดหวัง" ปุยฝ้ายพูดออกมาน้ำตาคลอ เพราะเธอเองก็แคร์ความรู้สึกของบิดามารดา เอามากๆ เธอเองรู้สึกผิด
"แล้วพี่จะขอหมั้น เราเองจะว่ายังไง" คุณวี ถามบุตรสาว
"หมายความว่า คุณพ่อไม่ได้โกรธเหรอคะ" ปุยฝ้ายเงยหน้าถามบิดา
"ทุกวันนี้โลกมันหมุนเร็ว อะไรก็เปลี่ยนไปมาก พ่อต้องทำความเข้าใจกับคนยุคใหม่ จะมาถือธรรมเนียบปฏิบัต
