ณ อ่างน้ำร้อนในโรงตีเหล็ก
น้ำร้อนในอ่างทำให้ร่างกายของซุซึกิรู้สึกผ่อนคลาย ท่ามกลางความเงียบสงบของโรงตีเหล็ก ที่มีเสียงเหล็กเคลื่อนที่เป็นระยะๆ เขาลูบน้ำร้อนที่ไหลลื่นไปมา คิดถึงเรื่องราวต่างๆ ที่กำลังเกิดขึ้นในชีวิต เขารู้สึกทั้งอบอุ่นจากน้ำในอ่างและเย็นเยียบในใจ เพราะเขากำลังตกอยู่ในสภาวะที่ยากจะอธิบาย
"เขาคงจะไม่ทำเรื่องอย่างนั้นหรอกใช่ไหม..." ซุซึกิพึมพำเสียงเบา น้ำร้อนรอบตัวเหมือนจะช่วยปลอบประโลม แต่ความกังวลในใจกลับเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ความคิดถึงไคทำให้เขารู้สึกเหมือนอยู่ในฝันที่ไม่สามารถควบคุมได้
ภาพในหัวของเขาคือไคที่ถูกส่งไปยังมิตินั้น แต่ทำไมเขาถึงรู้สึกว่ามันไม่ใช่แค่เรื่องบังเอิญ? มือของซุซึกิค่อยๆ ลูบน้ำในอ่าง น้ำที่นิ่งสงบจู่ๆ ก็เกิดคลื่นเล็กๆ แสดงให้เห็นถึงความรู้สึกที่ไม่ได้แสดงออกมาด้วยคำพูด
หลังจากอาบน้ำเสร็จ ซุซึกิเดินขึ้นไปที่ชั้น 2 ของบ้าน ที่มืดสลัวจากแสงไฟที่ส่อง
