✨ EP.10 – เวลาที่พิสูจน์หัวใจ…และความรักที่เติบโตไปพร้อมกัน

651 Words

สี่ปีเกือบห้าปีผ่านไปเร็วกว่าใจคิด จากเด็กมัธยมตัวเล็ก ๆ กลายมาเป็นวัยรุ่นปลายที่กำลังก้าวเข้าสู่โลกผู้ใหญ่เต็มตัว เรน และ น้ำ ความรักของพวกเธอ…ไม่ใช่ความรักวัยใสแบบวันแรกอีกแล้ว แต่เป็นความรักที่ผ่านบททดสอบหนัก ๆ มาด้วยกัน ทั้งน้ำตา ความกลัว ความไม่เข้าใจ และ…การไม่ยอมรับจากคนรอบข้าง แต่ถึงจะยาก— ทั้งคู่ก็ยังจับมือกันอยู่เหมือนวันแรกที่สัญญาไว้ ⸻ 🏡 ครอบครัว…ที่ไม่ได้เปิดใจทันที แต่เรียนรู้ที่จะเข้าใจ ตอนปีแรก ทุกอย่างเหมือนหนักเกินไป น้ำถูกรั้ง เรนก็โดนถาม ตลอดเวลาสองคนนั้นเหมือนต้องอธิบายเหตุผลให้โลกทั้งใบ แต่เมื่อเวลาผ่านไป… ทั้งสองครอบครัวเห็นสิ่งเดียวกัน ความสุขของเด็กสองคนนี้มันจริง เรนที่เคยซึม เศร้า แอบร้องไห้เพราะกลัวเสียกัน กลับหัวเราะได้ง่ายขึ้น ตั้งใจเรียนมากขึ้น และมีเป้าหมายมากขึ้นเพราะน้ำคอยผลักดัน น้ำที่เคยเครียด หน้านิ่งจนคนเข้าใจผิด ตอนนี้กลับอ่อนโยนขึ้น กล้าพูด กล้ายิ้ม กล้ารับผิดชอบชีวิต เพราะมีเรนยืนอยู่ข้าง ๆ ผู้ใหญ่ไม่ต้องยอมรับร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่ความจริง… พวกเขาเห็นแล้วว่าเด็กพวกนี้รักกันดีแค่ไหน วันหนึ่งแม่เรนพูดเบา ๆ “ความรักจะเป็นแบบไหนก็ช่าง…แค่หนูมีความสุข แม่ก็โอเคแล้ว” ส่วนแม่ของน้ำก็เริ่มพูดด้วยน้ำเสียงที่ต่างจากวันก่อนมาก “ถ้าคนนั้นทำให้น้ำยิ้มได้…แม่ก็ไม่อยากห้ามแล้ว” มันไม่ใช่การยอมรับแบบทันที แต่เป็นการค่อย ๆ เปิดใจทีละนิด และมันคือสิ่งที่เรนกับน้ำไม่เคยคิดว่าจะได้สัมผัสเร็วขนาดนี้ ⸻ 🎓 ทั้งคู่เรียนจบ…และก้าวเข้าสู่โลกทำงาน เรนเลือกทำงานเกี่ยวกับเด็ก เพราะชอบดูแลผู้อื่น น้ำเลือกทำงานกราฟิก เพราะชอบศิลปะและความเงียบ ถึงจะทำงานต่างที่ แต่กลับมีโทรศัพท์คอยเชื่อมกันเสมอ มีแชตตอนเช้า มีสายวิดีโอก่อนนอน มี “ไปส่ง” และ “ไปรับ” ในวันหยุด และมีการวางแผนอนาคตร่วมกันอย่างจริงจังแบบที่เด็ก ม.ต้นวันนั้นไม่มีทางคิดถึง ความรักที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นแค่ความรู้สึกสั่น ๆ ในอก ตอนนี้มันกลายเป็น “บ้าน” ที่ทั้งสองคนกลับมาหากันทุกวัน ⸻ ✨ และที่ผ่านมาทั้งหมด…ทำให้สองคนนี้รู้บางอย่างสำคัญมาก ความรักของผู้หญิงกับผู้หญิง มันอาจจะยากกว่า ถูกตั้งคำถามมากกว่า ถูกจับตามองมากกว่า สังคมมีส่วน ครอบครัวมีส่วน คนรอบข้างก็มีส่วน หลายคู่…ไปไม่รอด เพราะเสียงของคนอื่นดังเกินไป แต่เรนกับน้ำ… เรารอดมาเพราะเรามีสามอย่างที่คู่รักทุกแบบต้องมี • ความเชื่อใจ • ความมั่นใจในตัวเอง • ความมั่นใจในกันและกัน มันไม่ใช่ความรักใส ๆ แบบเด็กอีกแล้ว มันคือความรักที่ผ่านพายุ ผ่านความกลัว ผ่านน้ำตา แต่ยังยืนอยู่ข้างกันเหมือนวันแรก น้ำเคยบอกว่า “เรน…หัวใจเราเลือกกันไปแล้ว มันเปลี่ยนไม่ได้หรอก” ตอนนี้หัวใจของทั้งสองไม่ใช่แค่ “เลือกกัน” แต่ “เติบโตไปพร้อมกัน” ด้วย วันหนึ่งเรนบอกน้ำขณะที่นั่งริมระเบียงหลังเลิกงาน “ถ้าย้อนเวลากลับไปตอนม.2…เรนก็ยังเลือกน้ำเหมือนเดิม” น้ำอมยิ้ม กุมมือเรนแน่นแบบที่เคยสัญญาไว้ตั้งแต่วัยรุ่น “เราเองก็เหมือนกันเรน… รักที่โตขึ้น ไม่ใช่รักที่ง่ายขึ้น แต่เป็นรักที่มั่นคงขึ้น” และตอนนี้— ทั้งคู่รู้แล้วว่า ไม่ว่าคนอื่นจะยอมรับหรือไม่ ความรักของพวกเขา…ก็สวยงามในแบบของมัน — จบบทพาร์ทวัยเรียน —

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more