รถอัลพาร์ดสีดำสนิท แล่นมาจอดบริเวร หน้าร้านอาหารตามสั่ง และเป็นร้านขายของชำในเวลาเดียวกันด้วย ในช่วงเวลาพลบค่ำ
ชายใส่สูทดูหน้าเกรงขาม ลงมาเลื่อนเปิดประตูรถ หญิงวัยกลางคนเจ้าของร้านอาหารตามสั่งนั่งมองไปด้วยขมวดคื้วไปด้วย
เธอมองเห็นชายหนุ่มผิวพรรณขาวสะอาด ลงมาจากรถ เจ้าของร้านอาหารตามสั่งคนนั้นมอง แล้วเธอเองรู้สึกว่าคุ้นๆหน้า แต่นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก จนกระทั่งร่างบางเล็กที่เธอคุ้นเคยก้าวลงมาบ้าง
"แม่จ้า มาถึงแล้วจ้า" ปุยฝ้ายวิ่งไปหามารดาน้ำเสียงสดใส
"ยัยหนู แม่ก็นึกว่ารถใคร" ใช่แล้วเจ้าของร้านอาหารตามสั่งผู้นี้ คือคุณสาลี่ มารดาของปุยฝ้ายนั้นเอง เธอกอดลูกสาวอย่างแสนรักและคิดถึง
"สวัสดีครับคุณแม่" วาโยไหว้มารดาของแฟนสาวอย่างนอบน้อม
"สวัสดีจะลูก" คุณสาลี่รับไหว้อย่างอบอุ่นและเอ็นดู
"สวัสดีครับคุณท่าน" สายฟ้าและเวหา ทำความเคารพมารดาของเจ้านาย
"ตายแล้วคุณท่านอะไรกัน เรียกแม่ตามยัยหนูก็ไ
