Almost Eternally

Chapter 1 Call "Whoah. Nice grame bro!" Komento naman sakin ni Christian. Kakatapos lang namin maglaro ng basketball, next month. February foundation day na ng school namin at sila ang ka team mates namin. Tinanggap ko ang high five na inaalok niya. Pagkatapos ay kinuha ko na ang towel ko para punasan ang pawis ko. Uminom narin ako sa bottled water. "Tara na dude, baka naghihintay na ang girls." Tinapik ako sa balikat ni Clark, pinsan ko. Tumango ako sa kanya tiyaka kinuha ang backpack ko. Hawak ko pa rin ang bottled water habang papunta kami sa room ng Dance club. Nang palabas na kami sa gymnasium ay sumalubong sa akin si Angelie. "Kuya! Buti naabutan ko pa kayo dito." Hinihingal na wika niya. Napakunot naman ang noo ko sa kilos niya. "Saan ka ba nagpunta?" I asked. Ngumiti siya at nag thumbs up. Umiling na lang ako sa ginawa niya. "Ayos lang ako. May tiningnan lang ako riyan." She said. Lalong kumunot ang noo ko sa sagot niya. "Sinong tiningnan mo?" I asked. Namula ang mukha niya tiyaka umiling. "Puntahan na natin si tita?" Nakangiting wika niya. Ginulo ni Clark ang buhok ni Angelie. "Mukhang nagdadalaga na ang prinsesa namin ah." Natatawang wika ni Clark. "Tss. Masyado pang bata." Wika ko. Clark chuckled at ngumuso lang si Angelie. Sabay-sabay kaming pumunta sa room ng dance club. Sakto ang paglabas niya. Kaagad ipinalupot ni Angelie ang braso niya sa kanya. "Tita!" asar ni Angelie sa kanya. Sumimangot si Setiel, ang tita namin. "Angelie Lian!" Suway kaagad niya sa kakambal ko. Lumapit sa skin si Auntie Setiel at kinuha ang bottled water na may laman pa. Nagsalubong ang kilay ko sa biglang pang-aagaw niya. "Don't tell me naniniwala ka sa indirect kiss?" Nakangiwing tanong niya. Napailing na lang ako sa utak na mayroon siya. "At don't tell me wala kang perang pambili niyan?" I asked. Nag make face siya sakin bago inubos ang tubig. "Oh umuwi na tayo." Yaya ni Clark. Kinuha na rin niya ang bag ni Angelie, dahil medyo mabigat ito. "Oh." Sabay lahad ni Setiel ng bag niya sakin. Kinuha ko ito. Nauna ang dalawang babaeng maglakad sa amin habang nasa likuran nila kaming dalawa ni Clark. Tita namin si Setiel ngunit mas matanda kami ng dalawang taon sa kanya, matanda lang ang dugo niya sa amin dahil menopause baby siya. Maaga siyang nag-aral kaya naging ka-batch pa rin namin siya. "Hayy paano kaya ako magkaka-girlfriend sa dalawang prinsesa natin?" Umiiling na tanon ni Clark sa tabi ko. "Mabuti pa ikaw may Cassidy na." Bahagyang kumunot ang aking noo sa sinabi niya. "Cassidy is just my best friend." Wika ko. Clark chuckled then shrugged his shoulders. Madalas niya akong inaasar kay Cassidy kahit wala namang namamagitan sa amin. "Sabi mo eh." Nakangising wika nito. Babatukan ko na sana siya ng bigla siyang tumakbo. Hays. Napailing nalang ako sa pinsan ko. Hanggang sa nakarating kami sa parking lot. Kaagad naman sumakay ang dalawang babae sa likuran. "I will drive." Clark said, so I throw the key. Kaagad niya itong sinalo. Pumasok na ako sa front seat at busy na ang dalawang nasa likuran, may kung anong tinitingnan sa cellphone. Pinaandar na ni Clark ang sasakyan, tiningnan ko parin ang dalawa gamit ang rear mirror. May pinakita si auntie Setiel sa kapatid ko gamit ang cellphone niya. "Oo siya nga! Siya nga yung lumapit sakin kanina. After they'd practiced basketball." Angelie said. Kinagat ko ang labi ko sa narinig ko. "Who's that?" Seryosong tanong ko. "Wala." Singit ni auntie. Umigting ang panga ko. "Who's that?" Nawawalang pasensya na tanong ko. Clark chuckled. "Girls, much better if you will answer our daddy's question." Asar ni Clark habang nagmamaneho. "Kaibigan nung may gusto kay Angelie." Agarang sagot ni auntie Setiel. Ngumuso si Angelie na tila nagpapacute para hindi ako magalit. "Sino ang may gusto sayo?" I asked looking to Angelie. "Jhonnel." Siya ang