นายวิศวะหวานใจยัยตัวแสบ

ของฝากตลาดน้ำขวัญเรียม​-เปิดเทอม.....พี่ว๊าก

ตอนนี้ผมพาน้องเดินเข้าไปในตลาดน้ำขวัญเรียมแล้ว ภายในตลาดมีทั้งของอร่อย ของใช้ต่างๆให้ได้ลองชิม ช็อปมากมาย ของฝากก็มีให้เลือกเยอะเหมือนกัน สงสัยคงต้องหาซื้อของฝากไปฝากเพื่อนๆซะหน่อยแล้ว ตอนนี้ผมพาน้องเดินไปโซนของกินแล้วครับ บรรยากาศ​ก็ดีมากๆไม่ค่อยร้อยด้วยครับ

"พี่เจฟค่ะ ที่นี่ของกินของฝากเยอะจังเลยนะค่ะ หนูว่าตอนกลับเราซื้อของไปฝากเพื่อนๆกันดีกว่าค่ะ อีกไม่กี่วันเราก็จะเปิดเทอมกันแล้ว" เจส

"พี่ก็คิดแบบนั้นครับ" เจฟ

"งั้นเราเดินไปโซนอื่นต่อดีกว่าค่ะ หน้าจะมีอีกหลายโซนเลยนะค่ะ" เจส

"ครับ" เจฟ

แล้วทั้งคู่ก็เดินไปซื้อของกินกันมากมาย ไม่ว่าจะเป็นขนมทองม้วน​สด ขนมเบื้อง​ หรือชาชักโบราณ​ ทั้งคู่​ไปลองชิมกันมาหมดแล้ว จนตอนนี้เราสองคนกำลังเดินข้ามสะพานเรือมาฝั่งวัดบางเพ็งใต้ เพราะก่อหน้านี้เราอยู่วัดบำเพ็ญ​เหนือ​ เราเดินมาเรื่อยๆเราก็เจอกับศาลขวัญเรียม​ที่เป็นตำนานของคลองแสนแสบ ผู้คนมากมายต่างเดินทางมากราบไหว้​ขอพร​ เพื่อเป็นสิริมงคล​กับชีวิต บางคนก็มาขอพรให้ตัวเองประสบความสำเร็จ​ในชีวิตการงาน หรือความรัก หรือคนที่มีปัญหาชีวิตก็มากราบไหว้ขอพรให้มันดีขึ้น ที่นี่เปรียบเสมือน​เป็นที่พึ่งทางใจของทุกคน

"หนูครับ เราไปกราบไหว้ศาลขวัญเรียมกันนะครับ คนที่นี่เชื่อกันว่า ถ้าเรามากราบไหว้​ขอพรเราจะประสบความสำเร็จ​ในชีวิตครับ มันเหมือนเป็นที่พึ่งทางใจของชาวบ้าน​น่ะครับ" เจฟ

"ก็ดีเหมือนกัน​ค่ะ งั้นเราไปกราบไหว้​ขอพรกันเถอะค่ะ" เจส

"ไปครับ" เจฟ แล้วทั้งคู่ก็ไปกราบไหว้ศาลขวัญ​เรียม​ด้วยกัน ก่อนจะพากันอธิษฐาน​ขอพรในสิ่งที่ตัวเองตั้งใจไว้ พอเสร็จ​พิธีทั้งคู่ก็พากันเข้าวัดไปทำบุญ​ในโซนต่างๆจนเสร็จ และได้พากันมาเดินชมวิวภายใน​วัดที่มีต้นไม้มากมาย ทำให้บรรยากาศ​ร่มเย็น​ก่อนจะพากันเดินกลับมาข้ามสะพานเรือ แล้วกดถ่ายรูปเซลฟี่กันจนพอสมควร แล้วเดินเข้าไปในตลาดอีกครั้งเพื่อซื้อของฝากไปฝากเพื่อนๆก่อนจะพากันกลับคอนโด

"หนู​ครับ​ เราจะซื้ออะไรไปฝากเพื่อนๆกันดีครับ" เจฟขอความคิดเห็น​จากน้องที่กำลังเดินเลือกชมของฝากมากมาย

"หนูขอดูก่อนนะค้ะ ของฝากมันเยอะมากจนลายตาไปหมดเลยค่ะ หนูขอเลือกก่อนแล้วกันนะค้ะ" เจสตอบเจฟด้วยอาการที่เลือกไม่ถูก

"ก็ได้ครับ เราเดินดูไปเรื่อยๆก่อนแล้วเราค่อยตัดสินใจซื้อทีหลังก็ได้ครับ" เจฟตอบด้วยความเอ็นดูน้อง แล้วทั้งคู่ก็เดินไปอีกสักพัก จนเจฟเห็นผลไม้อบแห้งมากมายที่จะพอเป็นของฝากเพื่อนๆได้ จึงหันมาถามน้องที่กำลังเดินชื่นชมเสื้อผ้าอยู่

