ราคีหนี้แค้น

บทนำ

บทนำ

บนเตียงกว้างขนาดคิงไซซ์เวลานี้ประดุจดั่งสังเวียนเพลิงที่ลุกโชนไปด้วยไฟโลกีย์ เมื่อมีร่างเปลือยเปล่าของชายหญิงคู่หนึ่งกำลังกอดรัดคลุกเคล้ากันอย่างเร่าร้อน เสียงแผ่วดังระงมครวญครางเล็ดลอดออกไปจนถึงภายนอกห้องอย่างไม่มีใครคิดจะสนใจ ก่อนจะผลัดกันรับและรุกอย่างช่ำชองชำนาญการ หากแต่คนที่เพิ่งจะก้าวเข้ามาภายในห้องถึงสองคนต้องหยุดชะงัก เสียงหวานหวีดหวิวที่ดังลอดออกมาเป็นระยะนั่นเขาจำได้แม่นย่ำ!

ศิลา ศิลาชัย ชายหนุ่มรูปงามร่างสูงใหญ่วัยสามสิบปีเต็มยืนนิ่งตัวเกร็ง ลืมหายใจชั่วขณะ ดวงตาคมกริบสีเข้มวาววับขึ้นด้วยโทสะที่ลุกโชน ไม่ต่างไปจากนิรุตม์ที่เป็นทั้งเลขาและสมุนมือขวายังอึ้งเมื่อได้ยินเสียงบัดสีเล็ดลอดออกมา เพียงหนึ่งอาทิตย์ที่ศิลาเดินทางไปติดต่อธุรกิจยังต่างประเทศ ผู้หญิงที่ไว้ใจกลับหักหลังเขาด้วยการคบชู้สู่ชายอย่างที่เขาระแคะระคายไว้จริงๆ และเพียงกลอุบายตื้นๆ ที่เขาวางไว้ หล่อนก็หลงกลรีบนัดแนะชายชู้มาทำระยำตำบอนถึงในห้องนอนของเขาอย่างไม่รอช้า!

ดี! ในเมื่อหล่อนและไอ้สารเลวนั่นริคิดคดทำสิ่งชั่วช้า เขาก็จะตอบแทนอย่างสาสมที่สุด!

รินลดา ผู้หญิงแพศยา! ไอ้นาวี เพื่อนชั่ว! ชั่วช้าสารเลวจนไม่มีอะไรจะเปรียบ!

กรามแข็งแกร่งบดเข้าหากันจนเป็นสันนูน เมื่อยินเสียงหวีดร้องโหยหวนบ่งบอกถึงความสุขสมจากคนภายในห้อง มือหนากำแน่น รอ... เขารออย่างใจเย็น แม้ภายในห้วงลึกจะอัดแน่นไปด้วยเปลวไฟบรรลัยกัลป์! อดทนและอดกลั้นที่จะไม่ถลันเข้าไปถลุงหญิงร้ายชายเลวให้สิ้นสภาพ!

“จะให้ทำอย่างไรครับนาย...” นิรุตม์เอ่ยขึ้นหลังจากนิ่งอึ้งเพราะสิ่งที่ได้ยินพร้อมกับเจ้านาย และคิดว่าคงทนฟังต่อไปอีกไม่ไหวอย่างแน่นอน หากแต่อีกฝ่ายยังเงียบมีเพียงแววตาที่วาววับตัดกับเสียงครวญคราง

มุมปากได้รูปกระตุกตึง เมื่อเสียงหัวเราะคิกคักประสานเสียงหัวเราะทุ้มๆ ดังออกมากระทบโสตประสาทการรับรู้และการได้ยินเสียงอย่างชัดเจน

มีความสุขกันมากสินะ! เชิญมีความสุขกันให้พอ เพราะหลังจากที่พวกแกออกมาจากห้องนั้นแล้ว ต่อไปนี้คือช่วงเวลาแห่งความหายนะของพวกแกทุกคน!

ภายในห้องนอนสุดหรู คนที่ยังไม่รู้ชะตากรรมยังคนเกลือกกลิ้งคลุกเคล้าเล้าโลมอย่างไม่รู้เบื่อ พลางหยอกล้อต่อกระซิกหวานชื่น

“อุ๊ย! อย่าสิวี ไม่เอาแล้วอะไรก็ไม่รู้” 