makakalaban ng team namin, Tech-Voc kasi sila while Academic kami. "Tiyaka hindi naman siya ang pinag-uusapan namin, yung kaibigan niya na may gusto kay tita Setiel." Napakagat ako sa labi ko sa inis. "Is it Kobe?" Malaki ang ngiti ni Angelie at agarang tumango. "Whoah! Sabi na nga ba at may gusto iyang si Kobe sa tita natin." Nakangiting wika ni Clark. "Kinuha niya kasi sakin kanina yung number ni tita." Napaharap ako sa kanya habang seryoso siyang nakatingin sa daan. "Did you give it?" I asked. Ngumiti naman siya at tumango. "Mukha naman matino si Kobe. He's good you know." Napailing na lang ako sa sinabi niya. Kaagad tumunog ang cellphone ko dahil tumatawag si Cassidy. "Oh! Sino iyan? It's Cassidy right?" Umiling nalang ako sa asar ni Clark. "Hello?" "Hello, Adam. Nasa bahay kana ba?" She asked. "Wala pa bakit?" "Ah. Papatulong lang sana ako dito sa homework natin." "Ah iyon ba? Tawagan na lang kita mamayang pag-uwi namin." "Talaga? Salamat." She ended the call. Nakangisi sakin si Clark, panigurado iba ang naiisip niya. Cassidy has been my best friend since grade 5. Grade 11 na kami ngayon. "Torpe." Wika niya. Hindi ko nalang siya pinansin. "Punta tayo sa Ice cream parlor malapit sa subdivision niyo, Clark." Singit ni auntie Setiel. Napatingin ako sa kanya. She just rolled her eyes to me. "Hmm. Good idea! I'm craving for ice cream!" Napailing ako ng ginatungan pa siya ni Angelie. Kinuha ko ang cellphone ko at agad tinext si Cassidy to inform her. Me: Malalate kami ng uwi, nagyaya pa yung dalawa mag ice cream. Cassidy: Okay, I can wait, Adam. Nang huminto na ang sasakyan, sabay-sabay kaming nagbukas ng pintuan. Kaagad nagpicture-an ang dalawa. Natawa naman si Clark sa kanila. At nang matapos na silang magkuhanan ng picture for their ** feed ay pumasok na kami sa loob. Bumungad sa amin ang isang pader na may disenyong puso gamit ang ice cream. Kaagad na tumakbo roon ang dalawa. "Order na ako." Sabay tapik ni Clark sa balikat ko. Sinundan ko ang dalawa na nagpipcture-an. "Kuya, take us a picture." Utos sakin ng kambal ko. Hindi ako makatanggi kaya kinuha ko na ang cellphone niya. Pinicture-an ko silang dalawa, ngiting-ngiti sila habang nagpapalit-palit ng pose. Tuloy-tuloy at tamad na pagpindot lang ang ginawa ko, hindi interesado sa photoshoot na ginagawa nila. "Kuya! Can't you count?!" Asar na tanong sakin ng kapatid ko. Suminghap lang ako tiyaka sinunod na siya pata matapos na kami. "Okay. One. Two. Three." Clicked. "Tayo namang dalawa, kuya!" Pinalitan ako ni auntie Setiel sa pagkuha ng letrato. Inakbayan ko ang kambal ko, ganon din naman siya sakin at ngumiti sa camera. Nagbilang si auntie Setiel para may cue kami. I love spoiling Angelie, she looks like our mom who passed away when she gave birth to us. Been wondering if she's with us, how good she is. Dad said mom is so kind, I wish she's here. "Kayo namang dalawa." Sabay tulak ni Angelie kay auntie Setiel. Tumabi sakin si Setiel at background wall ang puso. I grab her waist at nag smile sa camera. Naka peace sign siya sa picture namin. "Wala naba kayong balak kumain?" Our eyes immediately looked to Clark. Nagbulungan ang dalawa kung gaano kami ka-KJ habang naglalakad palapit sa mauupuan namin. Umupo na kami sa upuan na pang-apat. Nang nilapag na ang order namin. Cookies 'n cream ang akin tiyaka kay Angelie samantalang chocolate ang kay auntie Setiel at strawberry ang kay Clark. "Hindi niyo man ako sinama sa picture niyo." Nagtatampong wika ng katabi ko. E siya nga nagyayang umupo na kami. "Okay, let's take a selfie." Angelie said. Tamad akong ngumiti sa camera, pagkatapos ng ilang click ay natapos na rin. Una munang pinakialaman ng dalawa ang cellphone nila, siguro ay para mag upload na ng picture sa ** feed nila. "Why don't you eat first?" I asked. Binilisan ni Angelie ang pagtype sa cellphone niya tiyaka ito