"หนูครับ พี่ว่าเราเอาผลไม้อบแห้งเป็นของฝากเพื่อนๆดีไหมครับ มันอยู่ได้นานหลายวัน แล้วก็มีหลายรสชาติ หลายแบบด้วยครับ" เจฟบอกน้อง

"ก็ดีนะค่ะ งั้นเราเข้าไปเลือกกันเถอะค่ะ" เจสจึงเดินนำหน้าเข้าไปในร้าน แล้วเลือกหยิบขนมและผลไม้อบแห้งจำนวนมาก เช่น กล้วยอบแห้ง กีวีอบแห้ง ลูกเกดอบแห้ง พุทราเชื่อม และขนมอย่างอื่นอีกมากมายจนแถบล้นตะกร้า ก่อนจะพากันเดินออกจากร้านมาหาเลือกซื้อเสื้อผ้าที่เจสหมายตาไว้ก่อนจะเดินออกจากร้านไปซื้อของฝาก

"พี่เจฟค่ะ พี่ว่าชุดนี้สวยไหมค่ะ" เจสถามคนข้างๆเพื่อตัวเองจะได้เลือกซื้อถูก

"สวยครับ หนูหุ่นดีขนาดนี้ใส่อะไรก็สวยครับ" เจฟตอบด้วยรอยยิ้มกริ่ม จนเจสเริ่มเขินขึ้นมา

"บ้า!!​ พี่เจฟพูดอะไรก็ไม่รู้" เจสพยายามเฉไฉ​ไปเรื่องอื่นเพื่อกลบความเขินอายของตัวเอง

"หึหึ" เจฟเห็นเจสพยายาม​เฉไฉไปเรื่องอื่น ก็ได้แต่นึกขำขึ้นมา เห้อ!!น่ารักจังเลยนะยัยตัวแสบ (ที่เจฟเรียกน้องว่ายัยตัวแสบ เพราะในเรื่อง รักนะเด็กดื้อ เคเบิ้ล&จินนี่ น้องก่อวีรกรรม​ไว้เยอะ พาน้องจินนี่แต่งตัวเซ็กซี่แบบนี้ พากันลุมตบคนที่มายุ่งกะแฟนเพื่อนอย่างนี้ แต่น้องก็น่ารักสำหรับผมนะ)

"งั้นหนูเอาชุดนี้ค่ะแม่ค้า" เจสยื่นชุดที่ตัวเองเลือกไปให้แม่ค้าที่นั่งอยู่ไม่ไกลเพื่อคิดเงิน

"จ้า 499 บาทจ้ะ" แม่ค้าก็รับชุดมาใส่ถุงให้เจส ก่อนจะยื่นถุงเสื้อผ้าแล้วรับเงินกับน้อง

"ขอบคุณค่ะ" เจสจ่ายเงินเสร็จก็รับถุงเสื้อผ้ามาถือก่อนจะพากันออกจากร้าน ตรงไปที่รถเพื่อกลับคอนโด

หลังจากวันนั้นที่ผมพาน้องไปเที่ยวที่ตลาดน้ำขวัญเรียมแล้วผมก็พาน้องกลับไปส่งที่คอนโด ผมก็มีไลน์ไปหาน้องบ้าง โทรไปหาน้องบ้าง เพราะผมยุ่งๆกับการเตรียมตัวรับน้อง ตอนนี้ผมถูกคัดเลือกให้เป็นพี่ว๊ากพร้อมๆกับเพื่อนๆของผม พี่ว๊ากหรือพี่วินัยมีหน้าที่คอยดูแลเรื่องระเบียบต่างๆของปีหนึ่ง ส่วนน้องเจสนั่นตอนนี้ก็อยู่ปี 2 แล้วก็มีหน้าที่คอยดูแลน้องๆช่วยรุ่นพี่ปี 3 หรือเรียกง่ายๆว่าพี่สันทนาการนั่นเอง เพราะฉะนั้นผมกับน้องช่วงนี้ก็จะยุ่งๆกันหน่อย

วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรก หลังจากที่ได้ปิดเทอมใหญ่มาหลายเดือน ตอนนี้ก็เป็นเวลา 8.00 น.ตอนนี้ผมกับเพื่อนๆมาดูความเรียบร้อยของน้องๆปีหนึ่ง ที่ตอนนี้รุ่นพี่ปี 2 ปี 3 กำลังเรียกรวมพลน้องๆอยู่ โดยการเข้าแถวให้เป็นระเบียบตามสาขา แล้วมีรุ่นพี่ปี 2 เป็นคนบอกกฎระเบียบต่างๆให้น้องฟังและพาน้องๆทำกิจกรรม ต่อด้วยการแนะนำตัวของเหล่าพี่ว๊ากที่มีหน้าที่ดูแลความเรียบร้อยในการรับน้อง ตอนนี้ผมกับเพื่อนๆก็ได้แนะนำตัวให้น้องๆรู้จักเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เหลือก็แค่ให้รุ่นน้องปี 2 พาน้องๆทำกิจกรรมต่างๆ เช่น การจับสายรหัส การแจกสมุดล่าลายเซนต์รุ่นพี่ การซ้อมบูมสาขา เป็นต้น ผมดูแลความเรียบร้อยจนตอนนี้พักเที่ยงแล้ว เราปล่อยให้รุ่นน้องได้พักเที่ยงกันก่อน แล้วค่อยพาน้องๆทำกิจกรรมในช่วงบ่ายโมง วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรก คณะผมจะมีการรับน้องเต็มวัน แต่วันต่อไปจะเป็นช่วง 15.00 น.- 17.00 น.

ตอนนี้เป็นเวลาพักเที่ยงผมกับเพื่อนๆจึงคิดว่าจะไปหาสาวๆที่คณะบริหาร เพราะไอ้เคเบิ้ลมันก็ไปหาเมียมันอยู่แล้ว ผมก็จะไปหาน้องเจส ไอ้ไดม่อนก็คงจะไปหาน้องออย จนตอนนี้พวกผมมาโผล่ที่คณะบริหารเป็นที่เรียบร้อยแล้ว พอมาถึงคณะผมก็มองหาสามสาวทันทีจนเห็นว่านั่งอยู่ตรงไหน จึงพากันเดินไปหา เพราะไอ้เคเบิ้ลบอกให้สาวๆซื้อข้าวหรอเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

"พี่มาแล้วครับสาวๆ" เจฟพอมาถึงก็เดินมานั่งกับน้องทันที

"รับน้องเป็นไงบ้างค่ะพี่เจฟ เหนื่อยไหมค่ะ" เจสถามพี่เจฟด้วยความเป็นห่วง เพราะเห็นรุ่นพี่ที่เป็นพี่ว๊ากปีไหน ก็จะเจ็บคอทุกที เนื่องจากต้องคอยตะโกนเสียงดังๆแข่งกับรุ่นน้อง

"นิดหน่อยครับ แต่พี่พอไหม" เจฟตอบน้องตามความจริง เพราะมันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายในการดูแลน้องๆหลายร้อยคน เขาก็จะพยายามทำให้ดีที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้

"สู้ๆนะค่ะ หนูเป็นกำลังใจให้" เจส

"ขอบคุณครับ" เจฟ

"งั้นพี่กินข้าวเถอะค่ะ จะได้มีแรงไปว๊ากรุ่นน้องต่อค่ะ หนูซื้อมาไว้ให้พี่เรียบร้อยแล้ว" เจสยื่นจานข้าวและน้ำที่ตัวเองไปซื้อมาไว้ให้กับเจฟ ส่วนเจฟก็รับมาด้วยรอยยิ้ม

"ขอบคุณครับ" เจฟ

แล้วผมก็ลงมือกินข้าวพร้อมน้องและเพื่อนๆก่อนจะแยกตัวกับไปรับน้องต่อจนหมดเวลารับน้อง ผมจึงขับรถมารับน้องไปส่งที่คอนโด ตอนนี้น้องนั่งรอผมอยู่ที่หน้าคณะกับเพื่อนๆ ส่วนเพื่อนผมก็ไม่ต่างกัน ต่างคนต่างมารับคนของตัวเอง เพราะสาวๆถือว่าสวย ปล่อยไว้นานไม่ดี เดี๋ยวมีหนุ่มๆมาขายขนมจีบแข่งพวกผมมันจะยุ่ง ไม่ใช่อะไรขี้เกียจเปลืองแรงกระทืบคน จนตอนนี้ผมขับรถมาถึงหน้าคณะน้องแล้ว พอน้องเห็นรถผมก็เดินตรงมาขึ้นรถทันที

"เป็นไงบ้างค่ะช่วงบ่าย ไหวไหมค่ะ ซื้อยากินสักหน่อยไหมค่ะ" เจสถามด้วยความเป็นห่วง

"ก็ดีเหมือนกันครับ เดี๋ยวพี่จะหาซื้อก่อนกลับคอนโดครับ หนูไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ แล้วหนูล่ะเป็นไงบ้าง เหนื่อยไหมวันนี้" เจฟถามน้องกลับด้วยความเป็นห่วงเช่นกัน เพราะขนาดเขายังขนาดนี้ น้องก็คงเหนื่อยไม่ต่างกัน

