๒๐
เขาขยับเข้าไปใกล้แล้วนั่งลงข้างคนตัวเล็กฤทธิ์เยอะเบาๆ ราวกับกลัวหล่อนจะตื่น ใบหน้าคมคายระบายยิ้มขณะดึงหมอนข้างใบยาวออก แล้วก้มลงไปหาคนตัวบางที่นอนหลับไม่รู้เรื่องรู้ราว กระทั่งริมฝีปากเต็มอิ่มที่เผยอน้อยๆ ถูกริมฝีปากได้รูปกดประทับแผ่วเบานั่นเองหญิงสาวจึงลืมตาขึ้นด้วยความตกใจ
“อุ๊ย!! คุณ...” มือเรียวเล็กยกขึ้นผลักอกแข็งแกร่งภายใต้สูทตัวสวยเมื่อลับรู้ถึงการถูกล่วงเกิน แต่เมื่อเห็นว่าเป็นเขาจึงชะงักท่าทีลง ดวงตากลมโตขุ่นขวางเมื่อสบตาพราวระยับ และยิ่งโมโหเมื่อมุมปากได้รูปยิ้มยั่วก่อนจะก้มลงจนเกือบชิดเรียวปากสีกุหลาบของหล่อนแล้วเอ่ย
“วันนี้ฉันให้คนทำอาหารมือพิเศษเตรียมไว้ เราจะดินเนอร์กันที่นี่ ชดเชยวันก่อนที่ผิดสัญญากับเธอ”
คำพูดของเขาทำให้หญิงสาวค้อนขวับ มือเล็กออกแรงดันอกกว้างให้ถอยห่าง ซึ่งอีกฝ่ายก็ยอมให้หญิงสาวผลักออกแต่โดยดี
อิ่มอรุณผลักหมอนออกไปอีกทางขณะคลานลงจากเตียงกว้าง ปล่อ