binaba, ganon din ang ginawa ni auntie Setiel. Clark chuckled. "Ayan napapagalitan na tayo sa tatay natin." Sabay-sabay silang tumawa. I don't see humor on it. Nagkuwentuhan din kami habang kumakain hanggang sa maubos na at napagdesisyunan na naming umuwi. Ako na ang nag drive ng kotse dahil hahatid na namin si Clark sa bahay nila. "Good bye, see you tomorrow!" Sabay bagsak ng pintuan. Pauwi na kami sa bahay, kaming tatlo na lang dahil kasama namin su lola at auntie Setiel sa bahay. Nakaidlip si Angelie at si auntie Setiel lang ang busy'ng kumakalikot sa cellphone niya. Biglang nag ring ang cellphone ko. "Can you please hand my phone?" I asked her. She rolled her eyes at binigay sakin ang phone ko, mukhang labag pa sa kalooban niya ang pagsunod sa utos ko. It's Cassidy. I answered my phone habang seryosong nakatingin sa dinadaanan namin. "Not yet home?" Salubong sakin ni Cassidy. "Pauwi na. Malapit na kami." I answered. Narinig ko siyang nag "hmm" sa kabilang linya. "Aren't you tired? Pagod ka sa practice tas gumala pa kayo." Naga-alalang wika nito. "I am but I can handle it. How about you?" I asked. "I'm okay." Sagot niya. "Okay, I will hang up now, I will just wait for your call. Take care." Napangiti ako sa lambing ng boses niya. "Thank you. I will call you later okay?" I assure her. She ended the call and throw my phone at the passenger seat. Tiningnan ko si auntie Setiel sa rear mirror, nag-iwas ng tingin. "Wake her up." Utos ko. Nakasimangot siyang tumango tiyaka ginising si Angelie. "Angelie, we're here." Sabay tapik niya sa pisngi ni Angelie. Nagmulat si Angelie ng mga mata. Una akong bumaba ng sasakyan sa kanila at pinagbuksan sila ng pintuan. Lumabas si Angelie at sumunod si Setiel. Kinuha ko ang mga bag nila, maliit na back pack lang naman, pang korean style. Samin na rin kasi nakatira si Lola Tess, kaya pati ang anak niya na si auntie Setiel ay sa bahay na rin nakatira. Sabay-sabay na kaming pumasok at sumalubong si Lola Tess. "Oh. Ginabi kayo ah?" Kaagad nagbeso si Setiel kay Lola. Nagmano kami ni Angelie. "Kumain lang ng Ice Cream my." Sagot ni auntie Setiel. Sumalampak kaagad ako sa sofa at kinuha ang notebook to check our assignments in Contemporary arts, that's Cassidy weakness. I immediately call her, napatingin ako kay auntie Setiel na nakatingin sakin bago umiwas ng tingin at pumasok na sa kwarto niya. "Hello?" "Hello Adam! Are you home?" "Yup. So, what part?" Sinabi niya sakin kung saang parte siya nahihirapan. Kaagad kong pinaliwanag sa kanya sa madaling paraan para kaagad niyang magets. Napahaba ata ang usapan namin dahil nakita ko si auntie Setiel na nagpupunas ng basa niyang buhok tiyaka umupo sa tabi ko. Nanood siya ng T.V habang pinapatuyo pa rin ang buhok niya sa towel. "Get it now?" I asked. "Yup! Thank you, Adam!" "No worries. Did you eat?" "I will now. Thank you again!" She bid a goodbye and end up the call. Tumayo si auntie Setiel, iniwan ang cellphone niya sa lamesa sa sala. Mukhang iinom ng tubig. Nililigpit ko ang mga notebook ko ng mag ring ang cellphone ni auntie Setiel. It's Kobe. Napakagat naman ako sa labi ko kasabay ng pag-igting ng panga. Dinampot ko agad ang cellphone niya at sinundan sa kusina. Tama nga ang hinala ko kanina, umiinom nga siya ng tubig samantalang si lola naman, tinuturuan ang isang kasambahay namin. "Hmmp!" Muntik na niyang mabuga ang tubig na iniinom niya nang makitang hawak ko ang cellphone niya. Agaran niyang binitawan ang basong hawak niya tiyaka tumakbo sakin at inagaw ang cellphone niya. "Hey! Bat nakikialam ka?!" Inis na tanong niya sakin. Napakagat ako sa labi ko sa inasal niya. "Bibigay ko lang sayo, hindi ko naman sinagot diba?" I asked. She rolled her eyes on me. She have today, okay. Nilagpasan niya ako tiyaka sinagot ang tawag, she even went to her room. So she even locked herself in her room. Privacy huh?