"หนูโอเครนะค่ะ ไม่เหนื่อยเท่าไหร่ค่ะ" เจสตอบยิ้มๆ

"ดีแล้วครับ หนูหิวรึป่าวครับ พี่พาหนูแวะกินข้าวก่อนกลับคอนโดดีไหมครับ"เจฟ

"ก็ดีเหมือนกันค่ะ จะได้ไม่เสียเวลาสั่งอาหารไปกินที่คอนโด" เจส

"แล้วหนูอยากกินอะไรล่ะครับ เดี๋ยวพี่พาไปกินครับ" เจฟ

"หนูอยากกินก๋วยเตี๋ยวต้มยำค่ะวันนี้ พาหนูไปกินหน่อยนะค่ะ" เจสตอบอ้อนๆ

"ได้เลยครับ" เจฟตอบรับน้อง ก่อนจะขับรถไปร้านก๋วยเตี๋ยวแห่งหนึ่ง ที่บรรยากาศดีมาก แถมมีส่วนดอกไม้ให้นั่งชมด้วย มีจุดแลนมาร์คให้ถ่ายรูปด้วย

"ที่นี่บรรยากาศดีจังเลยนะค่ะ แถมร่มรื่นมากด้วย" เจสเดินเข้าไปดูบรรยากาศรอบๆร้าน ก่อนที่จะกดถ่ายรูปเก็บไว้และเดินเข้าร้านไป พอเข้าร้านมาเจฟก็พาน้องมานั่งโต๊ะติดหน้าต่างที่มองเห็นวิวภายนอกได้ชัดเจน

"หนูเอาเส้นอะไรดีครับ" เจฟถามน้องก่อนจะเรียกพนักงานมารับออเดอร์

"เอาหมี่เหลือง​ค่ะ" เจส ก่อนที่เจฟจะตะโกนสั่งพนักงาน

"พนักงานครับ เอาหมี่เหลืองต้มยำ 2 ที่ครับ" เจฟ

"ได้ค่ะ รอสักครู่​นะค่ะ" พนักงาน

"ครับ" เจฟ

"หนูอยากถ่ายรูป​ไหม เดี๋ยวพี่ถ่ายให้" เจฟ

"ก็ดีค่ะ งั้น​รบกวน​หน่อยนะค่ะ" เจสจึงยื่นโทรศัพท์​ให้เจฟ เจฟจึงกดถ่ายรูปให้น้อง 4-5 รูป

"โห!!​ พี่เจฟถ่ายรูป​สวยจังเลยค่ะ สงสัยต้องใช้บริการหน่อยๆ คิกคิก" เจสตอบยิ้มๆก่อนจะนั่งดูรูปที่ถ่ายแล้วกดโพสต์​ลงโซเชียล​

"ด้วยความยินดี​ครับ" เจฟ

"หมี่เหลือง​ต้มยำมาแล้วค่ะ" พนักงาน​ยกอาหารมาเสิร์ฟ​

"ขอบคุณ​ครับ/ขอบคุณค่ะ" เจส/เจฟ

"ทานให้อร่อยนะค่ะ" พนักงาน ก่อ​นที่เดินออกไป ทั้งสองคนจึงลองชิมรสชาติ​ก่อนที่จะพากันปรุงเพิ่มนิดหน่อย​

"ร้านนี้ทำอร่อยนะค่ะ รสชาติ​เข้มข้น​ดีนะหนูชอบ แค่ปรุงเพิ่มนิดหน่อยก็แซ่บมากเลยค่ะ" เจส

"อร่อยก็ทานเยอะๆนะครับ" เจฟ

"ทานเยอะมากไม่ได้หรอกค่ะ เดี๋ยวอ้วน" เจส

"ถ้าหนูอ้วน พี่ก็ชอบครับ ไม่ต้องคิดมากหรอก" เจฟตามน้องยิ้มๆ ส่วนน้องก็เริ่มเขินจนหน้าแดง

"บ้า พี่เจฟพูดอะไรก็ไม่รู้​" เจสตอบด้วยความเขินอาย

"หึหึ" เจฟได้แต่หัวเราะในลำคอ น้องดูน่ารักดีในเวลาเขินๆ แก้มที่มันแดงนั้นช่างหน้ามองเสียจริง

"พี่เจฟเลิกมองหน้าหนูได้แล้วค่ะ รีบกินเข้าไปค่ะ เดี๋ยวไม่อร่อยนะ" เจสพยายามเปลี่ยนประเด็นไปเรื่องอื่น เพื่อกลบความเขินอายที่ตัวเองมี

"ครับๆ กินแล้วครับ หึหึ" เจฟได้แต่ส่ายหน้า​ในความน่ารักของน้อง