มือเรียวแสร้งผลักไส หากเสียงหวานพราวไปด้วยจริตจะก้าน ดวงตาเรียวสวยชม้อยชม้ายชายตายั่วเย้า อีกฝ่ายหัวเราะลงคออย่างรู้ทัน ในเมื่อหล่อนคือน้ำมันเขาก็คือไฟดีๆ นี่เอง พลางให้คิดถึงเพื่อนที่อยู่ไกลถึงอีกซีกโลก มุมปากแสยะยิ้มสะใจเมื่อสามารถตีท้ายครัวเศรษฐีใหญ่ได้สำเร็จ ความอิจฉาริษยา ก่อเกิดการทรยศหักหลัง เมื่อศิลาเหนือกว่าทุกอย่าง ทั้งรูปร่างหน้าตา ชาติตระกูล ชื่อเสียง เงินทอง บารมี หรือแม้แต่หญิงงามที่เคียงข้างไม่เคยซ้ำหน้า 

แต่แล้วคนเจ้าชู้อย่างหาตัวจับยากอย่างศิลาก็ตกหลุมที่เขาขุดไว้อย่างจังเบ้อเร่อ เมื่อพารินลดามาให้อีกฝ่ายรู้จัก ความสวย ความอ่อนหวานทำให้ศิลามองข้ามเบื้องหลังของคนที่เขาพอใจ... จึงทำให้ศิลาพลาดอย่างใหญ่หลวงเพราะไม่ระแคะระคายถึงความสัมพันธ์ลึกซึ้งของทั้งคู่ หากเมื่อนาวีได้รับรู้ถึงความพอใจจากเพื่อนที่มีต่อหญิงสาว เขาจึงถือโอกาสร่วมมือกับรินลดาปิดบังความสัมพันธ์และหลอกลวงว่ารินลดาคือญาติห่างๆ  

ศิลาหลงใหลรินลดา ยอมแม้กระทั่งซื้อคอนโดหรูราคาหลักล้านย่านกลางใจกรุงให้กับหล่อน แต่นานไป ศิลาเริ่มห่างเหินรินลดาเพราะภาระหน้าที่ ส่วนรินลดาก็เริ่มเหงาเปล่าเปลี่ยวที่ถูกทอดทิ้งให้อยู่ลำพังบ่อยขึ้น ระหว่างนี้จึงเกิดช่องว่างที่ทำให้เขาเข้ามาแทรกกลางอีกครั้ง และทุกครั้งที่ศิลาต้องเดินทางไกล เขาก็มักจะมาอยู่เป็นเพื่อนรินลดาโดยที่อีกฝ่ายไม่เคยรู้! แต่ก็น่าแปลกใจเพราะแม้ศิลาจะหลงใหลรินลดามากแค่ไหน แต่อีกฝ่ายก็ไม่เคยพาหญิงสาวเดินทางติดตามไปด้วยสักครั้ง...

เวลานี้ศิลาจึงกลายเป็นควายให้เขาสนตะพายอย่างสะใจทุกครั้งที่ได้ครอบครองเรือนร่างของรินลดา ที่สำคัญศิลายังเป็นบ่อเงินบ่อทองให้เขาได้สูบทางอ้อม 

ดวงตาสีเข้มหลุบลงมองร่างเปลือยของคู่ขาเก่าและเป็นคู่ขาปัจจุบันด้วยแววตาเล้าโลม หญิงสาวสู้ตาอย่างไม่หวั่นเกรง แม้แรกเริ่มเดิมทีจะพยายามต่อต้าน หากแต่นานเข้า ศิลาต้องเดินทางบ่อยและปล่อยให้หล่อนต้องโดดเดี่ยว ความเหงา ความอ้างว้างทำให้หญิงสาวเผลอกายเผลอใจในที่สุด แม้แรกๆ จะนึกกลัวอีกฝ่ายรู้ แต่นานไปเมื่อทุกอย่างยังเงียบ รินลดาจึงทุ่มทั้งกายเพื่อให้นาวีแสวงหาความสุข ก็ใช่ว่าเขาเพียงคนเดียวเสียเมื่อไรที่พบกับความสุขสมนั้น หล่อนเองก็ได้จากเขากลับอย่างเท่าเทียมกัน... แม้จะแอบเปรียบเทียบกับศิลาและบอกตนเองว่านาวีด้อยกว่าทุกอย่างแม้แต่เรื่องบนเตียง หากแต่ก็พอจะทำให้หล่อนคลายเหงาลงได้บ้าง

“เธอรู้ไหม ว่าไอ้ศีลมันจะกลับเมื่อไร” ถามพลางยกมือขึ้นสะกิดส่วนที่ไวต่อความรู้สึก จุดยอดสีเรื่อชูชันแอ่นระแน้เมื่อถูกสะกิดพลางรัวไล้ด้วยปลายลิ้น

“อือ...” ครวญครางแทนคำตอบ เมื่ออีกฝ่ายเริ่มดูดดึงปลุกเร้า “อ่า อะ... อีกอาทิตย์หนึ่ง อุ๊!”

ใบหน้าเห่อแดง เมื่อเรียวนิ้วหนาแกร่งลากผ่านหน้าท้องแบนราบ ก่อนสะดุ้งเฮือกเมื่อแอ่งน้ำกลางทะเลทรายถูกสำรวจด้วยปลายนิ้วอีกครั้ง คนทรยศเพื่อนกระตุกยิ้มอย่างชะล่าใจเมื่อได้ยินคำตอบจากรินลดา

“ถ้างั้นเราก็มาต่อได้อีกหลายรอบเลยน่ะสิ” พูดจบร่างหนาก็ทาบทับร่างบางอย่างรวดเร็ว หญิงสาวร้องวี๊ดเมื่อสัดส่วนแข็งแกร่งปัดป่ายก่อนทะลุทะลวงล้วงลึกลงสู่ซอกเล็ก แล้วกิจกรรมสวาทอันโลดโผนก็ดำเนินไปอีกครั้งอย่างไม่ระแคะระคายใจเลยสักนิด ว่าบัดนี้ได้มีใครอีกคนที่ไม่คิดว่าจะกลับมาในวันนี้ นั่งจิบน้ำชารออยู่ข้างนอกเรียบร้อยแล้ว!!

“โอ้ว! วี! พระเจ้า เร็วอีก!” เสียงหวีดหวานร้องลั่น ขณะที่คนกระแทกกระทั้นสอดเสียบโยกคลอนเม้มปากแน่น ใบหน้าเหยเกสูดปากเป่าลมเกิดเสียงสยิวเข้าจังหวะห่มซัดหนักหน่วง 

“โอ้ว ลดา! เยี่ยมที่สุด!” กามารมณ์โค้งสุดท้ายเรียกเสียงห้าวให้คำรามลั่นเมื่อพลิกร่างอวบครอบครองความกำยำแข็งขึง มือหนาใหญ่บีบเคล้นสะโพกผายที่ทำหน้าที่ควบขี่แก่นกายใหญ่โตด้วยความสะใจ ก่อนจะหยัดยกสะโพกแกร่งสู้แรงควบทะยานอย่างเร็วรี่ เมามัน ไม่มีใครยอมใคร แรงสู้แรง สาดใส่ความเสียวสยิว จนในที่สุดก็แตกซ่านพวยพุ่งออกมาเป็นเสียงหวีดหวานและห้าวแหบสะท้านไปทั่วทั้งสมรภูมิกาม…

หนึ่งชั่วโมงเต็ม ที่ศิลาใช้เวลาจิบทั้งน้ำชาและกาแฟรอชายโฉดหญิงชั่วด้วยใบหน้าเรียบเฉย นิรุตม์ยืนนิ่งอยู่ข้างนายด้วยความรู้สึกโกรธแค้นแทน ไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาเปรียบเปรย เป็นเขาคงไม่มานั่งรออย่างใจเย็นเช่นนี้ แต่คงพังประตูเข้าไปฆ่าคนเลวทั้งสองนั่นไปนานแล้ว นับว่าโชคดียังเป็นของหญิงชายคู่นั้น ที่เจ้านายของเขายังให้เวลาได้สุขสมโดยไม่เร่งเร้าแต่อย่างใด...

เสียงกุกกักและเสียงพูดคุยดังขึ้นอีกครั้ง พร้อมกับประตูห้องนอนที่ถูกเปิดออกมา หากแต่คนที่ก้าวออกมาจากห้องไม่ทันได้สังเกตเลยสักนิด ว่าบัดนี้ไม่ได้มีแค่พวกเขาเพียงลำพัง ทว่ายังมีเจ้าของห้องตัวจริงนั่งรออยู่ก่อนแล้ว...

“สวัสดี ลดา นาวี... ฉันไม่อยู่หลายวัน สบายดีใช่ไหม”

เสียงหัวเราะแผ่วหวานที่กังวานประสานเสียงทุ้มชะงักงัน หัวใจกระตุกวูบก่อนเต้นรัว ดวงหน้าสดใสสลดวูบซีดเผือดราวนักโทษรอการตัดสินสูงสุด ฝาเท้าที่ก้าวพลิ้วหยุดนิ่ง เนื้อตัวที่อวบอุ่นด้วยไอพิศวาสสั่นเทาและหนาวเหน็บเมื่อสบตาเยือกเย็นที่มองจ้องมาอย่างล่วงรู้เท่าทัน

“คุณศีล...” ครางเสียงแผ่ว แทบเป็นลมล้มพับเมื่อออกมาพบคนที่ไม่คิดว่าจะพบ!